Amarins de Boer Solliciteren 26 okt 2017, 08:02

Leestijd: 3 minuten

Sietze: Werk vinden met een beperking is lastig

De 26-jarige Sietze Stelpstra kan niet zomaar ergens solliciteren. Ook niet als hij verder wel voldoet aan alle functie-eisen. Hij heeft een spierziekte en loopt daardoor moeilijk. „Ik gaf tijdens een sollicitatiegesprek altijd aan dat ik een spierziekte heb. Dat had een paar keer als gevolg dat ik niet werd aangenomen."

Ongeveer de helft van de bedrijven is niet van plan om mensen met een beperking aan te nemen. Ze zeggen bijvoorbeeld dat er geen geschikte functies zijn of dat er te weinig capaciteit is om nieuwe medewerkers met een beperking goed te kunnen begeleiden.

Dat staat in een rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP) dat deze week verscheen. De meeste bedrijven zeggen wel dat ze zich verantwoordelijk voelen voor het in dienst nemen van mensen met een beperking, maar vaak worden er geen maatregelen genomen om dat ook echt mogelijk te maken.

‘Gelukkig weet ik niet beter’

Als je met Sietze praat, valt het op dat hij er in eerste instantie vrij nuchter onder is. „Toen ik in mijn eerste levensjaar drie keer mijn enkel brak, wisten mijn ouders dat er iets niet klopte. Al snel bleek dat mijn hersenen bepaalde seintjes niet goed naar het uiteinde van mijn lichaam stuurt." Maar gelukkig weet ik niet beter, gaat hij verder. „Het lijkt mij veel zwaarder om eerst alles te kunnen en dan opeens niet meer."

Toch geeft Sietze toe dat het hebben van een spierziekte niet altijd makkelijk is. „Mijn beperking is zichtbaar. Ik loop niet hetzelfde als anderen en dat valt op. Dat iedereen daar vervolgens een mening over heeft, is lastig." Hij is even stil en mompelt dan: „En je kunt niet alles. Ik wilde graag een opleiding tot filiaalmanager volgen, maar dat werd door mijn omgeving afgeraden. Dat was ook logisch hoor, want ik kan gewoon niet een hele dag staan."

‘Het gebeurde in goed overleg’

Dat maakte het vinden van een baan voor Sietze ook lastiger. „Ik gaf tijdens een sollicitatiegesprek altijd aan dat ik een spierziekte heb. Dat had een paar keer als gevolg dat ik niet werd aangenomen." De reden? Sietze zou niet geschikt zijn. „Het gebeurde meestal wel in goed overleg, hoor. Maar het is op zo’n moment wel lastig, vooral als je de baan heel graag wilt."

Sietze is op dit moment zevendejaarsstudent Bedrijfskunde, maar omdat alleen zijn scriptie nog moet worden goedgekeurd, werkt hij al fulltime bij een transportbedrijf. Sietze had geluk: hij hoefde op deze functie niet te solliciteren. „Mijn vader is er financieel directeur, dus hij kon mij makkelijk binnenhalen." Of Sietze denkt dat hij anders de baan ook had gekregen? „Ik weet het niet. Het was in ieder geval een stuk lastiger geweest."

‘Bedrijven schieten tekort’

Hij baalt dan ook wel een beetje van de uitkomsten van het onderzoek. „Ik denk dat bedrijven hierin tekortschieten. Ik geloof dat iedereen op zijn of haar manier een bijdrage kan leveren aan een bedrijf. En ik denk dat het aannemen van iemand met een beperking niet snel tot een beperking voor een bedrijf zal leiden. Daarnaast krijgen bedrijven vaak subsidie als ze iemand met een beperking aannemen."

Maar de andere kant ziet hij ook: „Soms moet je ook genoegen nemen met werk dat beter past hij je huidige fysieke toestand. Dan moet je misschien je eigen willen iets aan de kant zetten. Want je moet ook realistisch blijven: het moet wel kunnen."