Johan van Boven Nieuws 19 sep 2018, 12:46

Leestijd: 5 minuten

Hoe is het om in een probleemwijk te wonen?

Wie in een probleemwijk de wet overtreedt, moet twee keer zo hard worden gestraft. Door het plan van VVD-fractievoorzitter Klaas Dijkhoff zijn ‘kansenwijken’ weer volop in het nieuws. Hoe is het om daar te wonen?

De barbecuelucht kwam hem tegemoet, toen Mark Bos in april van dit jaar van zijn werk naar huis fietste. Het voorjaarszonnetje nam alvast een voorschot op een heerlijke zomer. Hoe dichterbij de 38-jarige Amsterdammer bij zijn woonwijk de Bijlmer kwam, des te krachtiger de geur van gebraden vlees werd. „Ah, de eerste barbecue van het jaar is aangestoken”, dacht hij. „Zodra de temperatuur boven de 18 graden komt, gaat iedereen in de Bijlmer naar buiten om samen te eten, naar muziek te luisteren en feestjes te vieren. Dat is voor mij precies de reden waarom ik hier ben komen wonen.”

Zes jaar geleden verhuisde Bos van Utrecht vanwege zijn werk naar Amsterdam. Een multiculturele wijk stond hoog op het verlanglijstje voor hem en zijn vrouw, die uit India komt. „We hebben daar een tijdje gewoond en toen we naar Nederland gingen, miste ik het gezamenlijke buitenleven. Nederland is wellicht veiliger dan India, maar hier zit iedereen in zijn eigen woonkamer of tuintje. Gelukkig vonden we in de Bijlmer een multiculturele wijk waar er altijd leven op straat is.”

Heroïne

Dezelfde straat was nog niet zo heel lang geleden berucht vanwege geweld en drugsoverlast. Je struikelde er bij wijze van spreken over de heroïnespuiten. Bos: „Maar nu is het heel schoon en veilig. Mijn vrouw kan hier ’s avonds laat gewoon in haar eentje over straat. Dat was vroeger ondenkbaar.”

Maar is het vandaag de dag dan allemaal rozengeur en maneschijn in de Bijlmer? Het stempel probleemwijk zit er toch niet voor niets nog steeds opgeplakt? „Er gebeurt hier nog steeds genoeg”, weet Bos. „Er is hier iemand neergeschoten in een café en een andere kroeg moest de deuren sluiten omdat er in drugs werd gehandeld. Maar dat gebeurt volgens mij in heel Amsterdam. Bij de typische hoge Bijlmerflats wordt soms een vuilniszak van een balkon gegooid, maar dat zijn tegenwoordig echt uitzonderingen. Het belangrijkst is dat ik me hier veilig voel. Als ik in het centrum van Amsterdam ben geweest, ben ik altijd weer blij als ik in de Bijlmer terugkom.”

Als blanke man is Bos er in de minderheid. Maar op dat gebied vinden er steeds meer verschuivingen plaats. „Vanwege de gekte op de woningmarkt ontdekken steeds meer mensen de Bijlmermeer, omdat ze hier goedkoper een huis kunnen krijgen. Daarnaast komt er steeds meer nieuwbouw, waardoor er meer blanken bij komen. De samenstelling verandert, maar de diversiteit zal hier altijd blijven. Gelukkig.”

Zo’n 35 kilometer verderop woont Robby van den Brink in de Utrechtse wijk Overvecht, die regelmatig negatief in het nieuws komt. Buschauffeurs die met hakbijlen worden overvallen, huiszoekingen bij jihadverdachten, vergismoorden die woorden gepleegd, et cetera. „Ik woon vlakbij een politiebureau en ik hoor regelmatig sirenes. Maar meestal blijkt pas achteraf als ik het nieuws kijk waar die sirenes voor waren. Ik heb in de tien jaar dat ik hier nu woon zelf nog nooit iets op dat gebied meegemaakt. Ik voel me hier veilig, maar misschien heeft dat met mijn postuur te maken. Ik ben 1.95 meter lang en heb een ‘boerenbouw’. Dus ik loop hier niet over straat met de gedachte: ik moet oppassen dat ik geen mes in mijn rug krijg. Maar als er iemand komt eten en met het openbaar vervoer gaat, zeg ik altijd dat ik diegenen kom oppikken. Ik woon vlakbij een parkje waar nog wel eens groepjes mensen rondhangen. Als mijn bezoek daar langsloopt, kan er misschien iets gebeuren. Dan heb ik het niet gelijk over fysiek geweld, maar wellicht dat er verbaal iets kan voorvallen. Dat is ook vervelend.”

Geluidsoverlast

Van den Brink merkt vooral aan zwerfafval en geluidsoverlast dat Overvecht geen ‘nette’ wijk is. Er ligt volgens hem heel veel zooi op straat, ook in de buurt van gele prullenbakken die blijkbaar niet worden gebruikt. „Verder is het hier blijkbaar een hype om je auto meer herrie te laten maken dan gebruikelijk. Vroeger reden hier alleen politieauto’s met piepende banden weg, maar dat is vandaag de dag wel anders. Ook uitlaten die ervoor zorgen dat een auto het geluid van een vrachtwagen maakt, zijn populair. Laatst werd er een shishalounge gesloten en toen hadden we ‘s nachts direct minder last van auto’s die herrie maken.”

Verder zijn het volgens de 36-jarige inwoner van Overvecht vooral de onzichtbare factoren die zijn woongebied tot probleemwijk maken. „Op straat merk ik er natuurlijk visueel weinig van dat hier veel mensen met een laag inkomen of een uitkering wonen. Maar dat zijn wel factoren die een belangrijk rol spelen in hoe deze wijk wordt bestempeld. Het heeft niet altijd alleen maar te maken met criminaliteit. Mensen vragen wel eens of ze Overvecht met een achterstandsbuurt in Malmö kunnen vergelijken. Mijn antwoord is dan altijd nee, omdat ik hier nog nooit een granaat heb gezien en ik niet met een kogelwerend vest over straat hoef. In een probleemwijk is het echt geen hel en verdoemenis.”