Jana Witteman Geld maakt (niet) gelukkig 20 mei 2023, 08:04

Leestijd: 6 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Met drie kleine kinderen gingen we failliet’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. Wekelijks gaan we in gesprek met mensen uit alle hoeken van de samenleving. Want als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het oer-Hollandse gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: Liesbeth, die met drie kleine kinderen een faillissement moest doorstaan.

Naam:  Liesbeth Smit-Besamusca
Leeftijd: 45
Beroep: Ondernemerscoach
Woonsituatie: Koopwoning met man en drie kinderen
Nettomaandsalaris: Tussen de 5000 en 5500 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

Hoe ben jij financieel opgevoed?

„Heel behoudend. Ik ben opgevoed door twee ambtenaren: mijn ouders werkten allebei voor het Rijk. Dat was veilig, maar ook beperkt. Er kwam een vast inkomen binnen en daar hadden ze verder ook niet echt invloed op. Ik dacht dat ik was opgegroeid in een huishouden waar alles kon, maar alles kon binnen bepaalde mate. Nu ik zelf ondernemer ben, besef ik dat niet alles kon. We gingen ieder jaar twee weken met de tent naar Frankrijk, we kwamen niets tekort. Er was altijd geld, maar toch werd er gedacht in krapte.”

„Je kunt geld maar één keer uitgeven, je moet sparen voor je oude dag: dat werd er gezegd. Mijn moeder regelde alles omtrent de financiën thuis. Alles – tot iedere punt en komma nauwkeurig – werd bijgehouden. Ik weet zeker dat ze die kasboeken er nu nog zou kunnen bij pakken.”

Hoe ging je met geld om toen je ouder werd?

„Ik ging hard rebelleren. Ik dacht totaal niet na over wat ik uitgaf. Ik wilde alles zijn wat mijn ouders niet waren. Geld moest rollen, vond ik. Ik wilde niet nadenken over een oude dag. Maar dat werd zo erg dat ik de blauwe enveloppen niet openmaakte. Ik hanteerde de struisvogel-methode. Totdat ik tegen een muur aanliep.”

Wanneer ging je zelf geld verdienen?

„Al heel jong. Op mijn 12de ging ik oppassen en ik werkte in het tuincentrum. Vanaf mijn 15de mocht ik ook in de horeca aan de slag, wat ik meteen heb gedaan. Ik verdiende al snel mijn eigen geld en op mijn 18de stopte ik direct met school en ben ik fulltime gaan werken. Ik was echt anti-schoolsystemen. Jarenlang heb ik toen in loondienst gewerkt, totdat ik op mijn 27ste voor het eerst ging ondernemen. Eigenlijk stond ik op het punt om naar Amerika te vertrekken, maar toen kwam ik mijn huidige liefde tegen. Ik besloot om in Nederland te blijven, maar ik wilde mijn ondernemingsplan doorzetten. Mijn eerste onderneming was een interieurwinkel tegenover de Zara in Alkmaar. Eigenlijk wilde ik dat het een keten zou worden, maar het duurde me te lang.”

„Mijn man komt uit een ondernemersfamilie en toen ben ik ingestapt in die business. Eigenlijk ging het helemaal niet goed, maar wij dachten dat we het wel zouden redden. Het water stond ons van meet af aan al aan de lippen. Het bedrijf was een vof: zakelijk en privé gingen we failliet, terwijl we drie kleine kinderen hadden.”

Hoe ben je daaruit gekomen?

„Ik ben direct weer in de horeca gaan werken, want er moest geld verdiend worden. Dit was niet wie ik wilde zijn. Er moest en zou iets veranderen en ik had er groot vertrouwen in dat dat zou gaan lukken. Dat was echt een overlevingsmechanisme. We zaten in de marketingsector en naast mijn werk in de horeca heb ik me laten bijscholen in online marketing. De eerste klanten voor mijn nieuwe onderneming druppelden binnen. Na vier maanden kon ik stoppen met het horecawerk.”

„In die periode heb ik mezelf enorm ontwikkeld. Ik ben gaan reflecteren: hoe kijk ik naar geld? Na heel wat boeken en podcasts kwam ik erachter dat ik vanuit krapte dacht. Nu durf ik veel groter te denken. Als ondernemer moet je niet alleen denken aan je salaris, maar vooral bezig zijn met je omzet. Wat wil je omzetten? Je hebt een stip achter de horizon nodig – niet op de horizon. Ik heb me laten coachen en ik heb grote sprongen gemaakt. Nu weet ik dat er genoeg geld is voor iedereen en dat ik morgen opnieuw zou kunnen beginnen met geld verdienen, mocht dat nodig zijn. Dat betekent voor mij financiële vrijheid: weten dat je altijd weer geld kunt verdienen.”

Stelling: Met 1.000 euro per maand extra zou ik op de lange termijn gelukkiger zijn.

„Nee, dat zou mij niet gelukkiger maken. Kort gezegd: het zet geen zoden aan de dijk. Het gaat mij ook niet om wat ik uit te geven heb, maar ik wil een financiële muur om mijn gezin bouwen. Ik geef uit wat nodig is, maar niet veel meer dan dat. Met de cashflow vanuit mijn bedrijf wil ik gaan investeren, zodat ik later van een passief inkomen kan leven.”

Stelling: Je kunt nooit teveel geld hebben.

„Ik denk niet dat je teveel kunt hebben. Hoe meer geld je verdient, hoe meer je kunt doen van dat wat jij belangrijk vindt. Ik help bijvoorbeeld ook ondernemers gratis. Als ik meer geld zou hebben, dan zou ik dat voor nog meer mensen kunnen doen. Geld stelt mij in staat om mijn missie te volbrengen. Het geeft mij voldoening om andere ondernemers vooruit te helpen.”

Stelling: Geld wordt meer waard als je het kunt delen.

„Ja, eens. De impact die ik maak met mijn bedrijf, dat maakt mij gelukkig. Als ik bijvoorbeeld jonge vrouwen of ondernemers kan stimuleren om een onderneming te starten, dan deel ik mijn waarde. Maar daar heb ik wel geld voor nodig. Ik deel graag en ik steun ook veel goede doelen. Maar het lijkt mij nog mooier als ik in de toekomst mijn eigen goede doel zou kunnen starten. Het liefst iets waarbij ik andere meisjes en vrouwen kan stimuleren en ondersteunen.”

Geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Geld is een vergrootglas. Het ligt er natuurlijk aan wie je bent en hoe je met geld omgaat of het gelukkig maakt. Maar meer geld, geeft meer keuzevrijheid. Ik ben altijd gelukkig geweest. Ook op het punt in mijn leven dat ik geen geld had. Met een boswandeling waren onze kinderen ook blij. Maar een kind van 15 jaar wil ook weleens iets anders dan een boswandeling, dat kost geld en ik vind het leuk dat ik dat kan bieden.”

Meer artikelen lezen over Geld & Carrière? Dat kan hier.