Rosan de Vos Nieuws 25 okt 2017, 14:20

Leestijd: 3 minuten

Corrigerende tik verboden of toch gedoogd?

De corrigerende tik – ookwel bekend als de pedagogische tik: volgens sommigen een prima opvoedmethode, anderen vinden het kindermishandeling. Een tik uitdelen om een kind te corrigeren is in Nederland sinds 2007 verboden en Schotland gaat zich er binnenkort ook aan wagen. Ondanks dit verbod, blijft het een eeuwenlange discussie: hoe zit het precies met deze tik?

Uit onderzoek van het Sociaal Cultureel Planbureau uit 2005 (dus nog voor de invoering van het verbod in Nederland), zei 19% van de ouders hun kinderen een tik te geven, terwijl in 2014 volgens een onderzoek van RTL Nieuws bleek dat 70% van de lezers vond dat een pedagogische tik op z’n tijd prima kan. Daarnaast toonde een rapport van Unicef (2014) aan dat bijna 80 procent van de ouders wereldwijd hun kinderen wel eens heeft geslagen. Dat het nog steeds ‘leeft’, is dus zeker wel duidelijk.

https://twitter.com/EvertGDavelaar/status/901229539208159232

Wat is de corrigerende tik?

De corrigerende tik is een lastig begrip: volgens de wet is het mishandeling, maar lang niet iedereen ziet het zo. Een corrigerende tik wordt ook wel een pedagogische tik genoemd, echter betekent ‘pedagogiek’ volgens Van Dale ‘onderwijzen en opvoeden’ – de vraag is dus of de corrigerende tik kinderen dan ook daadwerkelijk iets leert. Kim van Leeuwen schrijft in kiind: „de pedagogische tik is een tik die beheerst wordt gegeven met als doel het kind iets te leren.”

De wet in Nederland luidt: ‘In de verzorging van het kind passen ouders geen geestelijk of lichamelijk geweld of enig andere vernederende behandeling toe’. Maar waar ligt de grens van de tik dan? Dat is lastig te beschrijven. De wet daarentegen is niet bedoeld om je als ouder te straffen nadat jij jouw kind misschien een opvoedkundig tikje hebt verkocht, maar juist om een signaal te geven naar de ouders: geweld tegen kinderen is verboden en moet je dus niet doen.

Volgens Herman Baartman, hoogleraar preventie en behandeling kindermishandeling, wordt een corrigerende tik toch vaak verward met een tik uit frustratie of onmacht. De ‘corrigerende tik’ wordt volgens hem niet vaak gegeven, maar stel je kind brandt zich aan de oven, kan de tik een reflex zijn om je kind te beschermen tegen gevaar.

https://twitter.com/cyclistjoseph/status/905824952217194497

Wat zijn de gevolgen?

De schadelijke gevolgen van geweld tegen kinderen zijn groot, aldus het Nederlands Jeugdinstituut. Stelselmatig je kind een corrigerende tik geven valt hier dus ook onder. Kinderen krijgen pijn, kunnen last hebben van verlies van eigenwaarde, hebben kans op angst en depressiviteit, het kan de relatie tussen ouder en kind verstoren, gedragsproblemen veroorzaken en er is een grotere kans op partner- en kindermishandeling.

Daarbij is volgens hoogleraar familie- en jeugdrecht J. de Boer kindermishandeling niet goed te bestrijden, wanneer de pedagogische tik nog steeds wordt toegepast in de opvoeding. Ook zou je als opvoeder niet raar moeten opkijken als jouw kind zijn klasgenootje dan ook een corrigerende tik geeft. Want hoe weet jouw kind dat jij het wel zou mogen doen en hij of zij zelf niet?

Waar mag het wel en niet?

In Europa zijn er steeds meer landen waar een corrigerende tik verboden is. Zweden was het eerste ter land ter wereld waar de corrigerende tik in 1979 in het wetboek werd opgenomen, acht jaar later volgde Noorwegen (1987) en vervolgens Oostenrijk (1989). Na een ‘rust’ van vijf jaar vervolgde Cyprus (1994) met het invoeren van de wet, daarna volgden Denemarken (1997), Kroatië (1999), Bulgarije (2000), Duitsland (2000), IJsland (2003) en Griekenland (2006). Pas daarna volgde Nederland (2007), we waren er dus zeker niet als de kippen bij.

Wat vind jij? Is een corrigerend tikje een tikje om bestwil of is daar geen sprake van?