Jana Witteman Geld maakt (niet) gelukkig 23 sep 2023, 08:06

Leestijd: 5 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Ik zat jarenlang in de schuldsanering’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 46-jarige Diana, die na jaren in de schuldsanering de financiën weer keurig op de rit heeft.

Naam: Diana
Beroep: vakantieadviseur
Woonsituatie: koopwoning, boerderij op het Deense platteland
Gezamenlijk netto maandsalaris: 4500 tot 5000 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

Diana is 13 jaar samen met haar partner, heeft een samengesteld gezin en koesterde de grote wens om naar het buitenland te verhuizen. Die wens ging anderhalf jaar geleden in vervulling. Samen met haar man en twee jongste kinderen is ze naar Denemarken verhuisd. Na een baan in de schoonmaak, is ze nu – vrij vertaald – vakantieadviseur.

Hoe ben je financieel opgevoed?

„Mijn vader was vrachtwagenchauffeur. Ik kan me herinneren dat mijn moeder wel heeft gewerkt, maar op een gegeven moment werd zij ziek, waardoor dat niet meer ging. Mijn vader hield van zijn werk, maar werd ontslagen. Acht jaar lang is hij toen werkloos geweest. We hadden het niet breed en vakanties kende ik eigenlijk niet.

We gingen bij wijze van vakantie weleens logeren bij vrienden of bij opa en oma. Achteraf gezien heb ik dat eigenlijk nooit als negatief ervaren. En ik heb vooral geleerd: als je iets wilt, dan moet je daar hard voor werken.”

Hoe was je persoonlijke financiële situatie toen je ouder werd?

„Nadat mijn ex-partner en ik zijn gescheiden ben ik in de schuldsanering terecht gekomen. Mijn ex had een gokverslaving; het ene gat werd gevuld met het andere. De creditcards werden leeggehaald en hij had geld geleend. Ik had zelf weinig inzicht in de financiën – achteraf natuurlijk niet handig. Op een gegeven moment bleek dat er een schuld van 80 à 90.000 euro openstond. Eerst wilde hij de schuld nog gezamenlijk oplossen, maar hij is er met een andere vrouw van tussen gegaan.”

„Toen was het tijd om voor mijzelf te kiezen. We waren getrouwd, dus de schulden waren ook van mij. Ik heb verantwoordelijkheid genomen voor mijn deel. Ik wilde mijn eigen zaken oplossen en hij kon erin zakken. Die periode heeft zo’n 5,5 jaar geduurd.”

Hoe heb je die periode beleefd?

„Ik bleef achter met twee kleine kinderen. Dat waren zware tijden. We hadden in die periode soms maar 20 euro per week te besteden en daar moest ik het van doen. Voor mij is dat ook de periode geweest dat ik heb geleerd hulp te vragen. Er was een lieve vrouw die mij enorm heeft geholpen – helaas leeft zij niet meer.

Zij had ervaring met budgetteren en leerde mij ook: je bent moeder, maar je bent ook nog jezelf. Daardoor wist ik dat ik niet alleen voor de kinderen moest zorgen, maar ook voor mezelf. Ergens voelde het in die tijd alsof ik had gefaald. Maar nu mijn kinderen groter zijn, de oudsten zijn nu 17 en 21 jaar, kan ik met hen in gesprek gaan over die tijd. De oudste heeft gezegd: we zijn nooit iets tekort gekomen en jij bent er altijd voor ons geweest. Dat geeft mij een fijn gevoel.”

Hoe was het om uit de schuldsanering te komen?

„Enorm bevrijdend. En toch waren er ook wel scheve gezichten. Als je na een bepaalde periode in de schuldsanering nog een schuld open hebt staan, wordt dat bedrag kwijtgescholden. Niet iedereen is het daar mee eens. Maar ik heb enorm hard gewerkt om daar uit te komen, dus ik was ook trots toen ik dat achter me kon laten. In het begin van zo’n traject heb je nog geen einddatum, dat was weleens demotiverend. Maar ik heb het volgehouden en met een einddatum in zicht wist ik: dan kan ik weer gaan opbouwen.”

Hoe kijk je nu naar geld?

„De moeilijke periodes maken dat ik nu alle beetjes des te meer waardeer. Er zijn tijden geweest dat ik oud ijzer verzamelde om de rekeningen te kunnen betalen. Maar langzaamaan is het goed gekomen.

Nog steeds blijf ik het soms spannend vinden om grote uitgaves te doen. We hebben bijvoorbeeld onlangs zonnepanelen gekocht, dat is een enorm bedrag. Nu wil ik dan weer sparen om de buffer aan te vullen. En nieuwe kleding kopen voor mijzelf, dat doe ik nauwelijks. Dat blijf ik lastig vinden, ondanks dat we het nu goed hebben.”

Stelling: met 1000 euro per maand extra zou ik op de lange termijn gelukkiger zijn

„Nee, geld kan ook een heleboel kapotmaken. Voldoende geld hebben maakt het leven wel een stuk makkelijker en 1000 euro extra zou ik vooral sparen voor mijn kinderen. Misschien zou ik ook net wat makkelijker geld uitgeven, maar gelukkig maakt het niet.”

Stelling: geld wordt meer waard als je het kunt delen

„Ja, zeker weten. Je hoeft niet al je geld voor jezelf te houden. Dat heb ik ook echt van die periode geleerd. Ik vind het heel fijn wat terug te geven aan gezinnen die het niet breed hebben, omdat ik weet hoe dat voelt.”

Geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Uiteindelijk niet. Wat je met je geld doet, maakt of je gelukkig bent of niet. Daarin is het belangrijk om te kiezen wat voor jou geldt.

Ik ben hier in Denemarken heel gelukkig en de kinderen zijn dat ook. Veel mensen denken dat Denemarken heel duur is, maar de lonen liggen hier ook ietsje hoger. Tegelijkertijd is de levensstandaard wat mij betreft heel hoog. De werkcultuur verschilt enorm met die in Nederland. Rond half vier gaan mensen lekker naar huis en dan heb je nog een avond.

Ook het scholensysteem is heel anders. De focus ligt veel meer op het individuele kind en kinderen worden niet constant op hun niveau getoetst. Met 6 jaar gaan ze naar school en dan zijn karaktereigenschappen en bepaalde kernwaarden veel belangrijker dan een bepaald denkniveau. Ik vind het hier zo relaxed, we genieten van onze tijd en iedere dag voelt als vakantie.”

Meer artikelen lezen over Geld & Carrière? Dat kan hier.

Reacties