Nikki Veerbeek Geld & Carrière 20 mrt 2025, 16:20

Leestijd: 11 minuten

Van beginnen met 100 euro naar een mode-imperium: de lessen van succesvolle onderneemster Danique Bossers 

Met 100 euro op zak begon Danique Bossers (32) als prille twintiger met ondernemen. Elf jaar later staat ze aan het hoofd van een mode-imperium. Bossers deelt haar inzichten over succesvol zijn en blijven, en de lessen die ze leerde als onderneemster, met Metro. 

Het ondernemersverhaal van Bossers begon toen zij 21 was, en met een budget van 100 euro naar Parijs trok om sieraden te kopen.

Begin klein en breid stap voor stap uit 

Van de opbrengst kocht ze nieuwe spullen in. „Dat heb ik steeds herhaald. Inkopen, verkopen en met de opbrengst opnieuw inkopen. Op een gegeven moment kwam daar kleding bij en zo heb ik het telkens verder uitgebreid.” 

Haar tip aan mensen die een goed idee hebben: begin klein. „Veel mensen maken het veel te groot, willen het meteen op een bepaalde manier neerzetten en denken daar veel geld voor nodig te hebben. Als je klein begint, duurt het langer, dus willen mensen dat vaak niet. Maar het is wel gezond en minder risicovol.” 

Bij Bossers ging het ook altijd „stap voor stap”. Haar eerste verkopen gingen via Facebook en huisparty’s, pas later kwam er een winkel. Ze denkt dat het risico voor haar beperkt was, omdat ze geen „gigastappen” maakte. „Ik heb nooit geld geleend en ik had geen personeel. Als het zou mislukken, dan zou ik gewoon stoppen en zat ik niet met mijn nek in de schulden. En ik had ook niets te verliezen, want ik was jong en ik had nog geen kinderen.”

Soms moet je óók risico’s nemen 

Toch moet je soms ook risico’s nemen, zegt Bossers. „Als ondernemer ben je dat eigenlijk altijd aan het doen. Dat moet wel, want anders kun je niet groeien. Het is elke dag een soort gokspelletje.”

Haar eerste winkelpand regelde Bossers door de stoute schoenen aan te trekken. Omdat ze de huurprijs niet kon betalen, stuurde ze de eigenaar van het pand een betoog waarom hij het toch aan haar moest verhuren. Ze sloten een deal voor minder, met de voorwaarde dat ze eruit moest als hij iemand vond die de volle mep zou betalen. 

Dat pakte goed uit. „Ik haalde er op de eerste dag dat we opengingen al de huur voor de hele maand uit. Snel heb ik dat toen omgezet naar een vast contract, want ik wilde het niet laten gebeuren dat ik eruit zou moeten.” 

Begin dit jaar nam Bossers weer een riskante stap. „We zaten in een heel mooi kantoor in Rotterdam, maar het licht was te slecht om content te maken en we groeiden vorig jaar hard. Er kwam een nieuw kantoor op ons pad dat eigenlijk te groot was.” Met haar „groeiambities voor de komende jaren” besloot ze het toch te doen.

Vind de balans 

Ondernemen is volgens Bossers een „goede balans tussen risico’s nemen en pas op de plaats” maken. „Vorig jaar hadden we een heel goed jaar, met een bizarre groei. Het kon niet op. Daarom wilde ik keihard op de voorraad zitten. Veel produceren en zorgen dat we geen nee konden verkopen.” 

Dat ging aan de ene kant „supergoed”, want ze verkocht veel. Alleen de partycollectie bleef angstvallig in de rekken hangen. „We hadden daar veel van ingekocht, maar na 31 december hoeft niemand meer een paillet te zien. Er bleef dus veel voorraad over. Ik besefte dat ik te optimistisch was geweest. Daarom moet je altijd leren om te balanceren.”

Ondernemen moet enigszins in je zitten  

Kun je ondernemen eigenlijk leren? Bossers heeft daar haar twijfels bij. „Ik vind het hard om te zeggen, maar het moet wel een beetje in je zitten. De meiden uit mijn team vinden het bijvoorbeeld leuk en cool wat ik doe, en zien dat ze meer zouden kunnen verdienen, maar zeggen het nooit te kunnen of willen.”

Ze legt uit: „Je moet een soort onuitputbare bron van ideeën zijn. Bij mij gaan veel dingen automatisch. Ik heb een super goed team, maar toch moet ik vaak bij meetings zijn, omdat ik de beste ideeën heb. Dat is soms frustrerend, maar ook logisch. Daarom ben ík de ondernemer. De kracht van een ondernemer is dat je met die ideeën komt.”

