Jana Witteman Geld maakt (niet) gelukkig 1 jun 2024, 08:02

Leestijd: 6 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik was een alleenstaande bijstandsmoeder’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 49-jarige Willemijn, die alle fases van geld naar eigen zeggen heeft meegemaakt.

Beroep: hulpverlener in de zorg
Woonsituatie: koopwoning
Netto maandsalaris: 3200 euro (28 uur)

Geld maakt (niet) gelukkig

Willemijn heeft een eigen koopwoning, maar brengt de meeste tijd door in het huis van haar partner. Nu verhuurt ze een kamer in haar eigen huis aan een kennis. Eerder heeft ze ook een collega in huis genomen die wegens persoonlijke omstandigheden op straat stond. „Ik heb genoeg ruimte, de kinderen zijn volwassen en wonen op zichzelf. Dus waarom niet?”

Wat vind je van jouw inkomen?

„Zeker voor iemand in de hulpverlening vind ik dat ik goed verdien. Ik ben ooit begonnen met werken voor een stuk minder. Vroeger verdiende ik heel weinig en moest ik echt buffelen. Nu ben ik heel tevreden. In mijn tijd als bijstandsmoeder is de situatie heel anders geweest.

Op mijn 20ste werd ik moeder en toen had ik nog geen opleiding afgemaakt. Na een jaar gingen de vader en ik uit elkaar en belandde ik in een flatje achteraf. Ik had een bijstandsuitkering. Koste wat het kost wilde ik geen schulden maken, dus qua inrichting deed ik heel zuinig. De eerste maanden had ik bijvoorbeeld geen koelkast en zette ik spullen op het balkon om te koelen. Geld voor een koelkast was er niet. En als ik een plantje voor in huis wilde kopen, dan moet ik daar drie keer over nadenken of dat wel kon.”

Hoe lang heeft die situatie geduurd?

„Een aantal jaar heb ik zo geleefd. Ik wilde heel graag studeren, dat wist ik zeker en uiteindelijk ging ik een opleiding management assistent doen. Het voelde in die tijd alsof ik onder mijn niveau aan het werk was en ik wilde niet voor altijd op dat niveau blijven hangen. Uiteindelijk kreeg ik weer een relatie en had ik meer tijd. Toen ben ik naar de universiteit gegaan en heb ik organisatiewetenschappen gestudeerd. In die tijd heb ik maximaal geleend en keihard gewerkt om geen studievertraging op te lopen. Ondertussen had ik twee kinderen thuis, maar het is wel gelukt. Toen ik begon met studeren was mijn zoon 8 jaar, op zijn 12e was ik klaar.

Het laatste jaar van de studie was een ramp. Mijn toenmalige partner en ik gingen uit elkaar. Ik moest afstuderen, had geen woonplek. Ik had geen idee hoe ik het moest regelen, maar ook dat is uiteindelijk gelukt. Achteraf gezien zou ik dat jaar nooit meer over willen doen. Wat ik toen wel heb geleerd: als je zegt ‘dit wil ik doen en dat ga ik ook doen’, dan lukt het uiteindelijk.”

Later heb je een huis gekocht. Hoe is dat gelukt?

„Ook dat is iets waar ik mijn zinnen op heb gezet. Ik was niet goed in relaties, maar de eerste keer dat ik een huis kocht deed ik dat samen met een partner. Ook dat ging weer uit en ik kon het niet betalen om daar te blijven wonen. Inmiddels was de oudste van de kinderen toen 16 jaar en ook een huurwoning vinden was in die tijd lastig. Uiteindelijk kocht ik in 2010 een klein huis van 50 vierkante meter voor mij en de kinderen. Dat kon ik net aan betalen, voor geloof ik 140.000 euro in die tijd. Negen jaar later heb ik dat huis weer verkocht met bijna een ton winst.

