Ebru Umar Nieuws 28 feb 2017, 08:00

Leestijd: 5 minuten

Emile Roemer: Verkiezingen zijn geen Idols

Politiek is saai! Om het een tikkie minder saai te maken, interviewde Metro in aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen een aantal lijsttrekkers in hun stamkroeg. Vandaag: Emile Roemer van de SP.

We spreken Emile Roemer in café Leopold, op het Plein in Den Haag. Het is het bruine café waar de SP fractie hun biertjes haalt. De sfeer is goed, maar zijn stamkroeg staat in Boxmeer. „Mijn schoonzoon heeft een hele mooie pub waar ik regelmatig een glaasje haal.”

Dat zal nu ook wel voorbij zijn, met vijftien kilo minder?
Ik drink gewoon hoor, maar je moet het niet overdrijven. Er ging op een gegeven moment een knop om; mijn vrouw was al langer bezig met afvallen en ik had duizend en een smoesjes om het niet te doen. Maar ja, als je bovenaan de trap staat te hijgen, en bij het voetballen blij bent dat je gewisseld wordt, klopt er iets niet. Afvallen is een kwestie van discipline, met een wijntje of een biertje op zijn tijd, want anders hou je het niet vol.

Dit worden je vierde verkiezingen, de derde als lijsttrekker van de SP. Wanneer is deze verkiezing geslaagd?
Dat durf ik niet te zeggen. Pak de geschiedenis er maar bij: Den Uyl haalde het grootste aantal Kamerzetels ooit, maar er kwam een CDA/ VVD- kabinet. Is dat geslaagd? De CU kwam ooit met zes zetels in het kabinet, dat kun je best als succesvol bestempelen. Dus dat is een moeilijke vraag. De SP is een partij met uitgesproken mens- en maatschappijvisie, wij zijn geen middenpartij. Het is een groot verschil of er een kabinet komt met de SP of de VVD, op macro-economisch terrein liggen daar de grootste verschillen. Als je de VVD uit een coalitie kunt houden, zul je op essentiële onderwerpen een andere koers kunnen varen. Als wij de kans willen krijgen om onze idealen te verwezenlijken, moeten we zo groot worden dat ze niet om ons heen kunnen. De SP is er aan toe om Nederland te laten zien dat onze alternatieven beter zijn, het is tijd om het beleid te bepalen en echt iets te betekenen. Het zou mooi zijn als ik het voor elkaar krijg om daar leiding aan te geven.

Is de SP nog wel sexy genoeg? Er zijn inmiddels zoveel andere partijen waar je voor kunt kiezen als je ‘tegen’ wilt stemmen.
Verkiezingen zijn geen Idols hè? Ik roep jongeren op om na te denken om te kijken welke partijen voor hún toekomst staan. What’s in it for me? Ga stemmen, kijk waar Nederland naartoe gaat als het gaat om klimaatbeheersing. Zet het volgende kabinet stappen in duurzaamheid? Wat zijn de plannen met betrekking tot werkgelegenheid? Zullen jongeren blijven hangen in flexbanen en jeugdlonen, die allang afgeschaft hadden moeten worden? Waar staan partijen als het gaat om studieschulden? Vinden ze het vanzelfsprekend dat je je daarvoor in de schulden moet steken of is dat principieel onjuist? De SP investeert in de samenleving: ik heb er wat aan dat jongeren het maximale uit zichzelf halen. Als mij iets overkomt, hoop ik dat een van die jongeren chirurg is geworden. Als ik op reis ga, is het fijn als onze jongeren piloot hebben kunnen worden. Opleidingen betaal je van belastinggeld.

Je kunt dat belastinggeld niet aan álles uitgeven. Iedereen strooit maar met belastinggeld in verkiezingstijd.
Onze samenleving valt of staat met wat de kracht van ons allemaal is. Een aantal dingen moeten we samen betalen, zodat veiligheid, onderwijs, zorg en infrastructuur goed geregeld zijn. Voor iedereen. In mijn samenleving is er geen plek voor doorgeslagen individualisering en word je niet afgerekend op de portemonnee van je ouders. Dat geeft het niveau van de beschaving aan. Samenleving zegt het al: samen-leving, geen zoek-het-lekker-zelf-uit-leving. Dat is niet mijn beeld van hoe Nederland er in de toekomst uit moet zien. Ik wil gelijke kansen voor iedereen. Dat betekent ook dat je de plicht hebt om deel te nemen aan die samenleving.

Wat mij altijd bevreemdt is dat élke politicus het beste wil voor Nederland. Niemand zegt ‘kom we gaan nu Nederland ’ns fijn naar de klote helpen.’ Hoe kan het dan dat de bevolking het niet zo voelt, dat we dat beste maar niet bereiken?
Dat heeft te maken met de mens- en maatschappijvisie van regerende partijen. Als je overtuigd ben dat het je eigen verantwoordelijkheid is dat je goed terechtkomt, maak je je niet druk over of een ander zijn treinkaartje of opleiding kan betalen. Ik wil dat ook die jongen die op een praktijkschool zit en een iq van 69 heeft, straks met zijn broodtrommeltje op zijn fiets naar zijn werk gaat en op eigen benen kan staan. Maar hoe dat nu moet, weet ik niet. Hij kan geen beroep op de Wajong meer doen, de toegang tot sociale werkplaatsen is onmogelijk gemaakt waardoor er een zogenaamde sterfhuisconstructie is ontstaan en vanwege de taal- en rekentoets is er ook geen plek voor zo’n jongen op een ROC. Die zit dus thuis bij zijn ouders op de bank. Ik hoop dan maar één ding: dat hij niet de verkeerde vrienden tegenkomt. Mijn socialisme bestaat eruit dat degenen die vwo en gymnasium hebben afgerond en naar het WO doorstromen waardoor ze later een goedbetaalde baan vinden, daarvoor ook iets meer belasting betalen. Daarmee kunnen de jongeren die naar de praktijkschool gaan, ook iets van hun leven maken en naar hun vermogen presteren om een normale boterham te verdienen.

Wat is het eerste wat je gaat doen als je premier wordt?
Geen idee, maar ik heb drie prioriteiten als lijsttrekker van de SP: 1. De marktwerking en het eigen risico in de zorg slopen, 2. Een eerlijkere inkomens- en vermogensverdeling en 3. De pensioenleeftijd op 65 houden. Het is dé manier om jongeren kans op werk te geven. Bovendien wordt het belang van gepensioneerden onderschat: ze doen vrijwilligerswerk, mantelzorg, zorgen voor de kleinkinderen waardoor jongeren kunnen werken. Wat ouderen voor de samenleving doen, is verschrikkelijk belangrijk.