Accepteer de voor- en nadelen van ondernemen

Ondernemer-zijn heeft zowel voor- als nadelen. „Je hebt meer vrijheid”, zegt Bossers, „want niemand zegt tegen mij dat ik op 09.00 uur op kantoor moet zijn en dat ik 25 vakantiedagen heb. Dat mag ik natuurlijk allemaal zelf indelen. Dat is de fijne kant.”

Ze vervolgt: „De keerzijde is dat het werk altijd doorgaat. De ideeën houden me regelmatig uit mijn slaap. Het is niet iets wat je uit kunt zetten. Na een werkdag denk ik niet: ik ben klaar en ik ga even van mijn vrije tijd genieten. Dat loopt altijd door. Als je succesvol wilt zijn, moet je er werk in stoppen.” 

Investeer in expertise 

Soms kun je volgens haar beter iets uitbesteden. „Ik ben een creatieve ondernemer en ik heb een bloedhekel aan administratie, logistiek en HR. Als je dat uitbesteedt, kun je focussen op waar je goed in bent.”

Je hebt die expertise zelf ook niet altijd in huis. „Het is vanaf het begin goed om te investeren in een goede jurist die mee kan kijken met zakelijke dingen als contracten.” Je kunt „200 euro besparen en het zelf doorlezen”, maar dat is het volgens Bossers niet waard. 

Zelf werd ze door schade en schande wijzer. „Als je niet verzekerd bent en iemand gaat twee jaar lang de ziektewet in, dan heb je wel echt een probleem. Dat heb ik zelf meegemaakt. Nadat dit gebeurde, heb ik een HR-partij ingeschakeld, maar dat was voor mij te laat. Dus dat was een dure rekening. Daar leer je wel echt van.” 

Haar tip: „Zorg dat je goed verzekerd bent als iemand ziek wordt. Dat zijn kosten die je eigenlijk niet wil uitgeven aan het begin, maar die wel heel belangrijk zijn om. Het is hetzelfde als met dingen kopen: goedkoop is duurkoop.”

Leer om los te laten 

Bossers is een perfectionist, weet ze. „Ik denk altijd dat ik het het beste kan, maar dat is helemaal niet zo. Heel cliché, maar je moet leren delegeren en loslaten. Doe je dat niet, dan houd je je bedrijf klein, want je kunt nu eenmaal niet alles zelf doen.”

Ze leerde het stap voor stap. „Door steeds te zien dat het toch goed gaat. Soms moet ik mezelf forceren. Dan merk ik nog steeds dat ik ermee ga bemoeien. Dan zeg ik tegen mezelf: laat het los. Uiteindelijk is het voor jou ook fijner als er steeds meer zonder je kan.”

Blijf niet hangen in een tegenslag

De onderneemster geeft toe dat ze niet altijd even goed kan omgaan met tegenslagen. „Ik ben een dramaqueen”, lacht ze. „Ik kan ergens helemaal kapot om zijn en gerust staan te janken op kantoor.” 

Máár: ze kan ook snel de schouders eronder zetten. „Dan zet ik de knop om en denk ik: het is gebeurd, hoe gaan we het nu oplossen? Ik denk dat het belangrijkste is dat je niet blijft hangen in tegenslagen, want dat is waar mensen op een gegeven moment gaan opgeven.” 

Ook in haar komt de gedachte om te stoppen weleens op. „Maar dan ga ik toch altijd weer verder. Dat is waarom iemand wel of niet succesvol blijft.” 

Ontwikkel je als leider en werkgever 

Volgens Bossers is het „cruciaal” om een goede leider en werkgever te zijn. „Als je je daar niet in blijft ontwikkelen, werkt het alleen maar tegen je.” 

Zelf heeft ze veel moeten leren op dit gebied. „En ik doe dat nog steeds. Ik ben emotioneel betrokken bij alle collega’s. We zijn eigenlijk een soort grote vriendinnengroep. Dat is 90 procent van de tijd super leuk en fijn. Maar als je een geschil of kwestie hebt, dan zit je tegenover elkaar aan de tafel. Dat blijf ik lastig vinden.” 

Ze gaat verder: „Ik heb ook weleens gedacht dat ik afstand moet nemen en niet meer bevriend moet raken met iedereen. Echt meer de baas zijn en een zakelijke band met iedereen hebben. Maar daar werd ik al helemaal doodongelukkig van. Ik vind dat ik het ook leuk moet hebben op mijn werk.” 

Ze accepteerde de keerzijdes. „Ik vind het leuk dat ik de beslissingen mag nemen. Ik vind het niet per se heel leuk om de leiding te hebben, maar ik heb er een nog grotere afkeer tegen dat iemand tegen mij zegt wat ik moet doen. Dat trek ik al helemaal niet.”

