Imre Himmelbauer Woningmarkt 27 aug 2018, 18:06

Leestijd: 3 minuten

Rachell (28) kreeg door studieschuld geen hypotheek

Je bent net afgestudeerd en je hebt een baan. Welke stap maak je dan? Waarschijnlijk zullen velen antwoorden: ‘Op zoek naar een koophuis.’ Maar zo makkelijk gaat dat vaak niet. Starters die een studieschuld hebben, blijken namelijk niet goed in staat om een hypotheek te krijgen die de kosten van een huis voldoende dekt.

Dat bleek vandaag uit een inventarisatie van het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO). Bij een bruto-inkomen van 40.000 euro en een gemiddelde studieschuld van 21.000 euro wordt de maximaal af te sluiten hypotheek verlaagd met €42.274 (oude stelsel) of €25.418 (nieuwe stelsel), zo bleek. „Aan de vooravond van het nieuwe collegejaar zal de minister open kaart moeten spelen met studenten. Lenen in het ‘sociale’ leenstelsel ontneemt starters de kans op een woning”, zegt ISO-voorzitter Tom van den Brink. „Studenten wordt verteld ‘gunstig’ te kunnen lenen, maar lopen bij het kopen van een huis tegen een immense muur aan.”

32.000 euro minder

Rachell Peperwortel (28) kan erover meepraten. Zij wilde ongeveer een jaar geleden eindelijk haar eigen huisje kopen in Amstelveen. Alles leek goed te gaan: „Totdat men op het laatst vroeg of ik nog een studieschuld had. Toen heb ik gezegd dat er nog 6000 euro openstond. Toen werd er glashard tegen mij gezegd dat ik 32.000 euro minder kan lenen, wat dus betekende dat ik geen hypotheek kon krijgen voor een huis.”

Vooral zuur aan het hele geval is dat Rachell niet goed geïnformeerd werd over de gevolgen van lenen. „In de tijd dat ik ging studeren, hebben ze heel duidelijk gezegd dat dit géén invloed heeft op je latere leven. Als ik geweten had dat dit zo’n effect heeft op mijn hypotheek, dan had ik het niet gedaan. Je wordt er als je volwassen bent eigenlijk keihard op afgerekend dat je tijdelijk op kosten van de overheid gestudeerd hebt.”

Tussen wal en schip

Prof. Dr. Peter Boelhouwer, woningmarktbeleidsdeskundige van de TU Delft, ziet de problematiek op de woningmarkt al langere tijd. „Voor afgestudeerden is het heel moeilijk om iets passends te vinden in de randstad. Ze behoren vaak tot de middeninkomensgroepen. Die zijn eigenlijk niet meer welkom in de sociale huursector en in het particuliere segment is er weinig aanbod of het is heel erg duur. En kopen is eigenlijk al een beetje buiten beeld voor die groep. Je valt eigenlijk gewoon tussen wal en schip.”

Hij vindt dan ook dat de politiek veel te weinig doet aan het enorme tekort aan betaalbare woningen. „Vanuit het Kabinet is de gedachte vooral dat de markt dat moet regelen. Er is nu wel onderkend dat er meer gebouwd moet worden, maar als dat gebeurt zijn we gewoon minstens twee, drie jaar verder. Het komt nu langzaam, maar een woningbouwproject duur gemiddeld tien jaar. Het probleem los je nu niet meteen op.”

Rachelle vult nog aan: „Ik ben keihard genaaid door het systeem. Het is echt heel erg zuur, want je wilt gewoon je eigen woning kopen. Het werkt ook zo demotiverend. Zelfs met een relatief kleine schuld als 6000 euro. Maar er zijn ook mensen die 20.000 tot 30.000 euro schuld hebben. Stel je voor: die zijn dokter en wonen dan nog steeds bij mama boven op zolder.”