Kasper Hermans Nieuws 19 jan 2018, 11:49

Leestijd: 6 minuten

Een jaar Trump: Charlottesville, NAVO en cofveve

Er is zonder twijfel geen persoon ter wereld waar het voorbije jaar meer over geschreven is dan over Donald Trump. Haast elke actie van de Amerikaans president leidde tot een golf aan verontwaardiging van de ene kant en een stortvloed aan steunbetuigingen van de andere kant. Metro probeert het veelbewogen eerste jaar van zijn presidentschap in een stuk samen te vatten.

Grootste menigte

Op 20 januari 2017 was het gelijk raak in de strijd tussen Trump en zijn tegenstanders. De Republikein sprak zelf van de grootste menigte bij een inauguratie ooit, iets dat hem direct bakken aan hoon opleverde op social media. Mensen legden simpelweg beelden van zijn beëdiging naast die van Barack Obama. Een uitglijder die zijn tegenstanders hem het liefst nog elke dag laten horen.

"Big crowd" as in the crowd at your inauguration, or as in an actual big crowd? #Trump #Pensacola #GossiPol pic.twitter.com/G5c1pKvwT4

— GossiPol (@GossiPolGabster) December 9, 2017

Inreisverbod

‘Make America Great Again’ en ‘America First’ waren de twee belangrijkste slogans van Trump tijdens de verkiezingscampagne. Om Amerikanen weer op de eerste plaats te zetten pleitte hij voor een muur tussen Mexico en de VS en wilde hij een inreisverbod vanuit zes landen die overwegend islamitisch zijn. Zelfs mensen die al een geldig visum hadden voor de VS mochten het land niet meer in, een beslissing die na twee dagen al werd teruggedraaid. Uiteindelijk duurde het een week alvorens het hele inreisverbod na rechtszaken van onder andere Washington werd geschrapt. Trump gaf niet op en uiteindelijk was het bij zijn derde poging raak. Op 7 december stemde het federale hooggerechtshof voor de wering van mensen uit Iran, Syrië, Tsjaad, Somalië, Libië en Jemen. Wel was dit inreisverbod iets minder streng dan het oorspronkelijke plan. Zo mochten mensen uit die landen die al banden hadden met Amerika gewoon het land in.

Rellen in Charlottesville

Middenin augustus trokken veel extreemrechts georiënteerde mensen (onder andere neonazi’s en ku-kux-klanleden) naar het universiteitsstadje Charlottesville in de staat Virginia. Het was oorspronkelijk bedoeld als protest tegen het weghalen van het standbeeld van generaal Robert E. Lee, aanvoerder van de zuidelijke staten tijdens de Amerikaanse burgeroorlog. Protesten van extreemrechts waren er wel vaker geweest, maar dit keer bleken ze al snel heviger. Tegenstanders stelden dat met Trump aan de macht ze zich gesterkt voelen om verder te gaan met hun protesten. Het komt tot een confrontatie met tegendemonstranten. Uiteindelijk is er een auto die op de menigte tegendemonstranten inrijdt met één dode en negentien gewonden tot gevolg. De kritiek op Trump is hevig, omdat hij zich niet hard durft uit te spreken tegen de acties van extreemrechts. Dit wordt nog eens versterkt als hij een paar dagen later wel direct is in zijn bewoording als moslimextremisten een aanslag plegen in Barcelona.

https://www.youtube.com/watch?v=ZSeDvZaz4nU

Baantjescarousel

Rustig was het ook niet in de staf rondom president Donald Trump. Vooral in het eerste halfjaar waren er tal van wisselingen. Sally Yates (minister van justitie) en Michael Flynn (Nationale Veiligheidsadviseur) vertrokken zelfs binnen een maand en ook James Comney (directeur van de FBI), Reince Priebus (stafchef van de president), Sean Spicer (woordvoerder) en Steve Bannon (adviseur) vertrokken nog voor augustus. Anthony Scaramucci spande waarschijnlijk de kroon. Hij werd door Trump aangesteld als directeur communicatie, maar na tien dagen was het alweer gedaan met zijn baan. Er kwamen oude tweets van hem bovendrijven, waarin hij Hillary Clinton bleek te steunen. Ook noemde hij Priebus een ‘verdomde paranoïde schizofreen’, terwijl Bannon volgens hem mediageil was. Verder zou hij de complete communicatie-afdeling van het Witte Huis ontslaan.