Wees innovatief 

MostWanted groeide in elf jaar uit tot een imperium. Er zijn meerdere oorzaken voor dat succes, vermoedt Bossers, en één daarvan is innovativiteit. „We zijn altijd op zoek naar nieuwe dingen en zijn best authentiek. Ik heb er een hekel aan als we dingen hetzelfde hebben als anderen. Als items van ons nagemaakt worden, dan wil ik ze uit onze collectie hebben. Ik denk dat we een onderscheidend vermogen hebben.”

Ze probeert zich dan ook zoveel mogelijk afzijdig te houden van de concurrentie. „Als ik ze op TikTok tegenkom, swipe ik het weg. Ik wil gewoon echt niet hetzelfde zijn als de rest.”

Een voorbeeld van hoe ze zich onderscheidde, is door snel op influencermarketing in te spelen. „Destijds had je bloggers en Instagram, maar de grootste profielen hadden toen nog geen 10.000 volgers. Daar stuurden we al producten naartoe. We proberen altijd nieuwe paadjes op te zoeken die nog niet zijn begaan, en niet in te kakken. Je kunt het wiel niet opnieuw uitvinden, maar we proberen toch altijd ons eigen DNA erin te stoppen.” 

Bossers zette sowieso vanaf het begin hoog in op social media. „De eerste jaren waren wij al megagroot op Instagram en bezig met Facebook-ads, terwijl grote partijen dat niet deden. Nu is er een overgang naar TikTok. Ook daar zag je dat veel mensen niet op tijd instapten. Daar kun je, als je niet genoeg geld hebt, aan onderdoor gaan. Als je niet in de gaten hebt wat er gaande is, dan houdt het op een gegeven moment op.”

Zowel haar team als zijzelf houden de trends nauwlettend in de gaten. „In het social team hebben we vooral jonge mensen.” Lachend: „Ik weet het ook niet allemaal, ik ben al 32.”

Het is helemaal niet zo moeilijk om het betaalbaar te houden 

Ook de betaalbaarheid van MostWanted is een onderdeel van het succes, denkt Bossers. „Zo is het ook eigenlijk bij mij begonnen. Ik had geen megabudget, maar ik wilde wel leuke items. Bij de winkels die goedkopere items hadden, was de sfeer en ambiance minder. Tussen tien bloedordinaire dingen hing dan één leuk item. Er was dus wel een plek waar je dit soort dingen inkopen, maar in mijn ogen presenteerden ze het dan op de verkeerde manier.” 

Het is echt niet zo heel moeilijk om het betaalbaar te houden, stelt ze. „Dat is iets wat de consument niet altijd in de gaten heeft. Natuurlijk heb je verschil in kwaliteit. Je hebt SHEIN en je hebt Gucci. Dat wordt in andere fabrieken geproduceerd met andere stoffen en arbeidsvoorwaarden. Maar daar zit ook iets tussen, waar prima wordt geproduceerd, er prima arbeidsomstandigheden zijn en goede materialen worden gebruikt.” 

Ook zorgt ze voor zo weinig mogelijk tussenpersonen. „Hoe duurder een merk is, hoe meer marge er bij zit. Alle merken in de Bijenkorf hebben een dubbele marge. Zowel het merk en de Bijenkorf verdienen eraan. Vorig jaar benaderde een B2B-partij ons en zei Pieter (haar man, die ook in het bedrijf werkt, red.): moeten we dit niet gewoon doen? Maar dan moeten we óf onze marges weggeven aan hen, óf onze prijzen verhogen. Dat wil ik niet gewoon niet. Zo simpel is het eigenlijk.”

Stop je hart en ziel erin 

Tot slot: stop je hart en ziel erin. „Het bedrijf en ik zijn ook eigenlijk één”, zegt Bossers. „Het is heel erg mijn DNA. Ik zeg nog steeds ja of nee tegen alle items die in de collectie komen. 99 procent van de collectie zijn dingen die ik zelf zou willen hebben.”

Een paar jaar geleden wilde ze zich focussen op een jongere doelgroep. „We gingen items verkopen waar ik niet mee zou lopen, maar die wel cool en hip onder jonge meiden waren. Het werkte voor geen meter. Ik word ouder en mijn volgers worden ouder, ik denk dat dat organisch meegroeit met elkaar.”

Eerder sprak Metro met andere succesvolle ondernemers, zoals Vera, die ondanks de diagnose MS een succesvolle bakkerij begon, en Owen, de eigenaar van een digitaal marketingbureau.

Steeds minder mbo’ers: ‘Jongeren schamen zich’

Slaapsupplementen: wondermiddel of weggegooid geld?

Reacties