In 2010 was de rente wel hoog. En ook al waren de huizenprijzen relatief laag, voor mij was die 140.000 euro heel veel geld. Toch ben ik heel blij dat ik toen een huis heb gekocht. Eigenlijk is het namelijk heel dom als mensen geen huis kopen. Aan huren hou je niets over en mijn hypotheek was toen lager dan de prijs van een huurhuis. Na de verkoop van mijn eerste huis heb ik een nieuw huis gekocht – mijn huidige huis. Dat heb ik aangekocht voor 275.000 euro in 2019. Inmiddels is de WOZ-waarde gestegen naar 325.000 euro. Het is een geweldig huis, 130 vierkante meter, schuifdeuren, glas-in-lood. Alleen was het eerst een slechte buurt, maar ik heb er alle vertrouwen in dat dat goed komt. Het huis is fantastisch.”

Hoe was het financieel gezien voor jou als moeder toen de kinderen jonger waren?

„Toen de kinderen klein waren was het krap, maar zij hebben daar eigenlijk weinig van gemerkt. We gingen leuke dingen doen met elkaar en dan nam ik eten en drinken gewoon zelf mee. Dat hoeft allemaal niet zo duur te zijn.

In de tijd dat ze aan het puberen waren, was het vooral met mijn zoon lastiger. Die wilde dan bijvoorbeeld een Bjorn Borg-onderbroek, maar die dingen waren 20 euro per stuk. Dat ging niet. Dan zei ik tegen hem dat ik nog nooit een onderbroek voor dat geld had gekocht. Later ging hij zelf ook aan het werk als hij bepaalde dingen wilde hebben. Bij mijn dochter was het gemakkelijker. Die kreeg kleedgeld en dan vond ze het eigenlijk nog veel geld. Ze kocht van alles bij de Primark en kon zo heel veel kopen.

Het huis van 50 vierkante meter met twee pubers was af en toe wel krap, maar je leert daardoor ook niet te veel zooi in huis te halen. We hadden geen overbodige rommel in huis.”

Hoe kijk je nu naar geld?

„Heel lang vond ik het lastig om het uit te geven. En nog steeds koop ik heel veel tweedehands, omdat ik het onzin vind om daar veel geld aan uit te geven, terwijl ik het geld inmiddels wel gewoon heb. Ik heb een keer een nieuwe iPhone voor mijzelf gekocht, maar daar moet ik dan best over nadenken.

Dat komt echt doordat ik ook andere tijden heb gekend. In de periode dat de kinderen klein waren en ik geen werk had, kende ik alle supermarktprijzen uit mijn hoofd. Overal kocht ik het goedkoopste. Ik was daar ook heel handig in geworden. Met goed plannen, kom je met weinig geld een heel eind.

Nu merk ik dat het heel veel rust geeft dat ik een spaarpot heb. Sinds de overwaarde van het eerste huis heb ik een buffer. Als er iets is of als de wasmachine kapot gaat, kan ik nu een nieuwe kopen. Dat gaf mij vroeger veel stress, dat er geen back-up was. Ik heb mezelf altijd kunnen redden, maar dit is rustiger.”

Stelling: geld wordt meer waard als je het kunt delen

„Ja, zeker. De vader van mijn kinderen laat niet echt iets voor hen na. Dus ik ben blij dat ik dat nu met mijn huis wel kan doen. Ik wil dat zij het goed hebben. Mijn dochter heeft zelf inmiddels ook twee kinderen en voor haar kan ik nu bijvoorbeeld de kinderwagen kopen, dat vind ik leuk. Het leukste vind ik om ergens koffie te gaan drinken en te kunnen betalen.”

Geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Als je genoeg geld hebt, dan geeft dat minder stress. Dus wat dat betreft maakt het dan ook gelukkiger. Ik zie dat nu ook op mijn werk: allerlei mensen die het gevoel hebben dat ze geen invloed hebben op de financiële situatie. Dat geeft stress. Voornamelijk te weinig geld hebben geeft stress.”

Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Lees dan de voorgaande edities van Geld maakt (niet) gelukkig.

Dilemma: ‘Ik ben een vader met verantwoordelijkheden, maar ik haat mijn baan’

Je spaarrente bij de grootste banken, die te laag is volgens de waakhond

Reacties