Mirthe Diemel Geld maakt (niet) gelukkig 9 nov 2024, 07:58

Leestijd: 5 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik werk en verdien nu minder, maar ben gelukkiger’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 39-jarige Maya, die minder werkt dan voorheen, maar wel gelukkiger is.

Naam: Maya (39)
Beroep: verkoopmedewerker
Woonsituatie: getrouwd, twee kinderen van 8 en 4
Netto inkomen: 2100 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

Hoe ben je financieel opgevoed?

„Eerlijk gezegd waren mijn ouders daar niet zo mee bezig. Ik kreeg wel zakgeld hoor, vanaf mijn tiende, dat was dan 10 euro per week of zo. Maar daarnaast kregen mijn zus en ik wel alles wat ons hartje begeerde. Sinterklaas, Kerstmis, er kwamen genoeg cadeaus in huis. Ergens vind ik het wel jammer dat ik die waarde van geld wat minder heb meegekregen. Want toen ik eenmaal het huis uit was en mijn eigen boontjes moest doppen, had ik daar weliswaar geen moeite mee, maar was het wel een soort koude kermis-gevoel: ‘Oh, dit is het echte leven, de mogelijkheden zijn niet eindeloos’. Het was toen wel mijn doel om een goede baan te vinden en zoveel mogelijk te verdienen.”

En, lukte dat?

„Ja, maar het scheelt dat ik ook veel van werken hield. Ik vond het heerlijk om mijn schouders eronder te zetten, overuren te maken en de voldoening als mijn salaris werd gestort, was ook altijd groot. Uiteindelijk vond ik ook mijn droombaan bij een grote kledingketen en ging ik daar aan de slag als marketingmanager. Ik verdiende een paar duizend euro netto per maand. Daartegenover stond wel dat ik werkweken van zestig uur maakte, en ook in de weekenden werkte.”

Je hield veel van werken, zeg je. Is dat nu dan veranderd?

„Er is nogal een kantelpunt gekomen ja, en dat heeft er alles mee te maken dat ik moeder werd. In het begin bleef ik qua werk doorgaan op dezelfde voet als eerst, alleen vond er een verschuiving in uren plaats. Ik werkte al veel avonden, maar dat ging nu ook weleens door tot in de nacht. Maar ja, ik had óók twee jonge kinderen die gewoon om zes uur ’s ochtends wakker zijn. Dat is sowieso al een uitdaging en gelukkig hadden we ook hulp in de vorm van een nanny – daarnaast deed mijn man ook veel thuis. Maar ik merkte dat ik er op den duur niet gelukkiger van werd.”

Hoe merkte je dat?

„Dan kwam ik pas thuis als de kinderen in bed lagen, of waren ze leuke dingen aan het doen met mijn man terwijl ik op zolder zat te werken. In het begin waren ze nog kleiner en merken ze dat niet zo op, maar de laatste jaren zeiden ze steeds vaker: ‘Moet je nou alweer werken, mam’? Het begon me tegen te staan, ik kreeg ook steeds minder zin om aan het werk te gaan. Dus hakte ik vorig jaar de knoop door en gooide het over een totaal andere boeg.”

Wat heb je gedaan?

„Ik heb tegen mijn baas gezegd dat ik dit niet meer aankon, niet meer wilde ook, en ik wilde eigenlijk ontslag nemen. Maar dat vond ik ook jammer, want het bedrijf is ontzettend leuk. Of ik dan niet weer met mijn poten in de klei wilde staan, vroeg mijn baas, en gewoon het aanspreekpunt in de winkels wilde worden als verkoopmedewerker? Een filiaal van onze keten zat op steenworp afstand en ze zochten nog iemand voor twintig uur per week. Hoewel ik totaal overgekwalificeerd was, was dát wat ik nodig had. Een baan waarbij ik niet zoveel hoefde na te denken, leuk contact had met mensen en waar ik na zes uur de deur achter me dicht kon trekken en klaar was.”

Maar een aderlating voor je salaris…?

„Ik ben er behoorlijk op achteruit gegaan, ja.”

Dat kon wel, financieel gezien?

„Ja, want ik heb natuurlijk wel een flinke buffer opgebouwd én onze hypotheek is laag, dus de lasten zijn goed te dragen. Die nanny hebben we ook niet meer en de kinderopvangtijd is ook achter de rug – vergis je niet hoe hoog die bedragen zijn. En het is niet dat er nu niks meer binnenkomt, alleen is dat stukken lager dan voorheen.”

En toch voelt dat goed, dus.

„Het feit dat ik mijn kinderen van school kan halen, dat ik in de weekenden kan kijken bij een voetbalwedstrijd en we leuke dingen kunnen doen, is me zóveel meer waard.”

Stelling: je kunt nooit te veel geld hebben

„Dat denk ik niet, want mijn riante inkomen heeft me een hoop gebracht: een mooi huis, alle mogelijkheden voor mijn gezin, verre vakanties… En als ik geld over zou hebben, zou ik het ook zetten voor later, zodat mijn kinderen een flinke buffer hebben. Dus het zou altijd van pas komen.”

Slotvraag: geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Linksom of rechtsom: het leven is wel makkelijker met geld. Maar heel gelukkig was ik niet toen ik meer inkomen had, maar zoveel werkte, dus het is wel een paradoxaal iets. En het is misschien makkelijk praten voor mij, want ik heb nu een overzichtelijke baan die weliswaar minder oplevert qua salaris en ik moet misschien iets zuiniger doen, maar ik heb nog steeds een rijk leven. En wie weet denk ik er in de toekomst anders over, hoor. Maar de keuze om minder te gaan werken en dus verdienen, heeft me gelukkiger gemaakt dan ooit.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Deze edities deden het goed bij onze lezers:

• Nog maar 22 jaar en ruim 5000 euro per maand verdienen: het lukte Loïs, en zij weet nu heel goed wat ze opdrachtgevers kan rekenen.
• Sanne is zzp’er en verdient haar geld deels met de verhuur van huisjes in Spanje, waar ze zelf ook woont. Over een paar jaar wil ze gaan rentenieren.
• Hein heeft op 25-jarige leeftijd al ruim een ton aan spaargeld en wil daarmee binnenkort een huis kopen. Op zijn 40ste wil hij drie huizen bezitten.
• Toen Alex jong was, werd er thuis helemaal niet over geld gesproken. Hij verdient zo’n 1800 euro netto per maand, hoe regelt hij zijn financiën?

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Als ik zuinig leef, is die studieschuld snel afgelost’

Reacties