Jeroen Haverkort Nieuws 31 jan 2018, 16:14

Leestijd: 3 minuten

‘Trump 2.0? Dat is je reinste flauwekul!’

Optimistisch. Een nieuwe Trump. Presidentieel. Zomaar wat kritieken die de Amerikaanse president Donald Trump ten deel vielen na zijn State of the Union. „Nou, optimistisch is niet het eerste wat bij me opkomt”, zegt Amerika-deskundige Jan Postma. „Eerder schizofreen. Aan de ene kant roept hij op tot samenwerking met de Democraten, maar slaat hij een harde toon aan wat betreft emigratie. Hij probeerde presidentieel over te komen en daarin is hij wel geslaagd. Normaal gesproken is hij aan het ‘freewheelen’, maar nu heeft hij zich aan het script gehouden.”

Wig

Collega Amerika-kenner Maarten van Rossem is het met dat laatste punt niet eens. „Zodra Trump zich min of meer normaal gedraagt is iedereen blij. Nou knap hoor als je iets van de autocue kunt aflezen. Ik las ergens Trump 2.0. Wat een flauwekul. Ik verwacht niks van hem. De Trump 1.0 zal niet lang meer op zich laten wachten.”

Dat denkt Postma ook: „Binnen een paar dagen zal hij met één simpel tweetje weer uit de bocht vliegen. Hij kwam weliswaar goed over, maar het was duidelijk dat hij een rol speelde. Trump was tijdens zijn speech weliswaar diplomatieker dan gebruikelijk door zijn toon aan te passen, maar de boodschap blijft hetzelfde. Ondanks zijn oproep tot samenwerking wil hij een wig drijven tussen de bevolking. Dat werd duidelijk toen hij het over de ‘dreamers’ had (Amerikanen die illegaal in de VS verblijven, omdat hun ouders ooit Amerika illegaal binnen kwamen, red.) en stelde dat ‘ook Amerikanen dromen hadden’. Het klinkt poëtisch en gepolijst, maar hij maakt duidelijk onderscheid tussen burgers.”

Tuinfeestje

Trump eiste nadrukkelijk de eer op dat onder zijn presidentschap de werkeloosheid is gedaald en dat de beurskoers nog nooit zo hoog is geweest. „Holle retoriek”, schampert Van Rossem. „Iedere politicus slaat zichzelf op de schouders als het economisch goed gaat, maar als het slecht gaat ligt dat aan de ontwikkeling die wereldwijd gaande is. Het is hetzelfde als ik een tuinfeestje geef en dan tegen jou opschep dat ik hoogstpersoonlijk voor een stralend zonnetje heb gezorgd.”

Postma stelt dat Trump de vruchten plukt van Obama’s werk: „Economie is een breed begrip. Je kunt het vergelijken met een olietanker. Het kost veel werk om hem van koers te doen veranderen, maar Obama is dat gelukt. Trump hoeft nu alleen maar aan het stuur te blijven zitten. En dat hij zich zo nadrukkelijk op de borst klopt dat de beurskoersen omhoog gaan, is een gevaarlijk spel. De beurs is onvoorspelbaar. Voor je het weet keldert de koers en werkt die borstklopperij tegen je.”

Verpakking

Opvallend is ook het feit dat Trump wil dat Guantanamo Bay openblijft, terwijl voorganger Barack Obama er alles aan deed om de veelbesproken marinebasis op Cuba – die dienstdoet als gevangenis voor terreurverdachten – te sluiten. „Dat Trump tegen Obama ingaat is een constante factor tot dusverre. Hij is een populist die altijd campagne aan het voeren is, zelfs nu hij president is. Maar daarbij heb je tegenstanders nodig en dat zijn Obama en Hillary Clinton. Trump heeft veel ideeën, maar geen ideologie. Hij verkoopt zijn ideeën, houdt daarbij de grote lijnen in de gaten, maar verdiept zich niet in de details. Voor hem is de verpakking belangrijker dan de inhoud.”

Van Rossem bestempelt Trump als een nihilist. „Hij breekt af, draait dingen terug, maar daar komt niks voor in de plaats. Denk aan Obamacare en het milieu.”