#Cofveve

De relatie van Trump met de media is allesbehalve goed te noemen. De president vertrouwt veel journalisten niet en beticht sommigen met enige regelmaat van het maken van ‘fake news’. Mede daardoor communiceert hij veel via Twitter. Een manier waarop hij zijn achterban snel bereikt en zeker weet dat zijn woorden niet verdraaid worden. Dit pleit voor hem. Het maakt hem – ogenschijnlijk – benaderbaar en het laat zien dat hij open is en veel wil delen met het volk. Zijn manier van twitteren doet echter veel stof opwaaien. Zijn vijandige taal – soms bijna oorlogsretoriek – schiet bij velen in het verkeerde keelgat en ook is er angst over de uitspraken die er zijn aan het adres van Noord-Korea-leider Kim Jong-Un. Leidt dit niet tot een nucleaire oorlog? Tegelijkertijd zit er na elke tweet wel een legertje fanatiekelingen klaar om Trump op onjuistheden te wijzen of gewoon van repliek te dienen. En als hij dan per ongeluk het woord cofveve de wereld in stuurt, dan gaat het helemaal los.

North Korean Leader Kim Jong Un just stated that the “Nuclear Button is on his desk at all times.” Will someone from his depleted and food starved regime please inform him that I too have a Nuclear Button, but it is a much bigger & more powerful one than his, and my Button works!

— Donald J. Trump (@realDonaldTrump) January 3, 2018

Obama obsessed?

Tegenstanders van Trump hebben de voorbije maanden meer dan eens benadrukt dat ze Barack Obama missen als president. Vooral in de laatste maanden lijkt Trump dat zich toch aan te trekken en steeds vaker begint hij vergelijkingen te trekken met zijn voorganger. Alleen dat is niet zonder risico’s. Nadat hij stelde dat Obama niet de nabestaanden van oorlogsslachtoffers belde, kwam er zelfs een storm kritiek van oud-medewerkers van het Witte Huis, die hem direct als leugenaar bestempelden. Als het op Obama aankomt, maakt Trump sowieso wel vaker een inhoudelijke uitglijder. Zo wil hij nu niet naar Londen om de nieuwe ambassade daar te openen. Hij stelt niet achter het dure en slechte Obama-project te staan, maar de plannen en de goedkeuring ervan stammen nog uit de periode van George W. Bush.

NAVO

Vanaf minuut één heeft Trump het duidelijk gemaakt: iedereen investeert de NAVO-norm van minimaal twee procent van het bruto binnenlands product in defensie. Amerika betaalde begin vorig jaar zo’n zeventig procent van het complete NAVO-budget en de president stelde dan ook dat NAVO ‘achterhaald’ en ‘overbodig’ is. Sinds zijn optreden op de NAVO-top in mei is er echter weinig meer gesproken over de budgetten. Veel landen zouden volgens hem het geld naar NAVO gaan overmaken. Afgelopen december was er gewoon een vergadering met alle ministers van Buitenlandse Zaken, inclusief de Amerikaanse afgevaardigde Rex Tillerson.

Toch een klimaatakkoord?

Klimaatverandering is niet iets waar Trump direct in gelooft, dan wel zich zorgen om maakt. Hij kondigde dan ook al tijdens de verkiezingscampagne aan dat er naar alle waarschijnlijkheid een kruis zou gaan door het klimaatverdrag van Parijs. Dat gebeurde ook, maar toch zijn er nu geluiden dat Trump terug wil keren. Dan moet dat wel onder iets andere voorwaarden gebeuren. Volgens hem zou het akkoord dat er nu ligt de Amerikaanse industrie en economie onevenredig zwaar treffen vergeleken met andere vervuilers. Overigens zitten de Verenigde Staten nog in het verdrag, omdat een opzegging pas mogelijk is na drie jaar, dus november 2019.