Pannenkoekeneters in Gambia zeggen: ik vertrek!
Het was net een paar dagen volle bak in Pannenkoekenbar TeJo’s van Theo en Jolanda in Gambia nadat ze afgelopen vrijdag in Ik Vertrek hun tv-debuut maakten. Nu zien ze hun klandizie plots geëvacueerd worden door de onrustige situatie in het West-Afrikaanse land. „We hebben maar eens lekker een dagje vrij genomen”, zegt Theo Steenkamer.
Nederlanders worden geëvacueerd vanwege de perikelen rond de presidentsverkiezingen.
Ja, dat is 90 procent van onze klanten. Gisteravond zat onze tent nog helemaal vol met Nederlanders die vandaag helaas allemaal terug naar huis gaan. Veel mensen zijn heel teleurgesteld. Sommigen waren net een dag in Gambia. Maar er is code oranje afgegeven en de vliegmaatschappijen zijn dan genoodzaakt hun klanten terug te halen. Als je niet gaat, vervalt je verzekering. Mensen gaan dan denken: wanneer komen ze ons anders ophalen?
Theo en Jolanda gaan met een container vol pannen, poedersuiker en stroop naar Gambia. #IkVertrek vrijdag de 13e om 21:30 @NPO1 pic.twitter.com/BI0askwuqQ
— Ik Vertrek (@ikvertrek) January 10, 2017
Jullie zaak in Kololi begon net goed te lopen na de uitzending afgelopen vrijdag.
Het liep al wel, maar dat heeft het wel een extra boost gekregen, ja. Dat was wel heel grappig om te zien. Ze willen allemaal met je op de foto. Je voelt je toch wel even een BN’er. De Gambianen weten ons ook steeds meer te vinden. Ze gaan vooral voor de pannenkoek met banaan en chocolade.
En dan, een paar dagen later, breekt er onrust uit en is dat over.
Het is het lot. Daar moeten we mee dealen. We gaan proberen er nog het maximale uit te halen en niet bij de pakken neer te gaan zitten. We gaan ervoor, proberen positief te blijven en plezier erin te houden. Dat is het belangrijkste. Het is helemaal verschrikkelijk voor de bevolking. Het land is voor 90 procent afhankelijk van toerisme. Normaal gesproken is dit het moment dat er geld verdiend moet worden om een buffer op te bouwen voor wanneer het seizoen over pakweg drie maanden afloopt en de stille maanden beginnen.
En wat betekent het voor TeJo’s?
Dat weet ik nog niet. Sommige gasten zaten hier al een of twee weken en kwamen geregeld bij ons eten. Dat valt weg. Wij zitten hier twaalf weken en hebben wel al wat geld verdiend. Als er vanaf nu niemand meer komt, dan weet ik niet wat we gaan doen. Ik weet niet in hoeverre de toeristen toch blijven komen. Dat is gissen. Normaal werken we 7 dagen per week, 14 uur per dag. Vandaag gaan we maar eens een dagje naar het strand. Ik vind het wel goed zo. Ik verwacht toch geen klanten. De komende dagen zie ik wel weer verder.
Wat merk je zelf op straat?
Het is bizar. Ik liep vannacht om 1.00 uur van het werk naar huis en het was hartstikke stil. Normaal is er veel meer activiteit. Veel zaken waren dicht, omdat de bevolking bang is. De meesten hebben nog nooit zoiets meegemaakt en weten niet wat ze te wachten staat. Veel mensen zijn daarom naar Senegal gevlucht. In hun geval kan ik me dat wel voorstellen.
Zelf denk je er niet over om te vertrekken?
Ik voel me veilig op de plek waar ik ben. Het hele volk heeft gekozen voor de nieuwe president, dus als er iets gebeurt, zal dat voor het presidentieel paleis in Banjul zijn, denk ik. Ik verwacht niet dat ze hier in een toeristisch gebied in de straat gaan schieten. Dat heeft geen zin. Voor de rest schijnt het zonnetje en merk ik weinig van de situatie.