Zijlstra, Timmermans en Van Agt, ze liegen allemaal
Minister van Buitenlandse Zaken Halbe Zijlstra loog jarenlang glashard over een verzonnen ontmoeting met de Russische president Vladimir Poetin. Het is de politiek op zijn lelijkst. Wij zochten een aantal beruchte leugens van Nederlandse politici.
In Poetins ‘datsja’
Halbe Zijlstra hield jarenlang vol dat hij in 2006 in het buitenhuis (datsja) van de Russische president Vladimir Poetin was geweest toen de Russische leider daar oreerde over zijn ambities voor een groot Rusland. Hij vertelde het verhaal verschillende keren om aan te geven dat we moesten oppassen voor de oprukkende Russen. Gisteren gaf de minister van Buitenlandse Zaken in De Volkskrant toe, dat hij nooit in de datsja van Poetin geweest is, maar dat hij het verhaal van ‘iemand anders’ had gehoord. Volgens premier Mark Rutte, die al langer op de hoogte was van de leugen, is partijgenoot Zijlstra ondanks deze geweldige flater nog steeds geloofwaardig. Daar denkt niet iedereen zo over. Coalitie- en oppositiepartijen eisen opheldering van de liegende minister van Buitenlandse Zaken.
Fotorolletje Srebrenica
Op 11 juli 1995 nam het Bosnisch-Servische leger de enclave Srebrenica in. Het was de bedoeling dat Nederlandse Dutchbat-militairen deze enclave zouden beschermen. Maar ze bleken machteloos. De bevolking werd uit Srebrenica verdreven. Meer dan 8.000 inwoners werden gedood. Een van die Nederlandse militairen, luitenant Ron Rutten, maakte op 13 juli 1995 foto’s in een huis waar Bosnische Serviërs moslimmannen gevangenhielden. Er lagen negen lijken. Hij smokkelde het rolletje de enclave uit in de hoop daarmee bewijsmateriaal over de schending van mensenrechten veilig te stellen. Eind juli 1995 kwam naar buiten dat het fotorolletje door een fout in het lab van Defensie bij het ontwikkelen was verprutst. De foto’s kwamen nooit naar buiten. Tot op de dag van vandaag is er hevige twijfel over deze verklaring die door toenmalig Minister van Defensie Joris Voorhoeve werd gegeven.
Timmermans en MH17
‘U weet dat er iemand gevonden is met een zuurstofkapje op zijn mond? Die heeft dus de tijd gehad om dat… te doen.’ Met deze woorden deed toenmalig minister van Buitenlandse Zaken, Frans Timmermans de nabestaanden van de slachtoffers van vlucht MH17 sidderen. Want Timmermans suggereerde dat de slachtoffers het neerstorten bewust hadden meegemaakt. Hij deed zijn gewraakte uitspraak op tv tegenover Jeroen Pauw. Niemand wist van deze informatie, maar de minister gebruikte de info ter onderbouwing van zijn eerdere toespraak voor de VN-Veiligheidsraad. Uit onderzoek bleek later dat de inslag bij de ramp dusdanig abrupt en definitief was dat de passagiers niets zouden hebben gemerkt van het neerstorten. De klap was te heftig. Dat maakt de voorbarige woorden van Timmermans met terugwerkende kracht nog kwalijker dan ze al waren toen hij ze deed in Pauw.
‘Bonnetjesaffaire’
Via misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink en Nieuwsuur komen in 2014 details van de ‘Teevendeal’ uit 2001 aan het licht. Dat was een geheime afspraak tussen drugshandelaar Cees H. en toenmalig officier van justitie Fred Teeven. Volgens Teeven schikte justitie in 2001 met de crimineel. Cees H. kreeg twee miljoen gulden terug van eerder in beslag genomen geld. Volgens Nieuwsuur was het bedrag veel hoger, maar justitie hield vol dat ‘het bonnetje’ van de transactie kwijt was. In maart 2015 werd alsnog ‘het bonnetje’ gevonden waaruit bleek dat Cees H. 4,7 miljoen gulden had ontvangen van justitie zonder medeweten van de Belastingdienst. Dat bleef niet zonder consequenties. Sterker, het veroorzaakte een waar slachtveld: Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie Teeven, minister Ivo Opstelten, Tweede Kamervoorzitter Anouchka van Miltenburg en Opsteltens opvolger Ard van der Steur moesten aftreden.
De zaak-Menten
Dries van Agt was in 1976 minister van Justitie. Toen de Rijksrecherche op 15 november 1976 oorlogsmisdadiger Pieter Menten wilde arresteren, was de voormalig SS’er plotseling verdwenen. Menten had zich in de oorlog schuldig gemaakt aan ernstige oorlogsmisdaden, maar werd daar maar beperkt voor veroordeeld. Jaren later in 1976 kwam hij in opspraak toen hij kunstwerken wilde laten veilen. Het zou om roofkunst uit de oorlog zijn gegaan. Van Agt kreeg kritiek dat Menten getipt zou zijn over de ophanden zijnde arrestatie. Van Agt ontkende op de hoogte te zijn van die plannen, want hij had de nota met info over de arrestatie ‘ongelezen’ op zijn bureau laten liggen. Menten werd later alsnog gearresteerd en de affaire liep af met een sisser, al was de relatie tussen de PvdA en het toekomstige CDA ernstig bekoeld.