Iris van Lunenburg
Iris van Lunenburg Woningmarkt 19 okt 2018
Leestijd: 2 minuten

Van no-go area naar no-Airbnb area

Nieuwe schoenen.

Nog meer nieuwe schoenen.

Een huisje op Texel.

Een wereldreis.

Nu ik weet dat ik 200.000 euro kan verdienen, ben ik alleen nog maar aan het fantaseren wat ik daarmee zou kunnen kopen.

200.000 euro? Jazeker.

Het zit zo: bij mij in de buurt is een appartement van 20m2 verkocht voor 200.000 euro. Dat is een luttele 10.000 euro per vierkante meter. Jeetje. Ik zeg overigens ‘appartement’, maar je zou het eerder een studio kunnen noemen – als je optimistisch bent. En waarschijnlijk gewoon een zolderkamer. In De Pijp hebben de meeste huizen namelijk, naast hun eigen woonlaag, ook nog een zolderruimte op de vierde verdieping. De een gebruikt die als opslag voor oude kleren en boeken (ik dus), de ander zet er een bed neer (mijn buurvrouw) en nog weer een ander, zo blijkt uit foto’s op Funda, renoveert het, noemt het sans gêne een ‘licht en goed ingedeeld studio appartement midden in de bruisende Pijp, ideaal voor studerende kinderen, starters, expats of als pied-à-terre’ en ‘een unieke kans om een betaalbare woonplek te kopen op een geweldige plek in de stad’ en vangt er vervolgens 200.000 euro voor.

Katsjing.

Waar in London de huizenprijzen inmiddels dalen (met één procent, maar toch), stijgen de prijzen in Amsterdam onverstoorbaar door. Deze week werd een appartement aangeboden dat 12.500 euro per vierkante meter kost. En afgelopen zomer stond er een huis te koop voor meer dan 22.000 per vierkante meter, meldde Quote. Toe maar. Ook valt er nog genoeg te Airbnb’en. Al geldt dat binnenkort misschien niet meer voor iedereen. Onder leiding van de PvdA Amsterdam is een motie ingediend voor een algeheel vakantieverhuurverbod in drie populaire wijken in Amsterdam. In plaats van een no-go area, een no-Airbnb area dus. Inventief. Mijn vriendin Claire woont in zo’n buurt en is not amused. Zo ook het vriendengroepje dat, zo vertelde mijn visagist, een speciale Airbnbbuurtappgroep bestiert. Als een van hen geld nodig heeft, slaapt hij een paar nachten bij iemand anders, terwijl het eigen appartement verhuurd wordt. Slim, want voor een nachtje in hun wijk kan je makkelijk 140 euro vragen. Makkelijk verdiend. Gewoon niet te veel denken aan de stijgende huizenprijzen, toenemende ongelijkheid en aanhoudende overlast, toch?

Niet dat ik zelf heilig ben, hoor. Mijn zolder wit verven, een keukentje plaatsen en wat leidingen omleggen is zo gebeurd. En voor slechts 170.000 euro kan ik een huis kopen op Texel. Van 255m2. Met tuin. Hou ik nog 30.000 euro over voor nieuwe schoenen…

Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

Het beste van Metro in je inbox 🌐

Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.