Iris Hermans Nieuws 2 sep 2018, 17:54

Leestijd: 3 minuten

Reizigers niet onder de indruk aanslag Amsterdam CS

Het stationsleven gaat gewoon weer verder na de steekpartij afgelopen vrijdag op Amsterdam CS.

Mooie actiefoto

,,Ik herken je van de foto van De Telegraaf, man!” Een man met een vishengel onderbreekt het gesprek van drie agenten die voor de achteringang van Amsterdam Centraal Station ‘op wacht’ staan. ,,Mooie actiefoto, stond je goed op.”

Niet echt druk

Jawed S., de negentienjarige Afghaan die vrijdag twee Amerikaanse mannen neerstak op Amsterdam CS, handelde met een terroristisch motief. Dat is gebleken uit de eerste verklaringen van de verdachte, zo maakte de gemeente zaterdag bekend. Op het station lijken reizigers zich er een paar dagen later niet echt druk om te maken.

‘Nee!’

Bij de ov-poortjes die toegang verschaffen tot de westtunnel, beëindigen twee Amsterdamse dames net hun gesprek met een stationsmedewerker over dat het ‘toch van de zotte is’ dat je niet zomaar naar de Hema kunt, zonder ov-pasje. Zijn ze bang geworden hier te komen na de aanslag? Een strijdlustige ‘nee!’ en ze gaan nog iets rechterop staan. Ze vinden terroristische ‘aanslag’ overigens wel een beetje overdreven, ,,er is toch ook niemand dood?!” De gedachte ‘waar gaat het toch heen met deze wereld?’ schoot wel door het hoofd, ,,en ik dacht ook wel even dat dit soort dingen nou ook niet echt een warm welkom voor toeristen zijn.”

Geschreeuw

Op nog geen drie meter van waar vrijdag de steekpartij en daarna de schietpartij plaatsvond, zoent een stel elkaar als afscheid. Reizigers zitten op een rond bankje op hun gemakje een patatje te eten, een drietal mussen komt tevergeefs schooieren, om daarna weer hoopvol naar de Smullers te trippelen. Deze bijna gemoedelijke sfeer, was vrijdag ver te zoeken, blikt een medewerkster van een omliggende winkel die liever anoniem wil blijven, terug. Ze was die dag aan het werk en ziet het nog helemaal voor zich, ,,vooral dat geschreeuw van al die mensen kan ik maar niet uit m’n kop zetten.” Zaterdag was het veel rustiger dan normaal, maar op deze zondag lijkt alles weer bij het oude. Ook zijzelf staat er weer met een glimlach, maar vergeten is ze het niet. ,,We zijn allemaal heel erg geschrokken.” Maar net als wanneer je van het paard valt, je er eigenlijk meteen weer op moet klimmen, is ook zij gewoon weer gaan werken, ,,ik hoop wel dat ik vanavond wat beter slaap.”

‘Was dat hier?’

,,Oh, was dat hier?” Wil en Lia hoorden in Canada al over de steekpartij, maar schrokken er niet van. ,,We zijn wel wat gewend met al die shootings in Amerika”, om er met een knipoog aan toe te voegen: ,,en al die uitspraken van Trump, die ook inslaan als een bom!”

Joviaal

Twee conducteurs staan zo’n beetje op de plek waar de Afghaanse man met het mes vrijdag in elkaar zakte, na een niet levensgevaarlijke kogel van de politie. ,,Nee hoor”, antwoordt de een op de vraag of hij hier angstiger dan voorheen rondloopt. ,,De enige waar ik bang van word, is zij” en hij klapt z’n collega, bij wie een minzaam glimlachje op het gezicht is verschenen, begeleid van een bulderende lach joviaal op schouders. ,,Grapje natuurlijk. Je gaat me nu toch niet neersteken, hè?”