Kyrie Stuij Nieuws 19 jun 2018, 15:08

Leestijd: 5 minuten

Wie geef jij een #lievelift?

Vanaf maandag leggen buschauffeurs in het streekvervoer opnieuw het werk neer. Maar dan in het héle land en als de werkgevers niet snel met oplossingen komen zelfs ’voor onbepaalde tijd’. Studenten maken zich zorgen. De toetsweken komen eraan en veel van hen zijn afhankelijk van het openbaar vervoer.

#lievelift

Heb jij een auto? Check dan #lievelift op social media. Metro wil reizigers koppelen aan automobilisten. Een soort #stormpoolen inderdaad! Stuur gelijk even een selfie met de reizigers naar @Metro op Twitter. Geven wij jullie een mooie plek in de krant.

‘Ik denk dat ik maar thuis blijf’

Sarah (18)

Op Utrecht Centraal wacht Sarah op de bus. Voor het eerst hoort ze van de staking. ,,Ik snap wel dat het soms moet gebeuren, maar ergens vind ik het ook niet goed. Ze moeten toch ook aan de studenten denken? Die gaan vaak met het openbaar vervoer. Maandag moet ik naar school in Amersfoort. Dat doe ik altijd met de bus. Ja, ik zou ook met de trein kunnen maar dan moet ik heel ver lopen vanaf het station naar school. Nu ik erover nadenk zou dat echt te ver zijn. Het is wel vervelend, want maandag is een belangrijke dag omdat we dan nieuwe lesstof krijgen. Ik heb geen rijbewijs en mijn stiefvader is aan het werk. Ik denk dat ik dan maar thuis blijf. Wat moet ik anders doen? ’’

‘Drie toetsen en geen vervoer’

Eline (16) en Joey (17)

,,Beginnen ze maandag al met staken? Maar dan heb ik drie toetsen!’’, zegt Eline. Ze gaat bijna elke dag vanuit het dorpje Nieuwkoop met de bus naar haar school in Utrecht. In het dorp gaat de bus slechts twee keer per uur. En fietsen? Dat zou 1 uur en 47 minuten duren, zoekt Joey op, een vriend uit hetzelfde dorp. Eline: ,,Misschien dat mijn vader me kan brengen. Dan moet ik wel wat eerder weg en even iets voor mezelf doen want mijn vader heeft ook gewoon werk.’’ Joey heeft maandag nergens heen, maar hij heeft al wel eerder dit jaar een busstaking meegemaakt. ,,Dat was in mijn toetsweek. Ik werd gebracht door een vriendin van mijn moeder en opgehaald door mijn vader. Wij wonen in een klein dorp, dan heb je er echt last van als de bussen niet rijden. Het is eigenlijk schijtirritant. ’’

‘Staken oké, maar álle bussen?’                       

Denise (25)

,,Nou, ik ga toch zeker drie keer per met de bus. Ook maandag, dan heb ik les op de Hogeschool Utrecht. Ik moet zeggen dat het voor mij niet het grootste probleem is, ik kan namelijk ook fietsen. Maar dat is wel bijna een half uur en met tegenwind is dat echt verschrikkelijk. Daarom neem ik best vaak de bus.’’ De vorige staking ligt nog vers in haar geheugen. Lachend: ,,Ik kwam echt de hele tijd te laat. Want er reden geen bussen en mijn fiets was ook nog eens gejat. Ik wilde toen een OV-fiets huren maar daar waren er steeds weinig van over.’’ Denise denkt dat er flinke problemen kunnen ontstaan als de chauffeurs besluiten echt lang te gaan staken. ,,Ik snap dat een staking kan voorkomen, maar álle bussen? Dat kan voor flinke irritatie zorgen. Zeker in Utrecht.’’

‘Door fietstrauma afhankelijk van bus’

Justin (19)

Het busverkeer stilleggen voor onbepaalde tijd. Justin kijkt er verschrikt door. ,,Dit is een groot probleem.’’ Al jaren doet hij bijna alles met de bus. Hij is afhankelijk van geworden. ,,Een aantal jaren geleden ben ik aangereden door een auto. Ik zat op de op fiets. Ik kon nog net op tijd wegrollen, anders had ik er helemaal onder gelegen. Het bleef lichamelijk bij een gebrijzelde pols, maar mentaal is het lastig. Ik heb er een trauma aan overgehouden waardoor ik verstijf als ik op de fiets stap.’’ Hij zucht. ,,Ik probeer er overheen te komen, maar het gaat nog niet snel.’’ Justin vindt het lastig begrip op te brengen voor de stakende chauffeurs. ,,Als je staakt, doe het dan op een moment dat weinig mensen er last van hebben.’’

‘Ik ga mijn ouders maar bellen’

Steffie (26)

,,Tja, hoe ga ik dit doen? Maandag moet ik werken in Zeist. Normaal pak ik een bus naar Utrecht Centraal, vervolgens de bus naar Zeist en pak ik daar de OV-fiets naar mijn werk. Naar Utrecht Centraal kan ik eventueel de metro pakken, maar het stukje naar Zeist wordt wel een probleem. Er is namelijk geen directe treinverbinding. Of ik moet naar Driebergen en dan vanaf daar alsnog met de bus.’’ Lachend: ,,Ik denk dat ik mijn ouders maar moet bellen! 26 jaar en dan vragen of pap en man je naar je werk kunnen brengen! Een rijbewijs heb ik niet. Dat is in een stad als Utrecht ook niet zo handig.’’ Steffie kan ondanks al het gepuzzel wel begrip opbrengen voor de staking. ,,Als zo’n grote groep achter de staking staat dan moet het wel nodig zijn.’’

‘Deze staking is nu al irritant’

Rania (19)

,,Staken voor onbepaalde tijd? Dat is wel een probleem. Ik woon in Overvecht en ga naar school in Nieuwegein. Ik neem altijd twee bussen. Met de trein wordt het lastig. Er is ook een tram maar als ik die neem is de kans groot dat ik mijn overstap mis. Ik weet echt nog niet hoe ik maandag naar school moet komen. Mijn moeder en stiefvader werken allebei, dus zij kunnen me ook niet brengen. Ik ben wel aan het sparen voor een auto of scooter maar zo snel heb ik dat geld ook weer niet bij elkaar. Deze staking irriteert me eigenlijk nu al. Ik begrijp de chauffeurs wel. Later wil ik ook een goed loon verdienen, maar dit is wel vervelend. Zeker voor jongeren, want die zijn vaak afhankelijk van het openbaar vervoer.’’