Mirthe Diemel De Spaarrekening van... Vandaag, 19:31

Leestijd: 6 minuten

De Spaarrekening: ‘Mijn man en ik hebben samen 95.000 euro spaargeld’

Hoeveel geld staat er op je spaarrekening? Dat vragen we iedere week aan een andere Nederlander. Want hoewel we steeds meer praten over geld, hebben we het nooit over hoeveel we precies verdienen en sparen. Deze week: de 26-jarige Rinske, die al drie jaar lang heel sober leeft om samen met haar man een huis te kunnen kopen. Met resultaat, dat wel: het stel heeft gezamenlijk 95.000 euro spaargeld.

Naam: Rinske (26)
Beroep: verkoopster van groenten
Netto inkomen: 2350 euro
Woonsituatie: getrouwd, woont met haar man in een bij-huisje op het terrein van haar ouders

De Spaarrekening van Rinske

Hoeveel staat er op je spaarrekening?

„Op dit moment hebben mijn man en ik gezamenlijk 95.000 euro gespaard.”

Dat is een flink spaarsaldo op jouw leeftijd, 95.000 euro. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?

„Ik moet dat bedrag nog wel even specificeren, want mijn man en ik sparen apart. Hij heeft nu zo’n 22.000 euro gespaard, en ik de rest, 73.000 euro dus.”

Maar dan nog, 73.000 euro – het is niet bepaald weinig

„Klopt! Maar ik moet er ook heel veel voor laten. Ik ben begonnen met fulltime sparen toen ik 24 was, toen begon ik namelijk ook met mijn fulltime baan. Op dat moment had ik ook al wat spaargeld, een paar duizend euro. Sindsdien zet ik elke maand 1500 euro opzij, dan gaat het hard.”

…En van die overige 850 euro doe je dan leuke dingen?

„Niet bepaald, want ik betaal mijn ouders ook 500 euro huur. Plus: we moeten dan ook nog boodschappen doen. Ik denk dat ik ongeveer 100 euro per maand voor ‘mezelf’ heb, maar zelfs dat gaat nooit helemaal op.”

Je kunt jou dus wel een dedicated spaarder noemen

„Dat wel, maar het is natuurlijk hartstikke saai. Ik doe buiten sparen bijna niets. Ik ga niet op vakantie, heb geen dure hobby, ga niet naar de kapper – mijn man en ik doen elkaars haar. Eén keer per jaar koop ik een nieuwe mascara en als er verder iets ‘op’ is, vervang ik het. Alle extra’s zet ik ook opzij – zo is er afgelopen zomer weer 1200 euro vakantiegeld naar de spaarrekening gegaan. Maar het is wel voor een hoger doel: mijn man en ik sparen voor ons eerste koophuis. We hebben zelfs al een optie, zijn momenteel in afwachting van het rond krijgen van alle papieren. Dat is dus heel spannend.”

Zijn jullie al lang samen?

„We kennen elkaar al tien jaar. Ik leerde hem kennen in Azië, waar ik vrijwilligerswerk deed. Hij woonde daar en begeleidde het project. Het was géén liefde op het eerste gezicht, niet eens, haha! Maar toen we nauwer samen gingen werken aan daaropvolgende projecten, bloeide de liefde op. Inmiddels is hij naar Nederland gekomen en sindsdien is ons doel: samen een huis kopen. Daarvoor sparen we dus vrij agressief, haha. Niet dat we het niet goed hebben bij mijn ouders, maar je komt elkaar toch vaker tegen dan je lief is op deze leeftijd – op een gegeven moment wil je op eigen benen staan.”

Wat doe je van die 100 euro per maand die je aan jezelf besteed?

„Dan wil ik nog weleens een kop koffie gaan drinken met vriendinnen. Of mijn man en ik rijden naar het strand, waaien lekker uit en bestellen een kop koffie nadien, soms twee of drie koppen. En dan geef ik ook wel fooi – zelf vind ik het ook fijn als ik dat extraatje krijg. Verder spring ik niet echt uit de band, het scheelt ook dat ik een huismus ben. Een kop koffie bij iemand thuis of een stukje wandelen vind ik ook prima.”

