Jorik (24) verveelde zich ‘tijdens corona’, maar hoopt eind 2024 tien reinigingsvestingen te hebben
Waar de één op 30-jarige leeftijd al helemaal ondergedompeld is in ‘de ideale baan’, heeft de ander als tiener of jonge twintiger nog geen idee wat in de toekomst te doen. Jorik van Run (24) wist in coronatijd even niet wat hij met zijn tijd aan moest: hij verveelde zich ‘de pleuris’. Omdat stilzitten geen optie meer was, begon hij REFRESH Reinigingen. Het werd een succes en de plannen zijn groots.
Hoe krijg je het ondernemen op heel jonge leeftijd allemaal voor elkaar? Dat vraagt Metro wekelijks aan een andere ondernemer in Jong en Ondernemend.
Naam: Jorik van Run
Leeftijd: 24 jaar
Woonplaats: Terheijden. „Geboren in Breda, werk in Breda en ben altijd in Breda; eigenlijk slaap ik alleen in Terheijden.”
Functie: sinds 2,5 jaar eigenaar van REFRESH Reinigingen B.V. (nu vier medewerkers, waaronder hijzelf)
Studies: havo en hbo Built Environment (je raadt het al: in Breda)
Behalve jong en ondernemend is Jorik van Run ook speler, trainer, aanvoerder en coach van een voetbalelftal, een vriendenteam. „Ja, dus ook degene die de telefoontjes krijgt van mensen die afzeggen. Vorige week vielen er een paar spetters uit de lucht en toen kon opeens niemand meer trainen. Toen kwam er een berichtje om dan maar naar een Irish pub te gaan en stond er opeens acht man op de stoep, haha.”
Jong en Ondernemend door de verveling
Wat voor hbo’er was je in je afstudeerjaar toen er door corona veel stil lag?
Jorik van Run: „Iemand die net was begonnen met een marketingbedrijfje en websites bouwen. In coronatijd viel er heel veel stil, omdat je niet naar bedrijven toe kon. Tijdens het scrollen op Facebook en Instagram zag ik mensen die autostoelen aan het uitzuigen waren met van die waterstofzuigers. Dat leek me wel satisfying om te doen. Ik ben namelijk best wel van het ‘doen’. Tijdens corona werd ik zeer geïrriteerd van het stil móeten zitten. Maar ja, daar is dit uiteindelijk wel uit voortgekomen. ”
Waar komt jouw ondernemersbloed vandaan, of misschien helemaal nergens?
„In principe heb ik het ondernemerschap van niemand overgenomen. Mijn opa die helaas is overleden voordat ik werd geboren, had wel de beste bakkerij van Breda, maar meer omdat zijn vader ook een bakkerij had. Over hem heb ik wel veel verhalen gehoord hoe hij dingen aanpakte, maar ik heb het nooit van hem zelf kunnen leren. Dat ik jong en ondernemend ben, komt veel meer voort uit het feit dat ik totaal niet tegen autoriteit kan en daarom ook niet voor een werkgever kan werken. Natuurlijk heb ik bijbaantjes gehad, maar ik kwam altijd al snel in discussie met de manager, eigenaar, directeur of wie dan ook. Tijdens stage lopen op het hbo was dat ook mijn struikelblokje. Er was dus eigenlijk geen andere optie dan mijn eigen boontjes te gaan doppen…”
Motivatie om meer te gaan verdienen dan een modaal loon
Je kunt wel tegen een scheidsrechter op een voetbalveld en de spelregel dat ik vandaag de vragen stel?
„Die scheidsrechter, dat zal wel moeten en ja hoor… Wat ik bedoelde te zeggen is dat ik zoveel mogelijk zelf wil leven. Als ik een vrijdag vrij wil, dan wil ik dat niet weken eerder hoeven vragen of een onnozele reden horen waarom het niet kan. Ik houd niet zo van ‘doe dit, doe dat’, iets wat ik daarom bij mijn eigen jongens ook niet probeer te doen. Buiten dat heb ik altijd de motivatie gehad om meer te gaan verdienen dan een modaal loon. In loondienst wordt dat knap lastig.”
Jorik zelf aan de slag:
Je hebt nu REFRESH Reinigingen met 4 ‘man’. Hoe is het je de afgelopen 2,5 jaar vergaan?
