Merel Driessen Nieuws 13 okt 2017, 19:00

Leestijd: 2 minuten

‘De wortel ligt niet bij de vrouw’

In Metro legde Krav Maga-instructrice Theresa Wever eerder deze week uit hoe vrouwen zichzelf kunnen verdedigen door middel van Krav Maga. Over het idee of vrouwen nog in hun eentje ’s avonds over straat kunnen lopen, valt te twisten vindt Theresa. Door het volgen van je intuïtie, zou je moeten weten of je veilig bent. Maar daar is schrijfster Saskia Noort het niet mee eens.

‘Op je veertiende heb je niet veel aan je intuïtie’

„Het meeste seksuele geweld gebeurt in huis. Dan heb je niet veel aan je intuïtie, want thuis voel je je veilig”, vertelt Saskia. Ze spreekt uit ervaring. Toen ze 14 jaar oud was, werd ze verkracht op een feestje bij vrienden van haar. „Op die leeftijd heb je niet veel aan je intuïtie. En ook niets aan zelfverdediging. Op het moment dat het je overkomt, freeze je als het ware. Bovendien heb je wel een aantal lessen zelfverdediging nodig voordat je er wat mee kunt.”

Saskia is het zat dat vaak wordt gedaan alsof de verantwoordelijkheid bij het slachtoffer ligt. „Ik kreeg het gevoel bij het artikel over de zelfverdediging dat als ik zo’n cursus heb gedaan, ik veilig ben. Maar dat is niet zo.” Ze benadrukt dat de dader vaak al het plan heeft om het slachtoffer aan te randen of te verkrachten. En dan is het al te laat.

Aanpakken van de dader

Of vrouwen nog alleen over straat kunnen ’s avonds of ’s nachts? Ze denkt eigenlijk van niet. „Het kon al nooit en nu nog steeds niet. Je zou het moeten kunnen als vrouw zijnde. Dat dat niet zo is, ligt niet aan de vrouw.”

Volgens de schrijfster moeten we de dader aanpakken. „Het begint al bij de opvoeding. In de meeste gevallen is de dader een man. Hen moet duidelijk gemaakt worden dat er grenzen zijn. Je mag nooit en te nimmer dit doen.” Maar volgens Saskia ligt het ook aan bijvoorbeeld porno. Dat kan een heel verkeerd beeld van seks geven. „Er zijn natuurlijk ook daders die een psychische stoornis hebben. Daar valt niet veel bij te veranderen, denk ik.”

Schuldgevoel

Veel slachtoffers praten niet over de verkrachting of aanranding en hebben het gevoel dat het hun schuld is. Dat herkent Saskia. „Zelf had ik ook een gigantisch schuldgevoel. Doordat er zo veel wordt gepraat over de verantwoordelijkheid van het slachtoffer, wordt het schuldgevoel alleen maar groter.”

Ze heeft het gevoel dat er alleen over het onderwerp wordt gepraat als er een actuele aanleiding voor is. Saskia: „De discussie moet niet alleen dan gevoerd worden. De discussie moet altijd gevoerd worden. De wortel ligt namelijk niet bij de vrouw. Die ligt bij de dader.”