Anne-Fleur Pel Nieuws 7 jan 2015, 05:25

Leestijd: 2 minuten

Column Inge Vermeulen: Drempelvrees in het ov

Openbaar vervoer is voor mij vooral gemak. Voor Marnix betekent het ovin Amsterdam zijn vrijheid en onafhankelijkheid.

Marnix is geboren met een beperking en zit in een elektrische rolstoel. Hij wil niet afhankelijk zijn van een rolstoeltaxi en is dus blij met het ov. De bus stopt praktisch voor zijn deur. Toch neemt hij liever de metro naar zijn werk (een leuke baan bij Telfort, toevallig ook mijn oude werkgever), omdat hij dan volledig zonder hulp kan reizen. Een busreis wil namelijk nog wel eens een uitdaging vormen, vooral bij de oudere voertuigen. Dan is Marnix afhankelijk van de hulp van onze medewerkers. Hij vertelde mij dat hij vrienden heeft die niet met het ov durven omdat ze bang zijn voor ‘gedoe’. Dat raakte mij enorm. Ons ov moet écht voor iedereen toegankelijk zijn.

Ik wilde met Marnix op stap om aan den lijve te ondervinden hoeveel obstakels een rolstoelgebruiker tegenkomt als hij reist met het Amsterdamse ov. Gelukkig ging dat over het algemeen best goed. Toch merkte ik dat het beeld van de regels niet bij iedereen gelijk was. Is een elektrische rolstoel bijvoorbeeld nu wel of niet toegestaan aan boord van de tram? (jazeker!) Die onduidelijkheid mag er gewoon niet zijn.

Ik realiseerde mij dat het inderdaad ‘gedoe’ is, reizen met een beperking. Daar mogen we niet lichtzinnig over denken. Je rolstoel handig inparkeren in een drukke bus of tram, inchecken terwijl iedereen verwacht dat je aan de kant gaat. Op mijn oproep naar lezersvragen een paar weken geleden had ook Roland uit Alkmaar gereageerd. Hij vertelde mij over de uitdagingen van het reizen met de bus voor blinden en slechtzienden. Zij zien de bus niet aankomen, en hopen dan maar dat de bus dat wel doet en stopt, en ook nog op de juiste plek, bij de instapplaat. Pittig. Ik ben dan ook blij met onze training ‘Makke met gemak’, onderdeel van de permanente educatie van bestuurders en conducteurs. Het laat ze inzien en zelf ervaren wat het is om te reizen met een beperking.

Hoewel GVB het praktisch goed geregeld heeft qua toegankelijkheid en onze mensen behulpzaam zijn, blijven er aandachtspunten en kan het altijd beter, weet ik na mijn reis met Marnix. En daarom worden interne instructies opnieuw gecheckt en kijken we hoe we ze nóg beter onder de aandacht kunnen brengen bij onze mensen. Reizigers als Marnix mogen niet worden geconfronteerd met twijfel.

Inge Vermeulen is directeur Operatie bij GVB