„Het begon natuurlijk als eenmanszaak om een beetje mijn tijd te doden, maar de agenda raakte al snel vol. Vanuit auto’s poetsen bij occasionbedrijven ben ik het meubilair ingegaan, omdat we er veel vraag naar kregen. Nu zijn we uitgegroeid tot specialisten in hotelreinigingen, bureaustoelen, vloerbedekkingen etcetera. Het was turbulent en alles is met eigen geld gedaan. Ik heb altijd behoorlijk wat risico genomen, wat gelukkig goed heeft uitgepakt. Eigenlijk was er niet echt een idee, ik had niet eens een businessplan. In mijn hoofd wist ik wat ik wilde doen, maar er stond niets op papier. Het was elke maand maar kijken wat we zouden gaan doen en hoe we iets rond konden krijgen. Ik moest creatief zijn. Terugkijkend had het ook heel anders kunnen lopen.”
Blijkbaar waren er veel mensen die schoonmakers nodig hadden?
„We zijn geen gewone schoonmakers, maar dieptereinigers. Eerst hebben we dat veel voor particulieren gedaan, denk aan bankstellen met vuile kringen erin. Veel mensen kennen dat niet, maar we hebben een marketingstrategie ontwikkeld met ads op Facebook en Instagram. Mensen kwamen dat tegen en dachten ‘dat is iets voor mij’. Voor 150 euro weer een nette bank hebben is toch een andere optie dan een nieuw bankstel kopen voor 2000 euro. Die mensen waren misschien niet naar ons op zoek, maar als ze het tegenkomen, vinden ze het een heel goed idee.”
Jong en ondernemend en alles zelf uitgezocht
Tante Jannie kan jouw bedrijf dus niet bellen om twee keer per maand de ramen te komen lappen en de vloer te dweilen?
„Nee nee, inmiddels zijn we echte specialisten in dieptereinigingen, gericht op de zakelijke markt.”
Heb je alles zelf uitgevonden of heb je ook veel steun van anderen gehad?
„Ik heb alles zelf uitgezocht en gedaan.”
Had je ooit van dieptreiniging gehoord?
„Ruim drie jaar geleden wist ik niet wat dat was nee. Kijk, het vak is niet moeilijk. Het pure ondernemen kan moeilijk zijn. Jongens die bij ons komen werken, leren het in een week en worden dan alleen nog maar beter en meer ervaren. Een machine? Die kun je kopen. Vervolgens moet je je hoofd boven water proberen te houden. Ik zie best wel jongens van mijn leeftijd die denken snel geld te kunnen verdienen en die omvallen na een half jaar of een jaar.”
Niet veel geduld
Toen je studeerde, wat had je toen in je hoofd eigenlijk om te gaan doen?
„Ik wilde vroeger altijd architect worden, maar kwam er achter dat ik dan universiteit nodig had. Dat kon ik wel aan, maar ik ben niet zo theoretisch. Een universiteit is dat wel. Hoewel ik die kant op wilde, kwam ik er net zo zeer achter dat het bij een bouwproject jaren duurt voordat er een keer een steen in de grond ligt. Zo geduldig ben ik niet… Ik dacht ook aan vastgoedontwikkeling of de richting van vastgoedmanager en daar een eigen bedrijf in te starten. Dan had ik echter heel lang moeten studeren en eerst voor een baas moeten gaan werken. Dat was het punt dat ik dacht ‘het moet iets anders worden, anders word ik er knettergek van’.”
Hoe vind je je ondernemerspad tot nu toe verlopen? Zaten er veel kuilen in de weg?
„Ik heb de nodige dingen meegemaakt. Zo kocht ik al snel een eerste bus, maar na driekwart jaar reed ik een gat in de motor. Toen kon ik meteen voor 9500 euro de motor gaan vervangen. Als je nog geen jaar een eenmanszaak hebt, is 9500 euro best veel geld. Dat soort zaken heb ik wel een paar keer meegemaakt. Achteraf gezien was ik in het begin te gemakkelijk in heel wat dingen. Zo heb ik diensten en producten aangeschaft voor duizenden euro’s, die als ik terugkijk niet per se nodig waren. Het had met het bedrijf dus sneller kunnen gaan dan het nu is gegaan. Aan de andere kant is meteen een keer bijna 10.000 euro kwijtraken een goede leerschool. Het had beter gekund, maar dat zal iedereen die jong en ondernemend is wel zeggen.”
Jong en ondernemend met grote doelen
Ik ken je doelstellingen voor je bedrijf. Als ik het goed begrijp heb je, als ik eind december bel, tien vestigingen?
„Ja! Dat is het doel voor 2024.”
