Sarah Sitanala Nieuws 23 feb 2018, 05:15

Leestijd: 3 minuten

‘OM betaalde onkostenvergoeding aan weduwe Mieremet’

Televisieprogramma Zembla ontdekte dat het Openbaar Ministerie in 2013 een ‘onkostenvergoeding’ van 200.000 euro betaalde aan de weduwe van topcrimineel John Mieremet.

Zijn vrouw, Ria E. werd er door justitie van verdacht het geld dat Mieremet verdiende met de handel in wapens en drugs wit te wassen. Toch werd ze hier niet voor vervolgd. In plaats daarvan blijkt nu dat het OM een schikking met haar trof. Ria E. moest afstand doen van 6,5 miljoen euro aan crimineel vermogen, in ruil daarvoor werd ze niet strafrechtelijk vervolgd en kreeg ze een onkostenvergoeding.

Onderzoek naar witwassen

John Mieremet vormde samen met Sam Klepper het beruchte criminele duo Spic & Span. Mieremet werd in 2005 in Thailand doodgeschoten. Het OM verdenkt Willem Holleeder ervan hiertoe de opdracht te hebben gegeven. Holleeder staat op dit moment voor de rechter in verband met een groot aantal liquidaties in de onderwereld.

Mieremet liet na zijn overlijden niets na. Op papier bezat hij geen cent. In tegenstelling tot zijn vrouw. Ria E. bleek wel vermogend te zijn. Zo stond de kapitale villa in het Belgische Neerspelt op haar naam, en was zij directeur/eigenaar van een aantal bv’s en ondernemingen die zaken deden met de geliquideerde Willem Endstra, ook wel de bankier van de onderwereld genoemd.

Het OM startte na de dood van Mieremet met een onderzoek naar de bezittingen van zijn vrouw Ria E., en een strafrechtelijk onderzoek wegens het witwassen van crimineel geld. Dit is een strafbaar feit waarop maximaal vier jaar gevangenisstraf staat.

Regeling

Ondanks dit onderzoek verscheen Ria E. nooit voor de rechter. In plaats daarvan werd in 2013 een regeling getroffen. Deze regeling werd persoonlijk goedgekeurd door de toenmalige minister van Justitie, Ivo Opstelten.

De deal was als volgt: Als Ria E. afstand zou doen van de 6,5 miljoen euro waarop beslag was gelegd, zou de officier van Justitie het onderzoek naar haar stopzetten. Ze hoefde dan niet voor de rechter te verschijnen en riskeerde niet langer een gevangenisstraf van vier jaar. Ria E. accepteerde dit aanbod.

Het Openbaar Ministerie gaf in 2013 een persbericht uit, maar liet het nieuws over de schikking achterwege. Die betaling kwam pas aan het licht nadat Zembla onderzoek deed.

Geheimhouding

Mark Teurlings, toentertijd advocaat van Ria E. wil niet inhoudelijk reageren. „We hebben geheimhouding afgesproken met het Openbaar Ministerie. Als ik er nu toch iets over zeg, riskeer ik dat ik de afspraak om geen strafrechtelijke vervolging in te stellen ongedaan wordt gemaakt. Mijn cliënt wil er daarom ook niets over kwijt. Bovendien heeft zij dit hoofdstuk van haar leven afgesloten.”

Het Openbaar Ministerie laat weten dat dit valt onder de vertrouwelijkheid van de overeenkomst. Na aandringen van Zembla en overleg op ministerieel komt er in februari 2018 alsnog een reactie van het Landelijk Parket van het Openbaar Ministerie:

“Er is overeengekomen dat na afwikkeling van alle voorwaarden een bedrag zal worden gerestitueerd aan E. Dit betreft een tegemoetkoming in advocaat- en afwikkelkosten. De gedachte achter deze onkostenvergoeding is dat van betrokkene alles is afgenomen. Hierbij paste niet haar ook de schulden die gemoeid waren met dit traject te laten. Om de afwikkeling van de ‘criminele erfenis’ mogelijk te maken heeft mevrouw kosten moeten maken. Het gaat onder meer om kosten voor juridische bijstand en overige kosten, die gemaakt moesten worden om vermogensbestanddelen uit te kunnen winnen en te executeren. Om doelmatigheidsredenen is in goede justitie een onkostenvergoeding afgesproken van in totaal 200.000 euro. De betalingen die de overheid heeft gedaan om tot executie van vermogensbestanddelen over te gaan, maar feitelijk voor rekening waren van E., zijn in 3 mindering gebracht op het genoemde bedrag. Dat resteerde in een overmaking van 156.417,84 euro.”

Kamervragen

PvdA, SP en GroenLinks willen de minister om opheldering vragen over de onkostenvergoeding. De Partijen vragen zich af waarom de onkostenvergoeding geheim is gehouden.