Mindervalide voelt zich vaak niet veilig op festival
Jonge mindervaliden hebben een brandbrief gestuurd naar de Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland. Zij stellen dat de nieuwe veiligheidsregels op festival ,die sinds 1 januari van kracht zijn, aangepast moeten worden. „Festivalterreinen zijn op dit moment gewoon niet veilig genoeg voor rolstoelgebruikers.”
Brandbrief
De 23-jarige Nick Bootsman is een van de initiatiefnemers voor het sturen van de brandbrief. Hij is werkzaam als zelfbenoemd ‘manusje van alles’ voor de jongerenorganisatie ‘Wij staan op’. De organisatie maakt zich hard voor de rolstoelgebruikers in Nederland. Nu het festivalseizoen weer start, trekken zij aan de bel: fijn dat er nieuwe regels zijn en dat festivalorganisaties zich eraan houden, maar ze zijn nog lang niet toereikend genoeg.
Bootsman bezocht tijdens het Paasweekend het kunstenfestival Tweetakt in Utrecht. Het is een van de weinig plekken waar Bootsman het aandurft om met zijn rolstoel naar toe te gaan. „Er zijn geen toegangspoortjes en het is er overzichtelijk. Ik kan van bijna het gehele terrein zien waar ik vandaan ben gekomen en waar ik naar toe moet als er paniek uitbreekt. Dat geeft mij een veilig gevoel.”
Onveilig gevoel
Dat is bij menig ander festival niet het geval, zegt Bootsman. „Dat komt omdat de nieuwe regels niet toereikend zijn. Er wordt gezegd dat er ten minste een vluchtroute moet zijn die 85cm breed is waardoor rolstoelgebruikers naar binnen en buiten kunnen. De normale toegangspoorten moeten minimaal 50cm breed zijn. Maar van die laatste zijn er heel veel en voor de rolstoelgebruiker is er vaak maar een toegangspoort te vinden. Als er dan paniek uitbreekt op het terrein, moet je maar net weten waar die poort is. Bovendien zijn sommige rolstoelen breder dan 85cm en als je wilt keren heb je minimaal 150cm aan ruimte nodig.”
„Daar komt nog bij dat veel terreinen moeilijk begaanbaar zijn voor rolstoelgebruikers. Je hebt vaak te maken met gras, zand of zaagsel. Snel wegkomen uit een benarde situatie is er dan niet bij. Je zit ook veel lager dan de anderen waardoor je constant bang bent dat je omver gelopen wordt. Kortom: het geeft je een onveilig gevoel als je dan midden op zo’n terrein staat”, besluit Bootsman. Het resultaat is dat hij bijna nooit een festival bezoekt. „En geloof mij, ik zou dolgraag willen.”
Risico’s
De huidige regelgeving weerhoudt ook Mike Reep (45) ervan om evenementen buiten de deur te bezoeken. Reep zit sinds acht jaar in een rolstoel door een zenuwaandoening in zijn benen. Ook zit er botkanker in zijn nekwervels, maar momenteel is dat onder controle. Hij wil dolgraag naar evenementen toe, mar voelt zich niet veilig.
Dit paasweekend was het de bedoeling dat hij met zijn vrouw naar Pasar Malam Istimewa XL in Ahoy Rotterdam ging. Een pasar malam (Indonesisch/Maleis voor avondmarkt) is een ontmoetingsplaats voor alles wat met Indonesië en de Indonesische of Indische cultuur te maken heeft. „Mijn vrouw en ik wilden er graag naar toe in verband met haar etnische achtergrond, maar toen wij van vrienden hoorden hoe druk het was, haakten we al af.”
Voor Reep is de drukte op bepaalde terreinen en het gebrek aan goede veiligheidsmaatregelen voor rolstoelgebruikers een reden om niet op pad te gaan. Hij heeft het gevoel dat hij zich niet veilig over het terrein kan begeven omdat hij door de drukte wellicht omver gelopen kan worden en dat is met zijn lichamelijke gesteldheid te risicovol. Zijn vrouw gaat wel, samen met hun gezamenlijke vrienden. Reep wil ook dolgraag een keer met zijn vrouw op pad. „Maar je zit altijd met hetzelfde euvel. Ik wil dolgraag naar Dance festivals of naar food festivals maar het is bijna allemaal op gras en bovendien erg druk en onoverzichtelijk. Dat is bijna niet te doen.”
Regelgeving
Het verbaast Bootsman dat deze regels zo zijn opgesteld. „Volgens het onlangs van kracht geworden VN-verdrag moeten dergelijke regels in samenspraak met mindervaliden gemaakt worden, maar dat is niet gebeurd. Wij hebben andere organisaties ernaar gevraagd en ook zij hebben geen contactverzoek gehad om deze regels op te stellen. Anders hadden er nu heel andere regels gelegen.”
Ook maakt Bootsman zich boos over de reactie van de Nationale Brandweer. Volgens hen worden gehandicapten niet als specifiek meldpunt gezien. Zij zeggen dat mindervaliden moeten bellen met de organisatie om de vluchtopties te bespreken. Bootsman: „Het VN-verdrag is er gekomen om vrijheid en inclusiviteit van mindervaliden te garanderen. Maar als je elke keer van tevoren moet bellen om je gevoel van veiligheid te vergroten, voel je je echt niet vrij.” Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland was niet beschikbaar voor commentaar. In een artikel van de NOS laat Bas Eenhoorn, waarnemend voorzitter van de Veiligheidsregio Amsterdam-Amstelland, echter weten dat hij gaat bekijken of er iets moet worden veranderd.
GroenLinks gaat in de Tweede Kamer vragen stellen over de kwestie, in de hoop dat de regels zo snel mogelijk aangepast kunnen worden. Bootsman zou al blij zijn als er bij elke ingang een verbrede toegangspoort komt. Ook zouden de poorten het liefste 150 cm breed moeten zijn, zodat een rolstoelgebruiker kan keren als dat nodig is. „Ik ga nu niet omdat ik het niet durf. Ik hoop dat dat anders wordt.”