En daar houdt het niet mee op: binnen tien jaar minimaal twintig vestigingen in Nederland, tien in België en vijf in Duitsland. Doelen zijn mooi, maar…
„Het klinkt heel ambitieus ja, maar ik kan het nuanceren. We willen namelijk gaan franchisen. Door onze marketingstrategie waarover ik eerder sprak, hebben we zoveel data verzameld, dat we onze strategie nu zo op Groningen kunnen plakken en daar een week later een volle agenda kunnen draaien. Op die manier kunnen wij franchisers in een ander gebied heel gemakkelijk aan de bak helpen. Laatst hebben we een opdracht van 220 kamers reinigen in een hotel in Amstelveen gedaan. Ik moet nu van mijn personeel vragen om daar dan vier weken te gaan slapen. Da’s één, twee of drie keer leuk, maar bij de vierde keer begint de vriendin thuis toch over ‘hé vriend, je bent elke keer op pad’. Met franchisers verdeeld over het land lossen we dat op, houden we de werkuren normaler en de kosten lager. Dat kan ook in Duitsland en in België. Nogmaals, het klinkt ambitieus. Maar simpel gezegd moet ik in 365 dagen tien mensen vinden die willen franchisen.”
‘Het weekend probeer ik vrij te houden’
Kun je goed leven van je onderneming inmiddels?
„Ja. We zijn een B.V., dus ik moet mezelf een DGA-salaris (directeur-grootaandeelhouder, red.) uitkeren.”
Je voetbalt, maar maak je meer tijd voor jezelf naast het werk?
„Ik heb altijd gezegd: dat ik niet voor een baas kan werken, dat is mijn probleem. Anderen moeten zo min mogelijk last hebben van mijn ondernemerschap. De vrijdagavond is altijd voor mijn vrienden, ik speel op zaterdag dus voetbal en houd die middag daarom bezet. Inmiddels ben ik zover dat ik de zondag het liefst ook vrij ben. Het hele weekend proberen vrij te houden, dat was het eerste jaar natuurlijk niet zo.”
Wat is je levensmotto?
„Ehm, die heb ik niet echt, haha. Ik heb wel een levensdoel, namelijk op mijn 30ste stoppen met werken. En of dat nou met een tientje per maand is, of met 10 miljoen, dat zien we dan wel weer.”
Wat ga je dan doen?
„Mijn doel is dat ik dan een passief inkomen heb, zonder dat ik fysiek aanwezig hoef te zijn. Of dat ik mijn bedrijf kan verkopen en er een goeie som geld voor kan krijgen. Ik zou dan heel graag mensen gaan helpen die in Nederland een beetje tussen wal en schip raken. Ik hoor regelmatig dat mensen verplicht in een uitkering zitten, omdat zij het bijvoorbeeld aan hun rug hebben. Die mensen willen vaak meer doen om voor hun gezin te kunnen zorgen, maar mogen het niet. Maar als je bent afgekeurd voor je rug, dan kun je nog steeds achter een computer zitten en meer verdienen dan dat je met een uitkering krijgt. Ik merk dat Nederland een regeltjesland is geworden en zou graag tegen mensen willen zeggen om hun uitkering op te zeggen en bij mij te komen werken. Of dat nou in dit bedrijf is of in een bedrijf dat we dan beginnen. Als ik maar mensen kan helpen die wel willen, maar niet meer mogen. Als ik dan quitte speel, is dat voldoende.”
Jong en Ondernemend-slotvraag
Als je nu een jongere tegenkomt die net als jij ooit meer wil doen dan hij of zij op dat moment doet, wat zou je dan willen zeggen?
„Schrijf wél een businessplan, haha. Maar wat ik zou zeggen is: maak in ieder geval voor jezelf een plan. Ondernemen hoeft niet altijd zo te zijn dat je het helemaal zelf doet. Van mijn part ga je eerst franchisen. De meeste franchisecontracten zijn vijf jaar. Je kunt daar vrij gemakkelijk een financiering voor krijgen, omdat er al een bedrijfsplan is. Ga daarvan leren, merk door bijvoorbeeld een coach, meelopen of door die franchise, hoe je valkuilen kunt voorkomen en ga daarna kijken wat je voor jezelf kunt beginnen. Meteen met ondernemen als jongere beginnen? De stress die daarbij komt kijken, is niet gezond.”
Lees hier alle artikelen van Jong en Ondernemend.
Semira (25) is Chief gezondere snacks, terwijl iemand eerder zei ‘dat ze gewoon dom was’
Het salaris van de meest gevraagde vakspecialisten (waaronder schilders en dakdekkers) in Nederland
Justin was 13 toen hij zijn eigen IT-bedrijf had: ‘Het is een uit de hand gelopen hobby’