Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik betaal me scheel aan de kinderopvang’
Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 36-jarige Yara, die financieel onafhankelijk wil zijn, maar tegelijkertijd veel moet betalen aan de kinderopvang.
Beroep: accountant
Woonsituatie: samenwonend en twee kinderen van 4 en 2
Netto maandsalaris: 3300 euro
Geld maakt (niet) gelukkig
Zit bewust met geld omgaan in jouw DNA of juist niet?
„Met vallen en opstaan, haha. Als kind leerde ik al om zelf mijn geld te verdienen. Vanaf mijn tiende kreeg ik een eigen spaarrekening, met zo’n boekje waarin je papieren afschriften moest bewaren zodat je wist wat erin en eruit ging. Later kreeg ik ook zakgeld en vanaf mijn 15e kleedgeld, zo’n 100 euro per maand was dat. Te weinig vond ik, dus ik nam een bijbaantje en waste borden af in de keuken van een restaurant. Eigenlijk heb ik tijdens mijn verdere school- en studieloopbaan altijd ernaast gewerkt, ook omdat ik zelf mijn studie moest betalen.”
Zo’n studie is best een fors bedrag als je nog jong bent.
„Nou, ook als je niet jong bent hoor, je moet toch al gauw 2000 euro ophoesten. Voor de meesten niet te doen, dus ook ik leende maximaal bij. Wel betaalden mijn ouders mijn boeken en als ik echt krap zou komen te zitten, wilden ze wel bijspringen. Ze konden het prima betalen, maar in de basis waren ze streng: ik moest echt mijn eigen boontjes leren doppen. Nou, dan leer je wel budgetteren. Met vallen en opstaan, ging dat dus. Ik weet nog precies hoe ik een keer bij de kassa van de supermarkt stond en mijn pinpas weigerde – de avond ervoor was ik uiteten en naar de bioscoop geweest. O, en nog zo’n misser: ik ben weleens vergeten mijn zorgtoeslag aan te passen, en ontving veel te veel toeslag. Moest ik het jaar erop iets van 400 euro terugbetalen. Zónde.”
Nam je dat je ouders kwalijk?
„Toen ik in die supermarkt met een lege bankrekening stond wel ja, maar nu ben ik ze er best dankbaar voor. Het was wel nuttig. Een van de lessen die ze me bijvoorbeeld leerden, was om altijd 5000 euro op mijn spaarrekening te hebben staan, voor extreme noodgevallen – er gaat een duur apparaat kapot of we moeten onverwachte medische kosten maken, ik noem maar wat. Ik kom er dus ook echt niet aan, die 5K is mijn spaarbasis. Daarnaast ben ik financieel onafhankelijk. Ik heb wel een relatie, maar kan in principe prima mijn eigen boontjes doppen. Wat heet: de hypotheek van ons huis staat op mijn naam, omdat ik een fulltime job heb en mijn vriend een eenmanszaak heeft. Toen we bij die hypotheekadviseur zaten en ik mijn handtekening zette, voelde ik me zo trots als een pauw.”
Draag je dat financiële stokje ook over aan je kinderen?
„Absoluut, ik wil ze zo vroeg mogelijk leren omgaan met geld. Al probeer ik ze toch ook wel vanuit mezelf financiële basis mee te geven, want voor zowel mijn zoon als dochter – ze zijn pas vier en twee jaar – heb ik een beleggingsrekening geopend. Iets wat mijn ouders niet voor mij deden, maar in de huidige tijdsgeest waarin je maar moet hopen dat je ooit nog zelf een huis kunt kopen, laat staan mijn kinderen, zie ik het als mijn taak ze financieel een handje te helpen. Betekent niet dat ze achterover kunnen leunen hoor, want zodra het kan, stuur ik ze naar hun eerste bijbaantje. Ik wil ze laten weten dat het niet vanzelf komt aanwaaien.”
Wat is je grootste financiële misser?
„Nou, ik weet niet of ik van een misser kan spreken, maar ik betaal me scheel aan kinderopvang die ik deels niet afneem. Dat zit zo: mijn dochter gaat weliswaar drie dagen per week naar de opvang, maar is de afgelopen maanden om de haverklap ziek geweest. Niks ernstigs, ik heb dat bij de dokter laten checken, maar wel koortsig, grieperig, niet lekker in haar vel. Vaak wilde ze dan ook niet slapen, waardoor ze er op de opvang weinig mee konden – sowieso bellen ze je al bij elke tiende graad temperatuurstijging, vind ik. Maar het komt er dus op neer dat ik heel veel geld betaalde én nog steeds betaal voor uren die mijn dochter níet doorbrengt op de kinderopvang, omdat ze dus ziek thuis zit.
Ik kan echter geen enkele compensatie krijgen voor die uren, er kan geen uitzondering gemaakt worden. Ik snap het hoor, dat je vastzit aan een contract, maar dat er niet wordt meegedacht en er eigenlijk gewoon geld uit je zak wordt geklopt – negen van de tien keer haal ik mijn kind eerder op of hou ik haar thuis – vind ik wel een kwalijke zaak. En dan hebben we het niet over een paar euro hè, ik betaal 1400 euro in de maand. Dan mag daar best wat klantvriendelijkheid tegenover staan. Ik heb zelfs overwogen om maar een tijdje te stoppen met werken, maar dat kan niet binnen mijn werk en qua gezinsinkomen. Het zou bovendien mijn principes neerhalen, namelijk dat je financieel onafhankelijk moet zijn. Maar dat hoge bedrag is natuurlijk van de zotte.”
Stelling: geld maakt niet gelukkig, wat vind jij?
„Pertinent oneens. Geld maakt in mijn ogen wél gelukkig, want financiële stress is een van de vervelendste vormen van stress die je kunt hebben. Het andere uiterste hoeft van mij ook niet hoor, als je miljonair bent en bakken met geld hebt, is alles vanzelfsprekend en geniet je minder van je geld. Maar als je een goed basisinkomen hebt, kunt leven en niet hoeft na te denken over de boodschappen, dan ben je als mens al snel gelukkig. Werken voor je geld maakt dus enerzijds afhankelijk, maar tegelijkertijd geeft het ontzettend veel vrijheid en geluk.”
Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Lees dan de voorgaande edities van Geld maakt (niet) gelukkig.
Dit bedrag hebben Nederlandse huishoudens gemiddeld gespaard