Amarins de Boer Nieuws 4 jul 2018, 11:59

Leestijd: 3 minuten

‘Thaise jongens lopen hoe dan ook een enorm risico’

De vreugde voor de Thaise voetballertjes en hun trainer was van korte duur. Want hoewel de groep nu is gevonden, kan het nog weken of zelfs maanden duren voordat ze de grot uit kunnen. Hoe houden de jongens hun hoofd koel?

„Veel mensen denken nu de jongens zijn gevonden, dit komt wel goed”, zegt speleologe en grotduikster José de Veer. „Maar ze zijn er nog niet. Je moet het zien alsof ze nu op de top van de Mount Everest staan en nog weer naar beneden moeten. Je kunt pas zeggen dat je die berg hebt beklommen als je weer met beide benen veilig beneden staat.”

Pessimistisch over een reddingsactie is ze zeker niet, maar het feit dat het om een groep jonge kinderen gaat, maakt het volgens De Veer een bizarre situatie. Daarnaast is het zicht slecht, de stroming sterk en zijn de gangen vernauwd. „Voor welke reddingsactie je ook gaat, het is altijd kiezen tussen twee kwaden.”

Geestelijk zwaar

Er zijn vier opties om de groep te bevrijden, legt speleoloog en grotduiker Anton van Rosmalen uit. „Je leert de groep duiken, ze blijven zitten tot het waterpeil zakt, je boort een tunnel of speleologen vinden een alternatieve doorgang, waardoor ze kunnen worden bevrijdt.” De laatste twee opties zullen volgens Van Rosmalen weinig kans hebben van slagen, omdat de jongens vast zitten onder een hoge berg van een kilometer. „En de eerste twee opties zijn zeer risicovol”, vervolgt hij. „De kinderen kunnen nog niet duiken, sommigen kunnen niet eens zwemmen. En nog maanden wachten tot het regenseizoen voorbij is, is voor de kinderen geestelijk zwaar.”

Toch is het einde niet zoek, zegt Iva Bicanic, hoofd van het Landelijk Psychotraumacentrum voor Kinderen en Jongeren in het UMC Utrecht. „Zolang het de professionals in de grot maar lukt om de twaalf jongens en hun trainer emotioneel rustig te houden." Volgens haar scheelt het dat de jongens de basisbehoeften water, voedsel en warmte hebben en geen fysieke pijn ervaren. „Als er voor de groep dan ook nog een omgeving gecreëerd wordt waarbij zij zo min mogelijk stress zullen ervaren, en er afleiding wordt geboden met spelletjes en games, zal de meerderheid van de kinderen deze ervaring straks kunnen verwerken. Mits de kinderen voor deze gebeurtenis psychisch gezond waren.”

Telefoonlijn

Er wordt momenteel eten en drinken bij de kinderen gebracht, er zijn artsen aanwezig en er wordt een telefoonlijn aangelegd waardoor de jongens in contact kunnen komen met de buitenwereld. „Hoe moeilijk ook voor de ouders, tijdens de telefoongesprekken is het belangrijk dat ze proberen rustig te blijven”, gaat Bicanic verder. „Uit onderzoek is namelijk gebleken dat stress van ouders een voorspeller is voor latere problemen bij kinderen. Ook als de kinderen weer met beide benen op de grond staan, zullen dus niet alleen zij begeleiding moeten krijgen, maar ook hun ouders.”

Maar helaas is het nog niet zo ver. „Welke reddingsoperatie het ook wordt, de jongens lopen een enorm risico”, zegt De Veer. „Als het opnieuw gaat regenen, kan het water te hard gaan stromen waardoor reddingswerkers geen eten en drinken meer naar de groep kunnen brengen.” Daarnaast kunnen de jongens volgens haar niet inschatten hoe gevaarlijk duiken is; een route waar professionele duikers ruim drie uur over deden. „Dat weet je pas op het moment dat je in zo’n situatie zit. Duiken door een vernauwing en weten dat je niet naar boven kunt omdat je een plafond boven je hoofd hebt, doet iets in het koppie.” Ze is even stil. „Als het maar even kon had ik het heel graag voor de kinderen overgenomen.”