Je hebt meer keuze in de zorg dan je denkt
Mensen hebben vaak het gevoel geen invloed te kunnen uitoefenen op de zorgverlener die zij toegeschoven krijgen. Werkelijkheid is echter dat patiënten zich zelf te afwachtend opstellen in het zorgtraject en zelf niet op onderzoek uit gaan.
Wanneer patiënten worden doorverwezen voor een behandeling volgt de meerderheid dit direct op. Dit doen zij zonder zelf te onderzoeken of er alternatieven zijn die qua locatie, kosten of wachttijd beter bij hun persoonlijke situatie passen. Dit blijkt uit onderzoek van Kantar Public in opdracht van Zilveren Kruis.
Werk samen met de huisarts
„Veel patiënten hebben een groot vertrouwen in hun huisarts en leggen bewust de regie bij hem of haar neer. Mijn advies is om dat vertrouwen te gebruiken om samen het gesprek aan te gaan over de keuzes die er zijn binnen het zorgtraject”, zegt Stef Groenewoud, gezondheidswetenschapper verbonden aan het Radboudumc in Nijmegen.
Want die zijn er wel degelijk. Ook al denkt bijna de helft weinig tot geen invloed te hebben op de keuze voor een zorgverlener. Groenewoud denkt echter dat die invloed er wel is, maar dat mensen die niet nemen. „Dit herken ik ook uit eigen onderzoeken.”
Patiënt maakt zelf geen keuze
Veel mensen weten wel dat er verschillen zijn tussen zorgverleners, zoals in wachttijd en kosten, toch kiezen de meeste patiënten op basis van deze verschillen er niet voor om naar een andere zorgverlener te gaan. En dat is opvallend, zegt ook het Zilveren Kruis.
Uit het onderzoek blijkt verder dat 44 procent van de patiënten die in het afgelopen jaar een medische behandeling heeft ondergaan het gevoel heeft nauwelijks tot geen invloed te hebben op de keuze voor een behandelaar. Bijna een derde wist voordat de behandeling plaatsvond echter wel dat de kosten per behandelaar kunnen verschillen. Ruim een vijfde zegt er niet van op de hoogte te zijn geweest dat ze zelf kunnen bepalen waar ze behandeld zouden worden.
Verder wist bijna de de helft voor de behandeling niet wat de kosten zouden zijn en ruim een derde wist vooraf niet precies wat de wachttijd zou zijn. Ruim een kwart vindt de wachttijd tussen het eerste gesprek en de behandeling te lang.