Jeroen Haverkort Nieuws 9 jan 2018, 15:19

Leestijd: 3 minuten

Spanning op ABC-eilanden door chaos in Venezuela

De krakkemikkige bootjes – in de volksmond ‘barkjes’ genoemd – waarmee nog niet eens zo heel lang geleden sigaretten en whisky gesmokkeld werden, worden nu gebruikt voor mensensmokkel. Per week worden ’s nachts ruim honderd Venezolanen na een tocht van 75 kilometer letterlijk op de stranden van Curaçao gedropt waar ze hun leven weer op de rails hopen te krijgen.

Vluchtelingenstroom

De bevolking op Curaçao ziet het met lede ogen aan. „Het gaat hier nog een keer goed fout”, zegt Carola Roeters vanaf het Nederlandse eiland. De Nederlandse bedrijfsarts woont nu vijf jaar op Bonaire en komt vaak op Curaçao voor haar werk. Haar man, neuroloog Wim van der Kamp, die twintig jaar op Curaçao heeft gewoond, spreekt van ‘mediterraanse toestanden’: „Wat er hier nu gaande is, kun je vergelijken met de vluchtelingenstroom in Europa. Maar er wordt niks gedaan door de Nederlandse overheid, ze sluiten hun ogen. De eilanden worden niet serieus genomen, een gevoel dat bij iedere laag van de bevolking leeft.”

Op zich snapt het artsenkoppel de Venezolanen wel. In hun geboorteland hebben ze niks meer te zoeken. De toekomst is onder hun voeten weg geslagen door eerst Hugo Chavez en nu Nicolas Maduro. De olieprijs is gehalveerd, de Venezolaanse bolivar is niets meer waard en er is bijna geen eten meer. Ruim negentig procent van de bevolking heeft honger. Demonstranten vullen dagelijks de straten en eisen het aftreden van president Maduro, die hard optreedt tegen de demonstranten.

Chaos

Op Aruba, Bonaire en vooral Curaçao merken ze steeds meer van de totale chaos die aan de overkant van de Caribische Zee heerst. Afgelopen zaterdag sloot Maduro de grenzen, waardoor de toevoer van verse producten stokt. Zo is er nauwelijks nog fruit en groente te krijgen. Volgens Maduro worden goederen en levensmiddelen naar de Nederlandse eilanden gesmokkeld, waardoor voor Venezolanen amper iets overblijft.

„We zijn net op de floating market in Willemstad geweest”, zegt Roeters. „Normaal zie je daar Venezolaanse marktverkopers met Venezolaans fruit. De marktlieden zijn nog steeds Venezolaans, maar het fruit komt van Curaçao zelf af. Maar de voorraad is beperkt. Als het goed is worden er maatregelen genomen en wordt er fruit vanuit Nederland geïmporteerd. Maar daar zit natuurlijk een aanmerkelijk hoger prijskaartje aan vast. Wij zullen er weinig van merken, maar de onderste laag van de bevolking heeft het hier al zo moeilijk.”

Onveilig

Het toerisme, de belangrijkste bron van inkomsten op Curaçao, loopt sterk terug. Volgens de laatste cijfers van Persbureau Curaçao bezochten in 2017 bijna 360.000 toeristen bezochten het eiland, december nog niet meegerekend. Dat is 11 procent minder dan in 2016. „Het toekomstperspectief van de lokale bevolking is niet rooskleurig, tel daarbij de honderden vluchtelingen vanuit Venezuela op en je snapt dat het een kwestie van tijd is dat de boel ontploft”, zegt Van der Kamp. „Curaçao is in een korte tijd een stuk onveiliger geworden”, vindt Roeters. „De criminaliteit neemt toe, er zijn meer schietpartijen. We zijn bang dat het op Bonaire ook die kant opgaat.”