Jelmer Visser Nieuws 15 mrt 2018, 07:00

Leestijd: 4 minuten

Cartoonist Argus gaf een dag les aan kleuterklas

De dochter van René Leisink, bekend als de man achter de cartoons van Argus, werd maandag naar huis gestuurd omdat er geen vervanging voor de schoolklas beschikbaar was. De cartoonist besloot om in actie te komen. Omdat Leisink 20 jaar geleden een pabo-diploma heeft gehaald, was hij technisch gezien bevoegd om les te geven voor de klas van zijn dochter. Zo gezegd, zo gedaan. Hij nam contact op met de school en een dag later kon hij beginnen. Metro sprak met de striptekenaar die voor een dag meester René werd genoemd.

Naar huis

„Afgelopen maandag werd mijn dochter naar huis gestuurd omdat er geen docent beschikbaar was. Dit vond ik niet kunnen, ik vroeg me meteen af of dit ook meerdere dagen ging duren”, licht Leisink toe. „Ik wilde hier iets aan veranderen en kon dit ook. Ergens op een weggemoffelde plank in een kast lag mijn pabo-diploma die ik 20 jaar geleden had gehaald. Ik besloot de school een mailtje te sturen met het voorstel dat ik de klas wel over zou willen nemen en een uur later kreeg ik een enthousiaste mail terug. Het was allemaal snel geregeld. Een dag later kon ik beginnen als docent voor de kleuterklas van mijn dochtertje.”

Na een avond grondig voorbereiden was het moment daar. Leisink stond dinsdagochtend oog in oog met een klas van 21 kleuters. De winnaar van de Junior Inktspotprijs 2014 en 2015 blikt er met een voldaan gevoel op terug. „Het is eigenlijk best indrukwekkend hoe natuurlijk de gestructureerde dagindeling aanvoelt. Zelfs kinderen van 4 en 5 jaar oud gingen uit zichzelf op zoek naar iets om te doen en waren eraan gewend in een om-en-om-structuur te werken. We hadden telkens blokjes van werkjes die werden afgewisseld met iets anders zoals bewegen en kringgesprekken. Tegen het einde van de ochtend waren ze alleen wel wat gaar en werden ze onrustig. Maar hierdoor liet ik me niet uit het veld slaan.” In de middag herpakte de cartoonist zich. Met zijn oude pabo-diploma zorgde hij ervoor dat een Nijmeegse kleuterklas toch een volwaardige vervanger had.

Waarom

„Ik wil niet dat mijn kinderen het kind van de rekening worden van het lerarentekort”, licht Leisink toe. „Vroeger werden wij nooit naar huis gestuurd wanneer een docent ziek was. Eigenlijk is mijn actie ook een stukje eigenbelang, ik wil dat mijn kinderen altijd naar school kunnen. En als ik bij moet springen, dan doe ik dit graag voor hen.”

Op de vraag of hij het nog eens zou willen doen, reageert de striptekenaar bevestigend. „Ja, ik vond het erg leuk om te doen. Zolang het voor mijn eigen kinderen is, wil ik er best over denken. Een volledige carrièreswitch naar basisschooldocent zie ik niet zitten. Er zijn op de basisschool van mijn kinderen nog meer ouders die er zo over denken en die ook de papieren hebben om te mogen invallen.” Al met al vond hij het een leuke dag. „Ik heb me prima geamuseerd en heb zelfs inspiratie opgedaan met de belevingswereld van de kleuters in mijn achterhoofd.” Was het werk als cartoonist nog een pre was voor het docentschap? „Jazeker! Ik heb lekker kunnen tekenen en dat vonden de kinderen erg leuk!”

Stakingen

Leisink meent dat er de afgelopen jaren door rechts regeringsbeleid te veel is bezuinigd op de publieke sector. „Je ziet dat na de periode van bezuiniging de samenleving is uitgehold. Hierdoor zijn er tekorten ontstaan in het onderwijs, maar ook in de zorg en bij de politie. Nu het economisch weer iets beter gaat, zie je dat mensen massaal weer aan het werk gaan. Maar juist niet in het onderwijs. De regering stimuleert ons om veel te werken zodat we allemaal in een duur huis kunnen wonen. Iedereen is druk. Hierdoor is er eigenlijk niet alleen een lerarentekort, maar ook een oudertekort. Een basisschool kan niet zonder de inzet van betrokken ouders en eigenlijk zie je dat er overal veel te weinig handen beschikbaar zijn.

De cartoonist heeft begrip voor de lerarenstakingen. Het basisonderwijs is de sector met de meeste gevallen van burn-out’s, de verdiensten zijn karig en er worden veel onbetaalde overuren gemaakt. „Eigelijk zou ik willen pleiten voor meer ondernemerschap in het onderwijs. Is er uitval? Prima, zet een zzp’er voor de klas. Deze zelfstandige zou in dit geval kunnen onderhandelen over zijn uurtarief. Dit zie je bijvoorbeeld ook in het ziekenhuis en ik zie niet in waarom dit niet zou kunnen in het onderwijs. Laat de economie van vraag en aanbod zijn werk maar doen. Marktwerking. Dat willen de neoliberale politici toch zo graag?”, vraagt Leisink.

Argos hoopt dat de financiële en personeelstekorten in het onderwijs snel worden opgelost en voegde tot slot nog een ludieke tip toe voor de schoolkinderen. „Misschien moeten de kinderen eens gaan staken. Kijken of de overheid en hun ouders dan eindelijk beseffen dat we in Nederland niet zonder adequaat onderwijs kunnen.”