Jana Witteman Geld maakt (niet) gelukkig 27 apr 2024, 08:02

Leestijd: 5 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Twee keer maakte ik een ton winst op mijn huis’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 36-jarige Shiromi, die twee keer een huis met een ton overwaarde wist te verkopen.

Naam: Shiromi
Beroep: financieel medewerker
Woonsituatie: koopwoning, woont samen met vriendin en kind
Netto inkomen: 2800 euro

Als ze 6 weken oud is wordt Shiromi geadopteerd uit Sri Lanka. Ze groeit op in een welvarend gezin, samen met een zus. „We werden thuis best wel verwend.”

Hoe ben je financieel opgevoed?

„Mijn vader en moeder hadden allebei altijd een goede baan. Thuis hebben we het heel goed gehad. We hadden leuke kleding, gingen op vakantie en je zag aan het huis dat alles goed ging. Een salaris werd niet echt benoemd, maar ik wist het door mooie auto’s. Ik zag dat wij een luxere positie hadden dan anderen. Eigenlijk vond ik dat altijd heel prettig.

Op school maakte ik er een potje van. Uiteindelijk kon ik naar een particuliere school en heb ik alsnog mijn diploma gehaald. Het geld heeft gezorgd voor kansen, dat wist ik. Maar mijn ouders waren altijd heel bescheiden. Zelf wilde ik zeker als puber wel bepaalde merkkleding en een scooter. Deels kreeg ik dat, maar mijn ouders hebben ons ook wel bewust gemaakt van geld.”

Hoe deden ze dat?

„Ik ben op mijn 13e begonnen met werken. Ik had een bijbaantje in de snackbar waar ik zo’n 5 gulden per uur verdiende. School, daar wilde ik eigenlijk niet zijn en ik wilde liever werken. Ik was rebels en miste heel veel lessen. Wat dat betreft was ik niet zo’n goede student. Eigenlijk was ik voornamelijk druk in mijn hoofd. In de praktijk kan ik heel snel en goed leren, maar binnen het schoolsysteem niet.

Volgens mij kocht ik van het geld dat ik verdiende voornamelijk sigaretten of ik ging naar de coffeeshop. Het ging in ieder geval niet op aan beste dingen. Mijn ouders wisten dat denk ik niet. Uiteindelijk ben ik op mijn 18e teruggegaan naar school en heb ik de opleiding mbo-financieel gedaan. Daarna ging ik fulltime aan het werk. Dat was ook nodig, want ik ging vroeg op mijzelf wonen. Via de particuliere markt vond ik een huis, wat toen nog best makkelijk ging. Op mijn 24ste kocht ik zelf een huis, zonder hulp van mijn ouders. Dat was een huis in Haarlem dat ik kocht voor 123.000 euro.”

Dat is vrij jong voor een eigen koopwoning

„Klopt, daar ben ik ook wel trots op. Dat is toch dankzij mijn eigenwijsheid gelukt. Inmiddels zijn we een tijd verder en ik heb ik twee keer een huis met een ton overwaarde verkocht. Die overwaarde heb ik steeds weer in een nieuw huis gestopt.”

Hoe kijk je zelf naar geld?

„Ik heb veel mensen in mijn omgeving die het financieel best zwaar hebben. Ik ondersteun hen graag. Met eten, of ik haal boodschappen. En we hebben een oppaskindje. Dat is de zoon van mijn beste vriendin en wij hebben een hele bijzondere band. Hij gaat ook vaak met ons mee op vakantie en ik koop kleren of spullen voor hem die hij nodig heeft. Ik heb ook weleens een wasmachine voor iemand gekocht – dat vind ik een eerste levensbehoefte. Als ik anderen daarmee kan helpen, doe ik dat. Zelf heb ik altijd het gevoel gehad dat wij bevoorrecht zijn.

Vaak deel ik wat ik heb met close vrienden, maar ik pin ook zo 20 euro voor een zwerver en dan maakt het me niet uit wat hij ermee doet. Ik heb ook weleens bij de McDonald’s gestaan en dan zag ik iemand uit een prullenbak graaien. Toen heb ik een menu aangeboden, want dat kan ik dan niet aanzien. Ik heb ook voor een jongen in Sri Lanka alles betaald zodat hij naar de universiteit kon. En tijdens covid hebben we hier in de omgeving een actie opgezet om met 30 kinderen naar de McDonald’s te gaan. Dan kregen ze allemaal een Happy Meal en een tegoedbon van 10 euro van de Intertoys.”

Waar komt het delen vandaan, denk je?

„Ja, dat weet ik niet precies. Dat zit misschien toch in mijn roots. Mijn zus heeft dat ook en zij is ook geadopteerd uit Sri Lanka. Nederlanders zijn vaak toch meer op zichzelf, individualistisch. Daar herken ik mezelf niet in. En mijn ouders zijn trouwens ook niet zo, zij hebben ook wel veel van het Sri Lankaanse.”

Stelling: met 1000 euro per maand extra zou ik op de lange termijn gelukkiger zijn

„Gelukkiger niet per se. Dan zou ik gewoon meer uitgeven. Maar word je daar gelukkiger van? Dat denk ik niet. Misschien zou ik ook nog meer delen met anderen. Geld maakt het leven wat dat betreft wel makkelijker.”

Geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Ik denk het wel. Als je geld hebt, kun je ook makkelijker balans inbouwen in het leven. Leuke dingen kosten bijna altijd geld. Soms zeggen vriendinnen met minder geld ook dat ze een uitje of iets niet kunnen betalen. Eigenlijk zeggen ze dan ook altijd dat ze het niet missen, maar ik denk dan toch: je weet niet wat je mist. Daarom betaal ik dan ook graag voor een ander. Soms regel ik 15 of 20 kaarten voor Artis via marktplaats of andere deals. En gaan we met een paar gezinnen op pad. Dat vind ik heel leuk om te doen.”

De Spaarrekening van Marijke: ‘Huurders betalen mijn hypotheek’

Reacties