Mirthe Diemel
Mirthe Diemel Geld & Carrière 5 apr 2025
Leestijd: 5 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘In Spanje ben ik gelukkiger’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 33-jarige Lotta, die gelukkiger is sinds ze naar Spanje verhuisde.

Naam: Lotta (33)
Beroep: fotograaf
Woonsituatie: samenwonend, één kind
Netto inkomen: wisselt, gemiddeld 2500 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

Hoe ben je financieel opgevoed?

„Geld was vroeger bij ons wel een ding, en dan met name het gebrek eraan. Niet dat we écht arm waren, zeker niet. Maar mijn ouders werkten zich wel een slag in de rondte om hun vaste lasten te betalen én vijf kindermonden te voeden – ik kom uit een nogal groot gezin. Dat betekende ook dat ik mijn ouders weinig zag. Nou was ik de jongste van het stel en had ik genoeg broers en zussen die zich over me ontfermden, maar ik miste wel de merkbare aanwezigheid van een ouder. Dat deden mijn ouders overigens niet expres: ze werkten juist kneiterhard om hun gezin te kunnen onderhouden. Wel deed het me al vroeg realiseren dat geld iets belangrijks was en dat het van invloed was op het leven dat je leidde.”

Wat deed je met dat besef?

„Simpel: sparen en mijn uiterste best doen op school. Dat zei mijn moeder ook vaak tegen me, dat ik goed moest opletten in de schoolbanken, zodat ik daar later profijt van had. Dan kon ik namelijk gaan studeren en een goede baan vinden. Dus deed ik braaf mijn huiswerk, scoorde zoveel mogelijk hoge cijfers, studeerde af als accountant en zette al het geld dat ik kreeg op een spaarrekening. Nu ik dit zo vertel, realiseer ik me pas eigenlijk echt hoeveel impact mijn ouders op me hadden. Want het was best fijn om veel geld verdienen, maar ook weer niet ten koste van alles. Helemaal niet toen ik zelf moeder werd en de tijd met mijn kind waardevoller vond dan wát dan ook.”

Was de komst van jouw dochter een eyeopener?

„Absoluut. Mijn vriend en ik hadden het goed voor elkaar, hoor. Allebei een goede baan, een mooi huis in Nederland, en dus een gezonde dochter. Maar gaandeweg knaagde het. Want ik werkte ook hard om mijn hypotheek te kunnen betalen, maakte best wat overuren en terwijl dat geld op mijn rekening binnenkwam, had ik niet eens tijd om het uit te geven, zo druk was ik. Tot ik me realiseerde dat ik op mijn ouders begon te lijken. En dat was helemaal niet nodig, want we konden ook prima rondkomen van minder. Dus gooide ik het roer om, alleen ietwat radicaal.”

Hoezo?

„Mijn vriend en ik hadden het al langer over verhuizen naar het buitenland: hoe relaxt zou het leven zijn als je permanent in een zonnige omgeving woont, je dus meer buiten bent en in een lagere versnelling kunt leven? Spanje leek ons bij uitstek een land waar dat zou kunnen. Minder gehaast, minder pretentieus… we hadden er niet eens lang voor nodig om de knoop door te hakken en besloten in drie maanden tijd gewoon dat we ervoor zouden gaan. En daar heb ik tot op de dag van vandaag geen spijt van gehad. Ik ben hier echt gelukkiger.”

Je werkt daar niet meer als accountant, toch?

„Nee, ik besloot van mijn fotografiehobby mijn werk te maken. Dat is het voordeel, dat kun je overal ter wereld doen – je moet alleen in een andere taal communiceren. In het begin was het nog aanmodderen, maar dankzij een nogal loslippige buurvrouw werd het woord snel verspreid en heb ik genoeg opdrachten. Of ik niet weer overloop? Nee, want nu ben ik eigen baas en bepaal ik écht mijn eigen agenda. En het scheelt dat de zaken goed gaan. Heb ik al zes klussen in een maand, dan kan ik de zevende weigeren. Voor mij een hele andere luxe dan zoveel euro op de bank hebben staan.”

Zijn er ook nadelen aan in Spanje wonen?

„Natuurlijk is het niet altijd rozengeur en maneschijn. En familie is ver weg – best paradoxaal, want als kind miste ik juist de nabijheid van mijn ouders, en nu ben ik naar het buitenland vertrokken. Anderzijds heb ik zelf wel veel meer een-op-een tijd met mijn dochter. En hoewel het leven hier goedkoper is, is het onderwijs duur. Althans, als je voor een privéschool kiest. Klinkt heel decadent, maar het komt erop neer dat het onderwijs daar echt wel beter is – al is het maar omdat er ook in het Engels les wordt gegeven, en niet alleen in het Catalaans zoals in sommige delen hier wordt gedaan. En dat gun ik mijn dochter. Maar daar betaal je wel de prijs voor: ruim 1200 euro per maand. Dat kunnen we ons permitteren dankzij het salaris van mijn vriend, maar het is natuurlijk van de zotte.”

Dus als ik je de stelling voorleg dat je nooit te veel geld kunt hebben, dan beaam je dat?

„Ja en nee. Voor het betalen van die privéschool zou het natuurlijk wel lekker zijn, niet normaal hoe duur dat is. En als mijn ouders meer geld hadden gehad, hoefden ze natuurlijk minder te werken en was het leven stukken comfortabeler. Maar tegelijkertijd denk ik niet dat het gelukkiger maakt.”

Hoezo niet?

„Meer geld zorgt in the end voor meer gedoe. En je gaat ernaar leven, dus je zult er uiteindelijk nooit genoeg van hebben. Tijd met familie en vrienden is wat mij betreft echt veel waardevoller dan wat er op je rekening staat.”

Vanwege privacy in combinatie met gevoelige onderwerpen zijn de namen gefingeerd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.

Nieuwsgierig naar meer antwoorden op de vraag; maakt geld gelukkig? Deze edities deden het goed bij onze lezers:

    Ook jouw visie op geld delen? Meld je aan!

    De gegevens die je invult zullen nooit worden gedeeld en worden enkel gebruikt om contact op te nemen voor de rubriek.

    Foutje gezien? Mail ons. Wij zijn je dankbaar.

    Het beste van Metro in je inbox 🌐

    Meld je aan voor onze nieuwsbrief en ontvang tot drie keer per week een selectie van onze mooiste verhalen.

    Reacties