Jana Witteman De Spaarrekening van... 27 mrt 2023, 21:01

Leestijd: 6 minuten

De Spaarrekening van Xavier: ‘2 cent op mijn spaarrekening’

Hoeveel geld staat er op je spaarrekening? Dat vragen we iedere week aan een andere Nederlander. Want hoewel we steeds meer praten over geld, hebben we het nooit over hoeveel we precies verdienen en sparen. Deze week: de 31-jarige Xavier, die door zijn schulden niet kan sparen.

Beroep: content specialist
Netto inkomen: 2100 euro
Woonsituatie: huurstudio

De Spaarrekening van Xavier

Heb je een spaarrekening?

„Ik heb nooit echt gespaard. Ik ben ook van mening dat geld moet rollen, dus ik heb in mijn studententijd veel geld uitgegeven. Toch heb ik daar geen spijt van, want in de afgelopen jaren heb ik alles gedaan wat ik wilde doen. Tegelijkertijd staat er nu 0,02 euro op mijn spaarrekening.”

Hoe zit dat precies?

„Ik ben begonnen met twee studies in het buitenland, waar ik vandaan kom. Die heb ik beiden niet afgemaakt, waarna ik een jaar ben gaan werken bij een bank. Toen ben ik toch aan een derde studie begonnen in Nederland, waarvoor ik moest verhuizen naar Amsterdam. Dat is inmiddels zo’n tien jaar geleden. Ik kwam naar Nederland met een zak kleren van 10 kilo en begon aan de Universiteit van Amsterdam.

Ik wilde na twee gefaalde studies niet meer op geld van mijn ouders leunen, dus ik ben zelf gaan werken. Als je aanspraak wilde maken op studiefinanciering in Nederland (als je zelf niet Nederlands bent), moet je minimaal twee dagen per week werken. Financieel gezien kon ik pas rondkomen als ik zeker drie dagen per week werkte. Ironisch genoeg heb ik daardoor enorm lang over mijn studie gedaan. Voor mij persoonlijk had het prioriteit om te studeren, maar in praktijk kreeg mijn bijbaan voorrang op de studie. Zonder werk kon ik niet studeren. Daardoor heb ik een enorme studieschuld opgebouwd, van zo’n 60.000 euro.”

Maak je je zorgen om die studieschuld?

„Over de studieschuld maak ik me niet zo druk. Behalve dat banken tegenwoordig toch willen weten hoe hoog je studieschuld is als je een hypotheek wil krijgen. Ik zou nu misschien net een parkeerplaats kunnen kopen van zo’n kleine hypotheek. Terwijl veel huurbedragen hoger zijn dan de maandelijkse hypotheekkosten van een huis.

Ik heb nog allerlei andere schulden, waar ik me wel druk om maak. Zo ben je in Nederland verplicht een zorgverzekering af te sluiten, maar dat heb ik niet direct gedaan. Daar heb ik enorme boetes voor gekregen. Waar overigens wel al een groot deel van is betaald. Wat lastig is in Nederland: er zijn allerlei verschillende overheidsinstanties die je moet betalen. Zo heb ik schulden bij Waternet, moet ik nog allerlei gemeentebelastingen betalen en ook bij Mijn Toeslagen staat een bedrag open. Toch kan ik via DigiD geen overzicht krijgen van alle schulden die openstaan bij verschillende instanties. Dat is een bureaucratische hel.”

Daarnaast zijn er zorgen over de woonsituatie: Xavier woont nog in een studentenstudio, maar omdat hij niet meer studeert, moet hij op termijn uit deze relatief goedkope woning. „Ik betaal nu 600 euro inclusief aan huur. Als ik moet verhuizen, wordt dat bedrag een stuk hoger. Het is demotiverend om te beginnen aan je volwassen leven, maar tegelijkertijd stappen terug te moeten doen. Ik ben inmiddels 31 en woon al 5 jaar alleen. Ik wil graag alleen blijven wonen, maar in Amsterdam is dat lastig voor een lage prijs.”

Wat vind je van deze situatie?

„Het is een mentale last die ook deels gestoeld is op een soort jeugdtrauma. Mijn ouders zijn gescheiden, waarna mijn vader achterbleef met grote schulden. Ik ben met mijn zus bij mijn vader blijven wonen, maar daar zitten allerlei trauma’s van deurwaarders die voor de deur stonden, terwijl mijn vader aan het werk was. Het is ook gebeurd dat ik met vrienden een weekendje weg was en bij terugkomst waren we plotseling verhuisd, omdat we uit huis waren geplaatst. Het grootste trauma is dat deurwaarders de waarde van mijn hond genoteerd hebben. Mijn zus en ik zijn daar compleet anders mee omgegaan. Mijn zus is alles juist extreem goed voor zichzelf gaan regelen, terwijl ik in hetzelfde patroon als mijn vader verval. Ik open mijn post het liefst niet.

Geld is een aanhoudende zorg. Uit angst kijk ik eigenlijk maar één keer per maand naar mijn rekening. Dat is wanneer ik mijn huur en zorgverzekering moet betalen. Ik kan tot 1000 euro in de min, wat een geluk is, want anders was ik al veel vaker in de problemen gekomen.”

Bespreek je deze geldzorgen met anderen?

„Met mijn vriendin heb ik het erover. Zij heeft nooit hoeven werken voor haar geld, wat soms onderling tot een ideologische clash leidt. Zij kijkt op een andere manier naar geld dan ik. Voor haar is geld een middel en geen last, wat het voor mij wel is. Ergens is dat voor mij verfrissend, omdat ik dan zie dat het niet alleen maar zwartgallig hoeft te zijn.

Ik hoef niet rijk te zijn, maar ik wil genoeg geld hebben dat ik me geen zorgen hoef te maken. Als ik nu bijvoorbeeld door de stad loop, dan weet ik dat ik beter geen koffie kan halen. Zo wil ik niet door het leven gaan. Ik hoef niet de nieuwste Mac Books, iPhones of PlayStations. Maar ik zou wel heel graag níét over iedere cent nadenken. In die zin werkt geld verlammend. Als je geen geld hebt, kun je letterlijk niets doen. Mensen met geld vinden het vaak lastig om dat te snappen. Maar je kunt niet zonder geld, dat weegt zwaar op mijn humeur. Als je plannen wil maken, dan kan dat eigenlijk niet zonder geld. Dat is mentaal zwaar.”

Zou je daar hulp willen voor de financiële situatie?

„Ja, ik denk het wel. Vanuit de gemeente is daar ook hulp voor. Die hulp heb ik weleens gezocht, maar ik heb dat toen niet doorgezet, maar ik zou dat wel weer willen.” Inmiddels heeft Xavier contact gezocht met de gemeente, om hulp te krijgen bij zijn financiële situatie.

Wat zou je aan je financiële situatie veranderen als alles mogelijk is?

„Ik hoef geen multimiljardair te zijn. Maar ik denk dat niemand vrijwillig zou werken, als ze daar geen geld mee zouden verdienen. Dus ik zou genoeg geld willen hebben zodat ik nooit meer hoef te werken en zodat ik mijn passies kan najagen. Ik zou bijvoorbeeld mijn hele leven aan de universiteit willen blijven studeren. Niet om diploma’s te halen, maar wel om verschillende interessante vakken te volgen. Ik zou op reis gaan. Ik zou geen miljonair zijn die een gigantische villa koopt, maar ik ben van nature nieuwsgierig. Blijven leren en mensen over de hele wereld ontmoeten: dat zou mij voldoening geven.”