Rosan de Vos Nieuws 14 jun 2018, 15:00

Leestijd: 2 minuten

Marit (29) heeft één hand, maar kan gewoon alles

„Mensen gaan er altijd vanuit dat we niets kunnen, dat we zielig zijn en dat ons leven vast heel zwaar is”, vertelt Marit Smit (29). „Maar vrijwel iedereen die ik ken met een handicap heeft echt een prima leven.”

Marit is geboren zónder linkerhand en heeft daardoor redelijk wat bekijks. „Als je geen handicap hebt, ga je er natuurlijk niet heel bewust mee om. Maar als je iedere dag vragen krijgt en mensen je iedere dag nastaren, is dat best heftig. Zo vragen mensen soms aan mij: ‘Kun je wel fietsen?’ Maar hoezo kan ik niet fietsen? Ik heb toch twee benen en één hand?”

„Het komt ook voor dat mensen helemaal niks durven te zeggen. Van deze schaamte moeten we echt af. Gedraag je gewoon als een normaal mens”. Marit vindt dan ook dat we meer gehandicapte mensen in de media moeten zien. „Mensen moeten het simpelweg normaler vinden.”

Powervrouw

Marit is een typische powervrouw: ze runt haar eigen bedrijf, heeft haar eigen blog en is openhartig op Instagram. „Maar als ik een foto deel waar mijn missende hand te zien is, zeggen mensen vaak: ‘Wat dapper dat je dat durft’. Met andere woorden zeggen ze dus eigenlijk: ‘Wat dapper dat je dat durft te delen, want die handicap is focking lelijk.”

https://www.instagram.com/p/BbcAKBSlbbg/

Positieve draai

Marit heeft een positieve draai aan haar handicap weten te geven. „Uiteindelijk ben ik tot het besef gekomen dat het nou eenmaal zo is, maar dat besef is er natuurlijk niet altijd geweest. Vooral als tiener had ik er heel erg veel last van. Zo ging ik in die periode erg mijn best doen om er leuk uit te zien. Ik dacht bijvoorbeeld: ‘Ik mag echt echt niet dik worden, want dan ben ik gehandicapt én dik”, vervolgt Marit. „Terwijl dik zijn echt helemaal prima is.”

„Mensen zeggen vaak tegen me: ‘Gelukkig ben je wel heel mooi verder’. Eigenlijk impliceert simpelweg alles dat het hebben van een handicap iets heel erg lelijks is.”

Steun bij anderen

„Ik heb me heel lang heel eenzaam gevoeld”, vervolgt Marit. „Uiteindelijk ben ik mij meer gaan verdiepen in andere mensen met een handicap. Via Facebook en Instagram heb ik zoveel mensen leren kennen, ze gaan er zo positief mee om.”

Marit geeft aan dat er meer gehandicapte mensen in de media moeten komen, zodat het normaler gevonden wordt. „Maar mensen moeten niet doordraaien. Nu is het vaak dat je óf een enorme inspiratie bent, of gewoon heel zielig. Niet gewoon iemand die net moeder is geworden of haar eigen bedrijf runt. Juist dat mis ik. Mensen met een handicap zouden dan ook vaker het gevoel krijgen van ‘Hé, ik ben eigenlijk best normaal’.”