Sarah Sitanala Nieuws 27 nov 2017, 15:25

Leestijd: 3 minuten

Wie moeten we geloven in het kader van metoo?

Het vuurtje wat een maand geleden in Hollywood ontbrandde, met de beschuldiging van seksueel grensoverschrijdend handelen aan het adres van de succesvolle regisseur Harvey Weinstein, is nu ook in Nederland tot een flinke discussie losgebarsten.

Wie heeft gelijk?

Journalist Jelle Brandt Corstius schreef naar aanleiding van de metoo discussie in de Verenigde Staten, een artikel over het misbruik wat hem naar eigen zeggen is aangedaan door producent Gijs van Dam. Dit artikel had tot gevolg dat van Dam publiekelijk aan de schandpaal werd genageld, zonder dat daar ook maar een greintje bewijs aan te pas was gekomen.

Zowel Brandt Corstius, als van Dam spraken hier vervolgens over in verschillende talkshows op televisie. Het had een discussie tot gevolg waarin over en weer argumenten werd aangedragen over wie waarom het gelijk aan zijn kant zou hebben. Het was een discussie die alleen maar verliezers zou kennen.

Seksuele intimidatie

Na Gijs van Dam, werd gewezen naar filmproducent Job Gosschalk. Meerdere mannen kwamen naar voren en beschuldigden Gosschalk van seksuele intimidatie. Gosschalk werd in verschillende televisieprogramma’s door het slijk gehaald en trok zich terug op zijn boerderij ergens in Friesland.

Afgelopen week was het de beurt aan regisseur Ruut Weismann. Weismann bekende in 2015 als directeur van de Amsterdamse Toneelschool & Kleinkunstacademie weleens relaties met studenten te hebben gehad. Onlangs kwamen er nieuwe verhalen naar buiten en Weismann wordt nu beschuldigd van seksueel grensoverschrijdend gedrag.

Schandpaal

Net als van Dam, ontkent Weismann alle beschuldigingen. „Het is totaal niet aan de orde. Nul. Nog nooit gebeurd”, aldus Weismann tegenover Het Parool. Gosschalk daarentegen gaf wel toe seksueel overschrijdend gedrag te hebben vertoond.

De metoo discussie had tot gevolg dat het voor slachtoffers makkelijker werd zijn of haar verhaal te vertellen. Het zorgde er tevens voor dat de vermeende daders van het misbruik publiekelijk aan de schandpaal werden genageld. Dat de media hierbij een grote rol speelde moge duidelijk zijn.

Steunbetuiging

Katja Schuurman, al twintig jaar bevriend met Gosschalk sprak onlangs in RTL Late Night haar steun uit aan het adres van Gosschalk. „Het is dom en lelijk wat hij heeft gedaan. Dat gedrag keur ik af, maar ik keur Job niet af als mens. Dit gedrag is slechts een deel van hem. Hij is ook lief, warm, charmant, geestig en bijzonder getalenteerd.”

Volgens de actrice horen veroordelingen thuis in de rechtbank en niet in de media. Erover schrijven in de media, of erover spreken in talkshows zou direct leiden tot een publieke veroordeling van een persoon. Van Dam zei in een uitzending van Pauw standrechtelijk geëxecuteerd te zijn zonder enige vorm van proces op basis van een gelogen verhaal.

Proces

Feit blijft dat in Nederland geldt dat je onschuldig bent tot het tegendeel is bewezen. Daarvoor is een proces in het leven geroepen, waar deskundigen vervolgens kunnen beslissen over de schuldvraag. De advocaat van van Dam liet in dezelfde uitzending van Pauw weten dat iedereen een verhaal kan vertellen of iets uit zijn duim kan zuigen.

Het is duidelijk dat de metoo discussie van groot belang is geweest voor het bespreekbaar maken van seksueel grensoverschrijdend gedrag, maar is dit ook de juiste manier van aanpakken? Waar ligt de grens bij versieren? Het blijft het woord van de een tegen de ander. Wie geloven we?