Johan van Boven Nieuws 29 aug 2018, 05:55

Leestijd: 5 minuten

Rotterdam de nieuwe hoofdstad? Pleurt lekker op joh!

Een petitie om Rotterdam tot nieuwe hoofdstad van Nederland te bestempelen? Onze verslaggever Johan van Boven, geboren en getogen Rotterdammer, vindt dat op z’n zachtst gezegd een slecht plan.

Niets is lekkerder dan na een weekend werken het hoofd leeg te maken. Dus trok ik afgelopen zondagavond mijn hardloopkloffie aan om van Rotterdam-Noord naar Rotterdam-Zuid te stiefelen. En weer terug. Die 11 kilometers vormen een van mijn favoriete hardlooprondjes in de stad waarvan ik de afgelopen 38 jaar steeds meer ben gaan houden.

Het feest begint altijd na 2,4 kilometer als ik na het passeren van de Markthal in de verte de Maas zie opdoemen. Dankzij het water vergeet ik dat ik aan het sporten ben. Mijn gedachten dwalen af naar de schipper die over het dek loopt. Waar komt hij vandaan? Hoe lang is hij al onderweg? Slaapt hij een beetje op zo’n boot? Is zijn vrouw mee?

Links zie ik de Willemsbrug liggen. Altijd even kijken, voordat ik rechtsaf de Boompjes opschiet. Fraaie rode brug, maar hij kan niet op tegen zijn witte zusje dat even verderop mooi ligt te wezen. De komst van De Rotterdam van Rem Koolhaas heeft de Erasmusbrug alleen nog maar meer allure gegeven. Alsof een toch al sierlijke ballerina extra in de spotlights is gezet. Eenmaal op de Zwaan, na exact 4 kilometer, kijk ik omhoog naar het hoogste punt van de brug. Letterlijk duizelingwekkend. Het geeft me het gevoel hoe groots de stad is en vooral hoe klein ik zelf ben.

Ik ren langs Boston en Seattle, twee kersverse gebouwen die de skyline prachtig aanvullen, gevolgd door New Orleans en Montevideo. Tussen de betonnen reuzen vechten de windvlagen om voorrang. Ze duwen me linksaf, de hoerenloper op. Weer een brug die twee stukjes bruisend Rotterdam met elkaar verbindt. Op Katendrecht loop ik langs ‘De Matroos en Het Meisje’. Het restaurant zit bomvol. Aan een lange tafel geniet een familie van de drank en het eten en door het laatste raam zie ik hoe een jongen de hand van zijn vriendin vasthoudt.

Na 5,5 kilometer is het tijd om me om te draaien, terug naar Noord. Eenmaal weer op de Hoerenloper lacht Hotel New York me toe. Zoveel geschiedenis tussen de spiksplinternieuwe gebouwen; een perfecte combinatie. Zeker in deze schemering die een heerlijk rauwe filter over de stad legt.

Tering, hoor ik mezelf hardop zeggen. Niet omdat mijn veter los zit of omdat ik mijn kuitspier voel trekken. Nee, tering wat woon ik toch in een prachtige stad. Ik krijg kippenvel als ik de lampjes van cruiseschip Queen Elizabeth zie branden met op de achtergrond de Erasmusbrug, die het kolkende water onder zich door laat glijden.

Rotterdam is voor mij zonder twijfel de mooiste stad van Nederland. Maar waarom zouden we in hemelsnaam willen dat we niet langer in de Maasstad wonen, maar in de hoofdstad? Op de dag van bovenstaand hardlooprondje kwam er een petitie online die ervoor moet zorgen dat niet Amsterdam maar Rotterdam de op papier belangrijkste stad van het land moet worden. Initiatiefnemer Rob Lagendijk hoopt minimaal 40.000 handtekeningen op te halen, zodat de politiek zich er tegenaan kan gaan bemoeien.

Eerst hoopte ik dat een slechte grap was, maar helaas. Ondernemer Lagendijk is bloedserieus en hoopt dat het Rotterdam als hoofdstad economisch nog meer voor de wind gaat. „We kunnen dan toeristen gaan ontvangen”, luidt een van zijn redeneringen. Ik vraag me oprecht af wanneer Lagendijk voor het laatst zonder blinddoek en oordoppen over straat heeft gelopen, want het barst van de toeristen in onze stad. Ik keek laatst bij de Veerhaven uit over het water toen er een enorme touringcar op de stoep werd geparkeerd. Stapten er 34 Duitsers uit om allemaal tegelijk een foto van de Erasmusbrug te maken. Sehr schön!

De petitie is een treurige Calimero-actie die maar weer eens bewijst dat sommige Rotterdammers nog steeds een minderwaardigheidscomplex hebben ten opzichte van Amsterdam. Snik, snik, zij mogen zich de hoofdstad van Nederland noemen terwijl wij ook heel leuk en goed zijn, snik, snik. Rot toch op. Dat is net zo treurig als er een nieuwe tv-reclame in Rotterdam wordt opgenomen en daarover allerlei ‘nieuwsberichten’ op internet verschijnen. ‘Rotterdam decor nieuwe commercial van KPN.’ Wauw, een cameraploeg op straat! Waanzinnig!

We staan al in alle gidsen voor liefhebbers van stedentrips en zo’n beetje elke grote Amerikaanse krant heeft geschreven dat Rotterdam the place to be is. Wat wil Lagendijk nog meer? Moeten we een paar wielen onder Schiphol schroeven en de boel hierheen slepen, omdat toeristen graag vlakbij de nieuwe hoofdstad van Holland willen landen? Moeten we in de Koopgoot en op de Lijnbaan grachten graven? En waar zullen we de Wallen planten? Gezellig in het park bij de Euromast?

Joost Eerdmans hoorde ik laatst in een uitzending van Een Vandaag nog maar eens een gigantisch cliché over Rotterdam uit de kast trekken: mouwen opstropen en niet lullen, maar poetsen. Uitgerekend de politicus die niet van bla bla houdt, schaart zich achter de actie van Lagendijk. De afgelopen tien jaar is Rotterdam uitgegroeid van een slaapstad tot een bruisende metropool zonder dat ook maar iemand aan het woord hoofdstad dacht. Uit eigen kracht voortgebracht. Rotterdam is Rotterdam omdat het Rotterdam is. Pleurt lekker op met je hoofdstad.

Ik ga hardlopen, even mijn hoofd leegmaken.