Mirthe Diemel Geld maakt (niet) gelukkig Gisteren, 08:05

Leestijd: 4 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘In die nieuwbouwwoning waren we doodongelukkig’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 38-jarige Hannah, die naar een nieuwbouwwoning buiten het centrum verhuisde, maar er doodongelukkig was omdat ze de stad miste.

Naam: Hannah (38)
Beroep: werkt bij een woningbouwcorporatie
Woonsituatie: getrouwd, moeder van een dochter
Inkomen: 2800 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

Hoe ben je financieel opgevoed?

„Een beetje ‘standaard’, denk ik. Zo kreeg ik elke week zakgeld en als ik iets heel graag wilde hebben terwijl ik niet jarig was, dan moest ik ervoor sparen. Maar het is niet dat mijn ouders de hele dag bezig waren met financiën. Ja, mijn vader riep wel altijd dat ik moest sparen voor een koophuis, omdat huur weggegooid geld zou zijn.”

En luisterde je daarnaar?

„In het begin niet, want toen kon ik ook nog niks kopen als student, haha. Maar ik was het wel met hem eens: elke maand gooide ik zo 1200 euro over de schutting voor een woning die niet mijn eigendom was. Dus toen mijn vriend en ik een geweldig appartement in het centrum van onze woonplaats konden kopen, kwam er wel een droom uit. Winkels, kroegen, alles was op loopafstand – en dit was gewoon van ons? We woonden daar vijf jaar heel gelukkig samen.”

Wat gebeurde er na vijf jaar?

„Het welbekende plaatje. Huisje, boompje, beestje. Ik werd zwanger en het appartement was te klein voor ons als gezin. In het begin ging het nog wel, maar toen mijn dochter ging kruipen en daarna lopen, merkten we hoe klein het was. We hadden ook geen tuin, en ik gunde haar een buiten. We ruilden ons appartement om voor een ruime nieuwbouwwoning in het naastgelegen dorp. Eigen parkeerplaats, een voor- en achtertuin, lekker burgerlijk, maar ó zo fijn. En véél meer waar voor je geld – plus geen wildplassers voor je deur na een heftige stapavond in het centrum. Het was kortom alles waar we van droomden.”

En jullie leefden nog lang en gelukkig?

„Dat zou je denken, maar na een halfjaar begon het te knagen bij mijn vriend. Hij werd stiller, meer in zichzelf gekeerd, en toen ik hem voor de honderdste keer vroeg wat er was, gaf hij schoorvoetend aan de stad te missen. Ja, het was prachtig, ons huis, de ruimte voor onze dochter ook geweldig, maar het was ook sáái. Er was weinig te beleven. Natuurlijk waren die wildplassers niet per se favoriet, maar het bruisende van de stad was wél leuk. Even snel de deur uit voor een biertje. Of middenin de nacht nog een snack halen bij de avondwinkel. Met een baby doe je dat natuurlijk niet zo vaak, maar de mogelijkheid was er nu helemaal niet.”

Wat vond jij daarvan?

„In het begin was ik wel verontwaardigd. We hadden net ons droomhuis, ook helemaal ingericht met alles erop en eraan, en nu wilde mijn vriend terug? Hoe zag hij dat voor zich? Tegelijkertijd werd er in mij ook iets aangewakkerd, want naarmate de tijd vorderde, herkende ik het gevoel van mijn vriend. Ik begon de stad óók te missen en besloot dat naar hem uit te spreken. We wisten in het begin niet zo goed wat we ermee aan moesten: gingen we nou echt ons mooie huis verruilen voor de stad? Want no way dat we dezelfde ruimte zouden terugkrijgen, of een tuin, of een parkeerplaats. Waarschijnlijk zelfs een kleiner huis dat nog duurder was ook! Mijn hemel, ik moest meteen aan mijn vader denken – die zou het maar vreemd vinden.”

Wat hebben jullie uiteindelijk gedaan?

„Toch de knoop doorgehakt en besloten terug naar de stad te verhuizen. Daar ging alsnog anderhalf jaar overheen, hoor – sowieso omdat de huizenmarkt natuurlijk van de zotten is. Maar ergens was het ook prima: het deed ons beseffen dat we dit echt wilden. En toen we eenmaal naar ons veel kleinere huis verhuisden – maar wel met genoeg slaapkamers voor ons gezin – voelde het meteen goed.”

Bottom line: geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Nee, ik denk van niet. Het is natuurlijk een luxe dat je met genoeg geld een huis kunt kopen, zeker in deze tijd waarin prijzen drie keer over de kop gaan. Maar wij dachten het geluk te hebben gevonden in onze luxe nieuwbouwwoning, met automatische rolluiken, een elektrische grasmaaier, een kokende waterkraan en meer van dat soort snufjes. Bleek helemaal niet zo te zijn, we waren doodongelukkig. Nu wonen we kleiner en zijn onze lasten hoger, maar als ik ’s ochtends de gordijnen opendoe en uitkijk over onze stad, maakt mijn hart elke dag nog een sprongetje. Daar kan echt niks tegenop.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Deze edities deden het goed bij onze lezers:

• Nog maar 22 jaar en ruim 5000 euro per maand verdienen: het lukte Loïs, en zij weet nu heel goed wat ze opdrachtgevers kan rekenen.
• Sanne is zzp’er en verdient haar geld deels met de verhuur van huisjes in Spanje, waar ze zelf ook woont. Over een paar jaar wil ze gaan rentenieren.
• Hein heeft op 25-jarige leeftijd al ruim een ton aan spaargeld en wil daarmee binnenkort een huis kopen. Op zijn 40ste wil hij drie huizen bezitten.
• Toen Alex jong was, werd er thuis helemaal niet over geld gesproken. Hij verdient zo’n 1800 euro netto per maand, hoe regelt hij zijn financiën?

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik verdien bijna 6000 euro netto per maand’

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Hoe minder je uitgeeft, hoe minder je nodig hebt’

Reacties