Nikki Veerbeek Woningmarkt 29 aug 2024, 08:58

Leestijd: 2 minuten

Volop discriminatie op de woningmarkt, wat zijn eigenlijk de regels en wat doe je ertegen?

Discriminatie op de woningmarkt blijft een hardnekkig probleem, vooral voor mensen met een niet-westerse achtergrond. Dat blijkt uit een nieuw onderzoek. Wat zijn de regels en waar meld je dit?

Eerder zorgde een campagne tegen discriminatie op de huizenmarkt voor veel ophef.

Onderzoek naar discriminatie op woningmarkt

De cijfers die uit onderzoek van EenVandaag onder 18.000 mensen komen, wijzen op een schrijnend probleem. Bijna de helft van de deelnemers met een niet-westerse achtergrond zegt de laatste 10 jaar weleens gediscrimineerd te zijn op de woningmarkt. Dat steekt schril af tegen het gemiddelde van alle deelnemers. 12 procent van de woningzoekers zegt gediscrimineerd te zijn om hun afkomst, religie of religieuze uiting, geaardheid of genderidentiteit, geslacht of relatiestatus.

Het begint al bij de bezichtiging. Mensen met een niet-westerse achtergrond (en dus niet-Nederlands klinkende achternaam) worden minder vaak uitgenodigd voor de bezichtigingen. Een kwart van de woningzoekers met een niet-westerse afkomst moest vijftien verzoeken doen voordat ze een huis mochten bezichtigen. Bij de gemiddelde woningzoeker is dat 15 procent. Maar ook tijdens de bezichtigingen gaat het nogal eens mis. Zo krijgen mensen met een niet-westerse afkomst „bevooroordeelde vragen of opmerkingen”. 

Weinig meldingen van discriminatie

Een kwart van de ondervraagde alleenstaanden zegt weleens te zijn gediscrimineerd omdat ze geen partner hebben. Makelaars vinden singles vaak een te groot financieel risico. Mensen met een partner en kind ervaren daarentegen bijna nooit discriminatie. 

Weinig mensen ondernemen actie nadat ze het gevoel hebben te zijn gediscrimineerd: een kwart. Zij bespreken het vooral met familie of vrienden. Sommigen maakten een melding bij het makelaarskantoor of de gemeente of deelden het op social media. De mensen die geen melding maakten, deden dat omdat ze denken dat het „geen zin” heeft. Ook is discriminatie niet altijd makkelijk te bewijzen. Anderen hadden simpelweg geen tijd om een melding te maken.

Mogen verhuurders discriminerende eisen stellen? 

Een verhuurder mag zelf kiezen aan wie hij of zij verhuurt, maar mag een huurder niet afwijzen op basis van kenmerken die niet van belang zijn voor het huren van de woning, zoals afkomst, handicap of seksuele geaardheid. Eisen, zoals een bepaald inkomen of geen huisdieren, zijn toegestaan. Dat maakt het nogal complex, want het is niet altijd duidelijk waarin de verhuurder het onderscheid heeft gemaakt.

Bij studentenkamers is er vaak sprake van een grijs gebied. Discriminatie mag niet, maar als huisgenoot heb je wel het recht om te bepalen met wie je wilt wonen en iemand uit te zoeken die bij je past. Bovendien: omdat het vaak om particulieren gaat, valt dit niet onder de Algemene Wet Gelijke Behandeling (AWGB).

Wat te doen als je gediscrimineerd wordt op de woningmarkt?

Sinds 1 januari 2024 heeft elke gemeente een meldpunt goed verhuurderschap. Daar kunnen huurders discriminatie van verhuurders melden.

‘Als het maar gezond is’? Deel van de ouders heeft voorkeur voor geslacht van baby

Dilemma: ‘Ik haat mijn studie, maar durf niet te stoppen vanwege mijn ouders’

Reacties