Iris Hermans Nieuws 27 dec 2017, 11:32

Leestijd: 4 minuten

De meest gelezen lezerscolumns van 2017

„Echt supervet!” roept Anouk Bowman (22) uit wanneer ze hoort dat haar lezerscolumn de meest gelezen uit 2017 is. Ze had het niet verwacht, „al heb ik inderdaad wel veel reacties gekregen…” Anouk houdt van schrijven, zowel in Nederlands als Engels -„krijg je als je tweetalig bent opgevoed”-, studeert aan de School voor Journalistiek in Utrecht en is bezig met een coming of age roman. De lezerscolumn die ze opstuurde naar Metro was eigenlijk een reactie op de zoveelste ‘pssss’, ‘lekker wijf’, kneep in haar bil of juist een grove belediging wanneer ze even niet reageerde tijdens het uitgaan of zelfs tijdens het fietsen.

Klaar mee

Ze was helemaal klaar met dat ‘boys will be boys’ en dat vrouwen dat maar moesten accepteren en besloot het op te schrijven. En dat nog vóór de hele #MeToo-beweging. „Ik denk dat vrouwen steeds meer durven te zeggen en minder hun schouders ophalen, een positieve ontwikkeling.” Haar column was een rake, bleek wel. „Ik kreeg reacties van meisjes en vrouwen uit het hele land en van alle leeftijden die zich erin herkenden.” Ook mannen wisten haar te vinden. Waar de een haar complimenteerde, vond de ander het wel een beetje over een kam geschoren en was er een enkeling die haar brutaalweg vroeg ‘of ze nog single was’. „Ironisch toch? En het is Metro, geen Tinder!”

Natuurlijk waren er ook opmerkingen op social media als ‘ga het aanrecht schoonmaken’ of ‘je bent een kutbitch’, vervolgt de zelfbewuste studente. „Maar dat deed me absoluut niets.” Niet dat ze ‘een ijskoude’ is, „maar ik moet er gewoon om lachen, dat mijn 400 woorden iemand zo kunnen aantasten, dat vind ik nou echt bizar.”

Werd herkend

Ze is na de column een paar keer herkend tijdens het uitgaan („en dat van zo’n kleine foto, best knap!”) en ze heeft het gevoel zekerder te zijn geworden. „Als ik iets bullshit vind, zeg ik dat gewoon.” We leven in stormachtige tijden, zo besluit ze. „Het is belangrijk om je eigen grenzen aan te geven en dan kun je het prima naar je zin hebben!”

De perfecte uitlaatklep, noemt Sylvia Peters het schrijven van columns. Bijna elke week schrijft ze er dan ook wel eentje en stuurt hem op naar Metro, „hij is al vier keer geplaatst.” Wat ze telkens met het prijsgeld à 50 euro doet? Simpel, „een lekkere borrel van drinken!”

Boeken

Het schrijven zit in haar vingers. Zo maakt ze SEO- en websiteteksten en schreef ze al een aantal boeken, „maar wel in een heel ander genre." Erotische thrillers met spannende titels als Twin Tower en Natte Sneeuw en nu knipoogt de vrolijke schrijfster, „past goed in deze tijd.”

Toen de dochter van een goede vriendin omkwam tijdens de vlucht met de MH17, gebeurde er iets met haar. „Waar ben ik nou mee bezig?” dacht ik toen ik weer aan m’n erotische thriller ging zitten.” Het schrijfroer ging om en ze kreeg de columnsmaak te pakken, waarbij het nieuws haar grootste inspiratiebron is. Al draait ze haar hand ook niet om voor iets luchtigs. „Ik wil niet dat mensen denken: daar heb je die zeur weer.” Ze wordt regelmatig herkend in de Appie, „dan komen mensen even een praatje maken over mijn column, het is toch leuk om te merken dat je wordt gelezen.”

Brief aan Erdogan

De brief aan Erdogan waarmee ze een van de meest gelezen lezerscolumnisten van 2017 werd, was binnen no time geschreven, „ik ergerde me er gewoon aan.” Ze was best even bang voor vervelende reacties, verklapt ze. ,,ik geef een bepaalde mening en doe dat vaak op het randje.” In casu was het een beleefde brief met een cynische ondertoon. Negatieve reacties waren er niet, „niet lullig bedoeld, maar ik denk dat die echte blaaskaken op social media het niet eens begrepen!”

Bang om haar bek, of pen, open te trekken, is ze allesbehalve en op haar eigen schrijfwijze draag ze graag haar steentje bij. Een wereldverbeteraar vindt ze een groot woord, „zet er maar 2.0 achter, lekker op z’n Sylvia’s.”