Iris Hermans Nieuws 18 dec 2017, 10:07

Leestijd: 5 minuten

Hier is het 365 dagen per jaar kerst!

Op zoek naar een leuke bal, behoefte aan een piek of last van een winterdip? In het Amsterdamse Christmas Palace dat wordt gerund door niet een, maar vier kerstmannen, vind je maximale vitamine K, 365 dagen per jaar.

Wonderful time

Uit een speeldoos klinkt Jingle Bells, een kerstengel verderop zing It’s the most wonderful time of the year en uit de boxen schalt een klassieke kerstmedley, terwijl een vijftal tot de piek versierde bomen in je ogen schittert. Zet een stap over de drempel bij Christmas Palace, nadat je snel nog even een laatste selfie hebt genomen van jou met de kerstman vóór de winkel (binnen is het no photo’s please) en waan jezelf in een magisch kerstsprookje vol lampjes, sterren en de semi-naakte winkelmascotte a.k.a. de mini Mike Tyson in kerstmanpak, waarbij niet zijn kerstballen, maar zijn flinke piek door het fluwelen tenue heen steekt.

Voormalig bestseller Mike

,,Dat is onze favoriete kerstman”, knipoogt Pieter Nieuwhof, terwijl hij het mannetje even liefkozend aait, ,,was ooit een bestseller, maar hij wordt nu helaas niet meer gemaakt.” Samen met compagnon en echtgenoot Edward Grevenstette runt hij Christmas Palace al ruim twee decennia en vervelen doet het nog altijd niet. ,,Elke dag is weer anders en we zien hier bijna nooit chagrijnige koppen.” Tenzij per abuis een echte kersthater in deze levendige kerststal slash zijn grootste nachtmerrie terechtkomt met levensgrote kerstengelen die je lieflijk aanstaren en een collectie pieken waar je top tegen zegt. ,,Je moet bij ons wel een beetje van kerst houden natuurlijk.”

Knettergek?

Iemand zwengelt een speeldoosje aan en nu vullen de klanken van Let it Snow de winkel, naast het x aantal andere deuntjes dat al klinkt. Of hij er niet knettergek van wordt? ,,Ik hoor het niet eens meer!” Zijn kersthulp op deze regenachtige ochtend is de goedlachse Lal Calistus, met roots in Sri Lanka en wiens voornaam ‘rood’ betekent, wat perfect in deze winkel past, waar het niet alleen vandaag, maar ook morgen en hartje zomer rood is. ,,No photo’s madame”, knikt hij naar een meisje dat haar Instagram-stories wil opleuken met een kersteend. Tja, haalt hij zijn schouders op. ,,We moeten daarin een beetje streng zijn, als een iemand het doet, zit straks iedereen hier te flitsen en te doen en worden onze aparte items misschien wel nagemaakt.”

‘Onmisbaar’

In het weekend staan ze met vier man sterk. De twee kerstbazen die op elkaar lijken met hun tot in de puntjes gecoiffeerde baard waar santa nog een puntje aan zou kunnen zuigen -,,mensen denken vaak dat we broers zijn, totdat ze horen dat we getrouwd en dan helemaal niet meer weten hoe ze het hebben!”- en Lal en Siri, de twee werknemers die dikke vrienden van het stel zijn en ‘onmisbaar’. Het zijn alle vier Hagenezen en in Christmas Palace altijd onberispelijk gekleed in jeans en wit overhemd. En vooruit, tijdens de dagen voor kerst in zo’n lekker foute trui, ,,maar die gaat al snel uit omdat het bloedjeheet wordt door de drukte!”

Drukke tijden

En druk is het rond deze tijd, maar ook in augustus, op eerste kerstdag (want: altijd open) en op deze doordeweekse dag, waarop vriendinnenduo’s giechelen als ze stoute Mike zien om daarna hun kerstuilen in te laten pakken, ,,die beestjes zijn het nog steeds helemaal” en een vrouw naarstig tussen de vogels aan het zoeken is. ,,Heeft u ook een roodborstje?” Lal en Pieter kijken elkaar even aan. Helaas, uitverkocht. ,,Zal je net zien”, schudt Pieter zijn hoofd als ze weg is, ,,’t stikt hier van de vogels en vraagt ze nét datgene dat we niet hebben.” De twee mannen lachen ondeugend, ,,dan zeggen we gewoon dat het is uitverkocht!”

Ballen en ballerina’s

Om zijn nek een leren veter en een ketting, een tattoo op zijn arm en een stralende ring. Ja, Pieter houdt zelf ook wel van een mooie versiering, net als de bomen in de winkel. Bomen vol ballen en ballerina’s, ,,die zijn heel populair dit jaar”, maar ook met Disneyfiguurtjes, zwanen met veren, glas uit Polen en blauw uit Delft, want dat verkopen ze ook. Hun klanten komen uit alle windstreken en hij laat regelmatig spullen opsturen. Laatst nog een kerstpakket à 3000 euro richting Parijs, ,,dat was echt een topper.” Goed inpakken is hier cruciaal en ze beheersen de inpakkunst: er komt nooit iemand met een kapotte bal of onthoofde engel terug. Kilometers bubbeltjesplastic gaat er jaarlijks doorheen, net als duizenden gratis aardigheidjes voor iedereen die hier iets koopt en hij toont een schoolboekvoorbeeld van een cadeautje. Voor bijna iedereen dan, ,,niet voor mensen die een postkaartje van zestig cent kopen, hoor, daar gaan er wel 1000 van doorheen in een week.”

Spuitsneeuw

De meeste klanten zijn toeristen, beamen Lal en Pieter, wat een bepaalde vluchtigheid met zich meebrengt. ,,Maar vergis je niet, sommigen komen elk jaar weer terug en hebben het dan nog over dat gratis cadeautje.” Er komen ook mensen uit de buurt, voor spuitsneeuw bijvoorbeeld, of Amerikaanse sneeuw, ,,dat is van dat losse spul.” Of een man op leeftijd die elk jaar hier zijn kerstboomkaarsjes koopt, ,,die vind je nergens anders.”

Borreltje-cola

Tijdens het werk zetten de kerstmannen verse filterkoffie waarvan ze nippen tussen de Engelse heer die een handbeschilderde kerstbal koopt en een Franse dame die een fietsje voor in de boom -,,die zijn niet aan te slepen de laatste weken”- afrekent, door en tegen vijven is er in de winkel die aanvoelt als een klein kerstmuseum altijd een ‘gezellig borreltje-cola’. Een grijns siert beider monden, ,,we maken hier van elke dag een feestdag!”