Mirthe Diemel De Spaarrekening van... 17 feb 2025, 18:33

Leestijd: 4 minuten

De Spaarrekening van Rick: ‘Fout van installateur kostte ons 6000 euro’

Hoeveel geld staat er op je spaarrekening? Dat vragen we iedere week aan een andere Nederlander. Want hoewel we steeds meer praten over geld, hebben we het nooit over hoeveel we precies verdienen en sparen. Deze week: de 45-jarige Rick, die door een foutje van de installateur 6000 euro moest aftikken.

Naam: Rick (45)
Beroep: werkzaam in de telefoniesector
Inkomen: 3500 euro netto
Woonsituatie: samenwonend, koopwoning

De Spaarrekening van Rick

Hoeveel staat er op je spaarrekening?

„Er staat nu 1500 euro op.”

Ben je blij met dat bedrag?

„Niet bepaald. Afgelopen zomer stond er nog een kleine 9000 euro op. Ons noodpotje, een appeltje voor de dorst, hoe je het wil noemen. Dat je gewoon iets achter de hand had als – bijvoorbeeld – je wasmachine kapot ging. Alleen kregen we onlangs met een wel heel onvoorziene omstandigheid te maken.”

Wat is er gebeurd?

„We besloten afgelopen jaar toch maar zonnepanelen aan te schaffen, waarschijnlijk als een van de laatsten in het land, maar we gingen toch overstag. Ik had helemaal uitgezocht bij welke aanbieder ik moest zijn, was daarmee ook helemaal in mijn nopjes, maar dat veranderde al snel toen de eerste werklui op de stoep stonden. Het waren onderaannemers die het betreffende bedrijf weer extern had ingehuurd.

Enfin, al snel ging het mis, want toen één van die werkmannen in de meterkast aan de slag ging om de stroom eraf te halen, raakte hij de nul-leiding. Het gevolg: een enorm piekspanning op álle apparaten die aangesloten waren op het stopcontact.”

Ai…

„Dat is een understatement, want het kwam erop neer dat al die apparaten zo’n optater kregen dat ze ook allemaal stuk waren. En dan heb ik het echt over álles: van de televisie en versterker tot aan de wasmachine, de droger en alle keukenapparatuur. Vaatwasser, oven, kookplaat, koelkast, vriezer, afzuigkap… echt alles was kapot. Maar ook dingen waar je pas later achter komt. Telefoonopladers. De oplader van de stofzuiger. Zelfs de elektrische tandenborstel. We konden op dat moment niks meer gebruiken.”

Maar de verzekering lost zoiets op, toch?

„Dat zou je denken, maar Nederland kent een krom systeem. Want er kwam inderdaad een verzekeraar langs die alle schade opnam, maar diegene wist ook te vertellen dat de bedragen die we vergoed zouden krijgen, de dagwaarde zouden hebben. Alles was vrij nieuw, nog geen vijf jaar oud – zolang wonen we in onze nieuwbouwwoning. Maar vijf jaar is dus al stokoud in apparatenland, want we kregen net iets minder dan de helft vergoed. En dat is dus gewoon legaal, dus die aanbieder verschuilde zich daarachter.

Onze eigen WA-verzekering wilde niks vergoeden, want ja, externe partij. Kortom: zoek het maar uit, was de boodschap. Want niet alleen kregen we amper de helft vergoed, inflatie is ook niet meegerekend. En we hoefden écht geen fancy nieuwe oven of vaatwasser, gewoon dezelfde die we al hadden. Maar waar we toen 700 euro voor een nieuwe oven betaalden – via de keukenboer, dus ook nog eens een voordeelprijs, was diezelfde oven nu 900 euro.”

En dat moest je dus allemaal zelf betalen?

„Het is zo’n krom systeem. Ik bedoel: zíj sturen een werkman op me af, die ze zelf ook nog eens extern inhuren. Ik bedoel: zo iemand zou moeten weten hoe een meterkast werkt, toch? Dat is een stukje basale kennis, neem ik aan, als je daarvoor hebt geleerd. Maar die man was zelf ook enorm laconiek. ‘O, oeps, ja, sorry, kan gebeuren’. Maar ik ben dus degene die er het meest voor opdraait.”

En nu ben je dus een stevige 6000 euro lichter.

„En al die tijd moesten we ook nog de uitkomst van het ‘onderzoek’ van de schade-expert afwachten, en wisten we nog niet wat we vergoed zouden krijgen en wat we konden aanschaffen. We moesten dat afwachten namelijk. Uiteindelijk zaten we zes weken lang zonder fornuis, oven of wat dan ook. Een oud koelkastbarrel van de overburen deed dienst als onze koelkast, die mochten we gelukkig lenen. Maar wat een ellende was het. Ik was blij toen de eerste apparaten – waar dus ook nog een levertijd op zat – werden geleverd.”

En nu?

„Als het aan dat bedrijf ligt, is de zaak afgedaan, maar ik ben van plan nog wel rechterlijke hulp in te schakelen. Ik kan gewoon niet accepteren dat zo’n bedrijf – dat echt duizenden euro’s binnenharkt met dit soort klussen – hiermee wegkomt. Daarbij: ik moet de andere helft van de factuur nog betalen en dat heb ik nog niet gedaan. Dus ik ben bereid hard to get te gaan.”

En intussen wel weer verder sparen?

„Ja, dat is natuurlijk wel het doel. Kijk, ik hoef nu in elk geval niet bang te zijn dat mijn wasmachine snel stuk gaat. En zo wel, dan valt het allemaal nog binnen de normale garantie. Dus dat geeft ons wel de gelegenheid om even goed te sparen zonder dat er al teveel dure uitgaven gepland staan. Ik hoop dat die buffer eind dit jaar weer is aangevuld en nog beter, verdubbeld – want als het aan mij ligt, word ik volledig schadevrij gesteld.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Benieuwd naar meer spaarverhalen van andere lezers? Deze voorgaande edities van Metro‘s wekelijkse rubriek De Spaarrekening zijn favoriet onder onze lezers:

• De Spaarrekening van Yassin: ‘Ik heb 144.500 euro spaargeld’
• De Spaarrekening van Clara (30): ‘Ik erfde het hypotheekvrije huis van mijn moeder’
• De Spaarrekening van Daimy: ‘Ik heb geen eigen spaargeld’
• De Spaarrekening van Bram (36): ‘We hebben 170.000 euro spaargeld’
• De Spaarrekening van Joël (19): ‘Momenteel staat er 9 euro op’

De Spaarrekening van Joy: ‘Dat weekendje weg kostte al 450 euro’

De Spaarrekening van Maurits: ‘Voor 94.000 euro kocht ik twee garageboxen’

Reacties