Jeroen Haverkort
Jeroen Haverkort Nieuws 7 sep 2017
Leestijd: 2 minuten

Ongerust wachten op nieuws uit Sint-Maarten

Frans Alasa (51) hoopt snel contact te krijgen met zijn vrienden en kennissen op Sint-Maarten waar orkaan Irma een ravage heeft aangericht. „Ik hou continu het nieuws bij en probeer ze te bereiken via Facebook of WhatsApp. Tot dusverre zonder succes. Ik rij nu naar huis vanaf mijn werk en ga het zo weer proberen.”

Teken van leven

Ook zijn kinderen Angelo en Shevaughn zijn ongerust. „Mijn ex-vrouw en hun moeder woont op Sint-Maarten. Ik hoop snel dat we een teken van leven krijgen. Ik heb contact met haar zus die in Rotterdam woont. Zij had haar maandag nog aan de telefoon, daarna is het stil gebleven.”

Alasa woonde in 1995 zelf nog op Sint-Maarten toen orkaan Luis over het eiland raasde. „Ik denk de laatste dagen vaker dan normaal terug aan toen. Ik woonde in een appartementencomplex met vier woningen. Gelukkig zat ik op de begane grond. Mijn plafond was de betonnen vloer van mijn bovenbuurman. Dat was stevig. Het dak van hem waaide wel weg. Het was beangstigend. Ik keek naar buiten en zag lantaarnpalen ombuigen. En het duurde lang. Luis begon om tien uur ’s ochtends en raasde door tot de volgende dag.”

José

Zijn familie in Nederland probeerde Alasa via het Rode Kruis te bereiken. „Nu heb je mobieltjes en social media. Toen niet. Ik verwacht dan ook niet dat het nu een week zal duren voordat ik mijn kennissen en vrienden spreek. Dat zal nu hopelijk wel sneller gaan.”

En dan komt na Irma straks ook José nog voorbij razen, Alasa is er niet gerust op. „De beelden zijn heftig en beloven niet veel goeds. Er is veel kapot en wat nog overeind staat is niet erg stevig. En daarbij worden mensen vaak onvoorzichtiger. Ze gaan naar buiten om de schade op te nemen. Ik hoop dat de hulpdiensten snel komen en dat er snel duidelijkheid komt.”

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.