Sarah Sitanala Nieuws 14 sep 2018, 14:04

Leestijd: 3 minuten

Helpt een ouderschapsplan bij een scheiding?

Uit cijfers van het Centraal Bureau voor Statistiek blijkt dat een op de drie huwelijken eindigt in een scheiding. In veel van deze gevallen zijn er kinderen bij betrokken, vaker wel dan niet zijn zij de dupe van de problemen van hun ouders. Sinds 2009 is het bij scheidingen daarom verplicht om een ouderschapsplan op te stellen. Dit plan zorgt ervoor dat ouders serieus nadenken over hoe ze na de scheiding gezamenlijk voor hun kinderen gaan zorgen.

Waar de kinderen eerder vaak naar hun moeder gingen en om het weekend bij hun vader sliepen, is er tegenwoordig een trend merkbaar dat vaders en moeders de zorg over hun kinderen eerlijk verdelen. Deze trend is volgens Laura Kistemaker, medeoprichtster van uitelkaar.nl, te verklaren door maatschappelijke ontwikkelingen. „Vaders zijn meer betrokken, denk aan papa-dagen, en moeders werken meer.  Zo is het volgens Kistemaker logisch dat in gevallen dat vader en moeder beiden evenveel werken, ook de zorg over de kinderen evenredig wordt verdeeld.

Neutrale manier

Het online platform van Kistemaker helpt mensen om op een goede manier uit elkaar te gaan. Inherent daaraan is volgens Kistemaker het ouderschapsplan. „Het ouderschapsplan heeft als doel dat de ouders afspraken maken over de opvoeding van hun kinderen en dit op papier zetten.

Het ouderschapsplan was nodig omdat het voor een gescheiden stel vaak niet mogelijk bleek te zijn er samen op goede voet uit te komen. „Het merendeel wil er wel uitkomen, soms lukt dat niet goed, en dat heeft dan weer een slechte invloed op de kinderen. Het is een goede manier om op een neutrale manier met elkaar in gesprek te gaan” aldus Kistemaker.

Toch zitten er ook nadelen aan het ouderschapsplan. Volgens Danique Schoorl, Kids First Mediator, heeft het ouderschapsplan vaak juist een averechts effect en werkt het vechtscheidingen in de hand. „Mijn ouders zijn gescheiden en hebben vroeger geen plan gemaakt, als ze dat wel hadden gedaan dan hadden ze zich er waarschijnlijk niet aan gehouden.”

Schoorl benadrukt dat het per geval verschilt. „Ouders worden gedwongen in de meest emotionele periode met heel veel onzekerheid, woede en verdriet, over zaken na te denken die soms heel ver in de toekomst liggen. Als ouders dat wel kunnen, dan is dat uiteraard heel mooi, maar velen kunnen dat op dat moment nog niet.”

Omgaan met verandering

Kistemaker erkent dat die onzekerheid inderdaad een valkuil is voor veel ouders. „Het is belangrijk dat ze beseffen dat het plan aan verandering onderhevig is. Kinderen worden ouder, komen in een andere levensfase. Ook de situatie van de ouders kan veranderen, denk aan een nieuwe baan, een nieuwe partner, of misschien een verhuizing. Die veranderingen komen er sowieso. Het is dus belangrijk dat ze afspreken hoe ze met die veranderingen omgaan.”

Als kind van gescheiden ouders denkt Kistemaker dat een ouderschapsplan een positief gegeven is, met name voor de kinderen. „Mijn ouders hadden geen ouderschapsplan, maar ik had het zeker fijn gevonden. Er komt bij een scheiding veel op je af en er moet praktisch gezien veel geregeld worden. Dit kan ook onrust bij de kinderen veroorzaken. Ieder kind heeft baat bij meer duidelijkheid.”