Zat dat sparen er altijd al in bij jou?

„Totaal niet, tot mijn 21ste was het lang leve de lol. Niet dat ik veelvuldig ging stappen, maar ik deed aan kitesurfen en ging voor die hobby geregeld naar het buitenland, de mooiste plekken opzoeken om de wind in de haren te voelen. Maar toen mijn broers nog vóór de coronatijd een huis kochten voor een relatief goeie prijs, en het later voor het dubbele weer verkochten – de markt was inmiddels veranderd – dacht ik: shit, ik moet slimmer omgaan met mijn geld. Toen moest ik dus nog beginnen met sparen, eigenlijk liep ik dus al achter – de huizenbedragen zijn gigantisch. Wat dat betreft valt die 95.000 euro die we nu hebben nog mee, dat geld is verdampt zodra de verkoop rond is.”

Het huis dat je nu op het oog hebt, wat kost dat?

„Precies 400.000 euro, maar het is gewoon een tussenwoning en de inrichting dateert uit de jaren vijftig. We zullen voor 60.000 euro moeten verbouwen, want alles lekt, is stuk of moet vervangen worden. Nieuwe ramen, nieuwe kozijnen, dat tikt behoorlijk aan. En dan is het nog steeds het kleinste huis van de straat. Maar ja, in de Randstad betaal je de hoofdprijs.”

Geeft de koop je dan ergens een wrang gevoel?

„Nee, ik ben er wel heel blij mee. Blij dat we wat hebben. En nu wordt ook duidelijk wat onze vaste lasten zullen worden, en weten we ook wat we daarnaast kunnen sparen. Het zal wel minder zijn, maar dat overzicht, die vastigheid, geeft rust.”

Blijf je daarna stug doorsparen?

„Absoluut, zij het iets minder fanatiek. Dat vind ik ook wel fijn, want soms slaat het een beetje door. Dan koop ik geen zak chips omdat ik denk: dat geld kan ik ook in het huis stoppen.”

Zou je nu iets aan je financiële situatie willen veranderen? 

„Ik zou zoals gezegd de teugels wel iets meer willen laten vieren zodra we het huis hebben. Dat we vaker een weekendje weg kunnen, of spontaan een visje op de markt kunnen scoren. Dat we iets spontaner kunnen leven.”

Wat vinden anderen van jouw spaargedrag?

„Familie en vrienden roepen weleens dat we niet zo spastisch moeten doen, dat dit geen leven is zo. Maar dan denk ik: makkelijk praten, jullie hébben al een huis voor een redelijke prijs. Ik trek me daar dus weinig van aan. Wat dat betreft heeft het sparen me wel volwassener gemaakt.”

Maken die huizenmarkt en de hoge prijzen je ergens ook verbitterd?

„Dat niet zozeer, maar het zijn geen rooskleurige tijden voor mensen van mijn leeftijd. Ik wéét dat ik niet de enige ben, er zijn meer jongeren die wanhopig zoeken naar een woning. Dat geeft wat troost. Ik denk ook: de oudere generatie zeurt best vaak over onze generatie, maar we doen echt stinkend ons best en hebben eigenlijk alleen maar pech. Op alle vlakken vissen we achter het net, ook als je kijkt naar zorg- en pensioenkosten. En dan ben ik met mijn extreme spaargedrag nog een uitzondering. Maar het is wel wat het is: de situatie is vrij uitzichtloos, dus je moet zelf aan de bak. En misschien wil ik dat wel laten zien met mijn verhaal: dat je niet hoogopgeleid hoeft te zijn om tóch financieel veel te bereiken. Het is soms doorbijten, maar dat huis is ons toch maar wel mooi gelukt.”

Benieuwd naar meer spaarverhalen van andere lezers? Lees dan ook de voorgaande edities van Metro’s wekelijkse rubriek De Spaarrekening.

De Spaarrekening van Maaike: ‘22.000 euro spaargeld is mijn ondergrens’

Reacties