Jelmer Visser Nieuws 13 sep 2018, 09:00

Leestijd: 2 minuten

Auteur ‘hoe vermoord ik mijn man’ vermoordt partner

Soms is de grens tussen fictie en non-fictie flinterdun. Dit wordt maar weer eens bewezen nadat een Amerikaanse schrijfster, die een essay met de titel ‘Hoe vermoord ik mijn partner‘ publiceerde, wordt verdacht van het ombrengen van haar partner. De 68-jarige Nancy Crampton-Brophy uit de staat Oregon schreef haar 700 woorden tellende verhaal in 2011 op de site See Jane Publish.

Inspiratiebron

De politie heeft de schrijfster vorige week aangehouden en ze moet zich verantwoorden voor het ombrengen van haar man en het onrechtmatig gebruiken van een vuurwapen met de dood tot gevolg.

Het slachtoffer is Daniel Brophy, een docent op een koksopleiding. Studenten troffen de dode man begin juni bloedend aan in de keuken, hij was neergeschoten. Ambulancemedewerkers konden niks meer voor hem betekenen. De schrijfster en de kok waren 27 jaar getrouwd, weet Sky News. .

Na de dood van haar echtgenoot plaatst Crampton-Brophy een boodschap op Facebook met de strekking dat ze er ‘moeite mee had om alles te bevatten’. In het inmiddels offline gehaalde essay ‘Hoe vermoord ik mijn partner‘ beschrijft ze hypothetische motieven en mogelijke moordwapens die een romanpersonage zou kunnen gebruiken als zij hun man om het leven willen brengen. Hoewel haar schrijfsels fictie zouden zijn, hebben ze blijkbaar toch wat autobiografische kenmerken.

Fictie of niet?

In het stuk vertelt ze dat ze als auteur van romantische thrillers veel denkt aan moord en de gevolgen ervan. Het plegen van de ‘perfecte moord’ waarbij ze niet gepakt wordt is hierin essentieel. „Als moord mij zou moeten bevrijden, dan wil ik natuurlijk niet naar de gevangenis." Wellicht zou het niet publiceren van suggestieve essay’s een waardevolle toevoeging zijn.

Ook worden er in het essay verschillende manieren besproken over de hypothetische moord. Zo zouden messen, vergif, huurmoordenaars en vuurwapens allemaal opties kunnen zijn.

Toch nuanceert ze haar pittige uitspraken wel een beetje. Crampton-Brophy stelt dat het makkelijker is om mensen dood te wensen dan ze daadwerkelijk te vermoorden, omdat dit voor allerlei praktische problemen zorgt. Zo komt er een hoop schoonmaakwerk bij kijken wanneer je bloed en hersenen van de muur moet vegen. Daarnaast geeft ze toe dat ze niet goed is in het onthouden van leugens.

Ze schreef in 2015 ook de roman De Verkeerde Partner, een verhaal over een vrouw die tijdens een bootongeluk in de Middellandse Zee weet te ontsnappen aan haar gewelddadige echtgenoot. Of dit verhaal ook autobiografische kenmerken heeft, is niet bekend.