Sofie Smulders Nieuws 18 okt 2017, 17:32

Leestijd: 3 minuten

Heel normale meisjes, maar wel met een litteken

Hij zei: die vriend wil graag dat jij met hem naar bed gaat. Dan is die schuld afgelost, dan heb ik geen problemen meer.

Ik ben bij Fier terechtgekomen omdat ik vijf jaar in handen ben geweest van een mensenhandelaar. Daarvan heeft hij drie jaar lang misbruik van mij gemaakt en heb ik twee jaar in de prostitutie moeten werken.

Op een gegeven moment heb je zo’n gevoel van ‘je kan niet anders’. Je voelt je hartstikke bedreigd. Als je op school bent zijn er twee jongens die je constant in de gaten houden.

De bovenstaande zinnen komen uit de monden van drie meiden die ten prooi vielen aan loverboys. Zij en drie andere slachtoffers sloegen met vijf BN’ers de handen ineen voor de documentaire Vertel Het Me Alsjeblieft. Mensenhandel is namelijk ook in Nederland een probleem. En het komt vaker voor dan je denkt.

Elk jaar worden er 6.000 mensen in ons land het slachtoffer van mensenhandel, zo schat de Nationaal Rapporteur Mensenhandel. Het aantal gevallen dat daadwerkelijk geregistreerd wordt, is slechts een vijfde daarvan. Woensdag ging de campagne Maak Het Zichtbaar van het Centrum tegen Kinderhandel en Mensenhandel (CKM) van start. Het doel van deze campagne is om meer aandacht te vragen voor mensenhandel.

Meer slachtoffers dan je denkt

„We hebben het over gemiddeld 16 slachtoffers per Nederlandse gemeente”, zegt Anke van Dijke, directeur van expertise- en behandelcentrum Fier waar de zes meiden uit de documentaire opgevangen werden. „Als je je dat zo voorstelt is het een probleem dat iedereen aangaat. Het zijn ook echt niet alleen kinderen uit de grote steden, ook op het platteland gebeurt het.”

„In iedere klas, zeker in het praktijkonderwijs, kent iedereen wel iemand die in aanraking is gekomen met mensenhandel”, weet Nathan de Vries. De presentator kwam in aanraking met de meiden van Fier voor BNN. „We dachten: waarom gaan we geen film maken om het gevoel over te brengen? De meiden hebben vervolgens zelf bedacht om BN’ers te vragen om hun verhaal te vertellen.”

Ze kozen niet alleen voor anonimiteit omdat ze dachten dat dat BN’ers de kijker goed aan kunnen spreken. Er spelen meer dingen mee. Nathan: „Een heleboel meisjes schamen zich heel erg. Bovendien zijn ze anders herkenbaar voor de loverboys en krijgen ze misschien met chantage te maken.” En dat is zeker tegenwoordig, in een tijd van smartphones en social media, een stuk gemakkelijker.

Kwetsbare meisjes

„Deze criminelen, eigenlijk altijd volwassen mannen in de leeftijd van 20 jaar of ouder, pakken het liefst de meest kwetsbare meisjes”, vertelt Van Dijke. Ze heeft het dan over kinderen met een beperking of kinderen met problemen. Van Dijke: „Veel mensen denken ‘het overkomt mij niet." Maar ook als het leven net niet lekker loopt, bijvoorbeeld als je ouders in scheiding liggen, slaan loverboys toe. „Die jongens weten dat.”

Bij Fier helpen ze de fors getraumatiseerde kinderen hun leven weer op de rit krijgen. „We doen veel aan onderwijs”, vertelt Van Dijke. „Veel meiden denken: ik kan het niet meer inhalen, maar als je bij ons komt dan zorgen we dat je je diploma haalt. Ook als je 23 bent. Daarnaast proberen we contact met de ouders weer te herstellen.”

En zo gebeurt het dat slachtoffers uiteindelijk het vertrouwen en de moed vinden om hun leven weer op te bouwen en hun verhaal te doen. ‘Toffe chicks’ die er in een jaar tijd flink op vooruit zijn gegaan, vertelt Nathan. Hele normale meisjes, maar wel met een litteken.