Kyrie Stuij Nieuws 6 aug 2018, 13:22

Leestijd: 2 minuten

Veel zorgen om kinderen na ingestort weeshuis Lombok

Tientallen lachende kinderen, spelend rondom het weeshuis Peduli Anak op het Indonesische eiland Lombok. Zo herinnert de Nederlandse Siska Koper haar bezoek van amper twee maanden geleden aan het weeshuis dat zij al dertien jaar financieel steunt. Haar herinnering staat in schril contrast met de gevolgen van de aardbeving. Het weeshuis is ingestort en de kinderen leven op straat. Via Facebook is ze een geldinzameling gestart. ,,Ik maak me ernstig zorgen.’’

Lombok wordt de afgelopen twee weken geteisterd door natuurgeweld. De aardbeving van zondag heeft tot nu toe 98 levens gekost. De ruim honderd kinderen die in het weeshuis Peduli Anak verblijven zijn ongedeerd, maar nu het opvangcentrum is ingestort, kunnen ze nergens naartoe. Chaim Fetter, de Nederlandse oprichter van het weeshuis, houdt met man en macht de groep bij elkaar.

,,Het is verschrikkelijk om te zien’’, vertelt Siska Koper die privé en vanuit het familiebedrijf Koper Vastgoed het weeshuis steunt. Ze is bevriend met de eigenaar en was afgelopen meivakantie met haar gezin op bezoek. ,,Zoveel kinderen, zoveel blije gezichtjes. Er werd gespeeld en gelachen. We waren onder de indruk van de organisatie. Kinderen komen binnen met een zwaar verleden, zoals misbruik of mishandeling. Professionele coaches vangen de kinderen op en creëren een veilige plek.’’

Ondanks dat Koper vanaf het begin betrokken is bij Peduli Anak heeft ze lang het weeshuis niet kunnen bezoeken. Nadat ze in 2004 met haar gezin de allesverwoestende tsunami in Thailand overleefde, heeft ze jarenlang niet naar Azië durven reizen. De ontmoeting met de kinderen van het weeshuis was daardoor extra waardevol.

Inmiddels is de situatie voor de kinderen volledig op de kop gezet. Op videobeelden is te zien hoe de jonge kinderen in huilen uitbarsten na een naschok van de aardbeving. Koper heeft nauw contact met de eigenaar van het weeshuis. ,,Het is ontzettend chaotisch. Ze kunnen nergens naartoe, er is weinig eten, geen goede informatievoorziening en ze slapen buiten. Ik maak me ernstig zorgen over de omstandigheden en het lot van de kinderen. Wie weet waar ze straks naartoe moeten.’’

De crisis op Lombok brengt voor Koper en haar gezin herinneringen terug aan de tsunami op Thailand. ,,Emotioneel is dit niet makkelijk, maar het geeft ook strijdlust. We moeten deze mensen helpen, dat is alles wat telt. Het feit dat al veel mensen willen bijdragen aan de inzameling stemt me hoopvol.’’