Jana Witteman Geld maakt (niet) gelukkig 18 nov 2023, 08:06

Leestijd: 5 minuten

Geld maakt (niet) gelukkig: ‘Mijn ex bleek een meesteroplichter’

Waar de één vindt dat geld moet rollen, blijft de ander herhalen dat je geld maar één keer kunt uitgeven. En als we eerlijk zijn; wat blijft er dan over van het gezegde ‘geld maakt niet gelukkig’? Vandaag: de 53-jarige Margreet, die slachtoffer werd van een oplichter.

Naam: Margreet
Beroep: schuldhulpverlener
Woonsituatie: pendelt tussen twee koopwoningen in Vlaanderen en Spanje
Netto maandsalaris: 3000 tot 4000 euro

Geld maakt (niet) gelukkig

Margreet is gescheiden, heeft vijf kinderen met haar ex-partner en viel daarna ten prooi aan een man die – zo bleek later – een meesteroplichter was. Intussen heeft ze de rechtszaak tegen hem gewonnen, heeft ze het financieel goed voor elkaar én is ze weer gelukkig in de liefde. Samen schipperen ze tussen hun twee woningen in Vlaanderen en Spanje. Daarnaast verhuurt ze nog een woning in Amsterdam.

„In 2010 ben ik gescheiden van de vader van mijn kinderen. Kort daarop kocht ik een 4-kamerwoning in Slotervaart, Amsterdam. Dat heb ik toen kunnen kopen voor 157.000 euro. Financieel ging het goed. Totdat ik de man leerde kennen die achteraf een oplichter bleek.”

Hoe was die relatie aan het begin?

„Hij was een wolf in schaapskleren. Hij had mooie praatjes. Maar later bleek dat hij verschillende bedrijven op mijn naam had gezet. Hij heeft identiteisfraude gepleegd en zo is de ellende begonnen. Mijn kinderen waren ondertussen gelukkig volwassen.

Hij bestelde allerlei goederen, laptops, telefoons, zogenaamd voor werknemers, en die verkocht hij dan op de zwarte markt. Hij was zo slim om die spullen natuurlijk niet bij ons thuis in Amsterdam te laten leveren. We woonden samen in die tijd en mijn eigen huis verhuurde ik. Hij deed zich voor als een soort bedrijvendokter, maar eigenlijk verkocht hij dus spullen die op illegale wijze waren aangekocht. Af en toe had hij dan weer een zak geld en kon hij weer even vooruit.”

Hoe kwam je achter de oplichting?

„In 2014 kwam het bedrog uit. Hij werd nonchalanter en op een dag kwam er een deurwaarder aan de deur voor goederen die niet betaald waren, maar besteld op mijn naam. Ik wilde het toen nog niet zien, maar later vielen er steeds meer puzzelstukjes op zijn plek.

De politie had hem zelf al op de korrel. Hij is een keer opgepakt in Den Haag en hij kwam niet thuis. Ik kon hem ook niet bereiken ik snapte niet wat er aan de hand was. Later mocht hij bellen vanuit de cel en overtuigde hij mij dat het allemaal een groot misverstand was. Ik wilde het goede zien in iemand en in een relatie ga je er niet vanuit dat je met je paspoort onder je kussen moet slapen.

Later zat hij weer vast en kwamen er steeds meer brieven binnen van goederen die besteld waren op mijn naam, terwilj ik nooit iets had besteld. Achteraf denk ik weleens: hoe heb ik zo dom kunnen zijn?”

Hoe is dat verder verlopen?

„Uiteindelijk werd het een rechtszaak. Er bleken twee bedrijven op mijn naam te staan. Het ene bedrijf had een schuld van 800.000 euro en de ander een schuld van 600.000 euro. Ik was opgezadeld met een schuld van bijna 1,5 miljoen euro. Zolang ik de zaak niet gewonnen had, willen schuldeisers natuurlijk geld zien.

Er werd beslag gelegd op alles: mijn huis, mijn auto, mijn salaris. Ik kon gelukkig terecht bij een goede vriend die mij onderdak wilde bieden.

Ik had een goede advocaat en er bleken meer slachtoffers te zijn. Daardoor was er ook meer bewijslast en samen hebben we de zaak gewonnen. In de tussentijd heeft die periode van schuldeisers zo’n 2 jaar geduurd. De proceskosten hebben we teruggekregen, maar de tijd krijg je niet meer terug. De advocaat had ingezet op een schadevergoeding, maar van een kale kip kun je niet plukken.”

Op welke manier hebben deze gebeurtenissen je veranderd?

„In financieel opzicht vertrouw ik alleen mijzelf. Natuurlijk bestaan er ook goede mensen, maar in dat opzicht houd ik de touwtjes zelf in handen.”

„Daarnaast was ik zonder deze ervaring waarschijnlijk nooit schuldhulpverlener geworden. Ik had al een hbo-opleiding tot Sociaal Pedagogisch Hulpverlener afgerond en daarna heb ik doorgestudeerd om dit werk te kunnen doen. Inmiddels heb ik samen met mijn huidige partner die ik in 2016 leerde kennen aardig wat vastgoed verworven. In materiele zin ben ik hier heel goed uitgekomen.”

Stelling: met 1000 euro per maand extra zou ik op de lange termijn gelukkiger zijn

„Nou, zelf kunnen we ons prima redden. Maar duizend euro per maand extra zeg je geen nee tegen. Die duizend euro extra zou ik apart zetten en sparen voor mijn kinderen.”

Stelling: je kunt nooit te veel geld hebben

„Geld is een middel tot onafhankelijkheid. En natuurlijk zijn er mensen voor wie het nooit genoeg is. Maar die verliezen in veel gevallen ook een deel van hun menselijkheid. Dat wordt meedogenloos op een bepaald punt. Dat zou voor mij nooit hoeven. Kwaliteit gaat voor mij boven kwantiteit.”

Geld maakt niet gelukkig, of toch wel?

„Geen geld maakt zeer ongelukkig. Dat weet ik als geen ander. Maar steeds meer geld maakt niet steeds gelukkiger. Zonder geld word je vanzelf wanhopig. Je wordt een soort slaaf van het systeem. Nu heb ik de vrijheid verworven om te wonen en werken waar ik wil. In die zin maakt geld mij onafhankeljk. Maar geld is nooit een doel op zich.

Ik smijt geen geld over de balk, nooit gedaan. De vader van mijn kinderen is een Eqyptenaar en hij was altijd al zeer prijsbewust. Door de periode waarin ik de schuldeisers moest betalen, ben ik ook veel prijsbewuster geworden. Nu ben ik 54 jaar en kan ik met pensioen als ik dat zou willen. Maar zolang we mogen werken – binnen de eigen voorwaarden – dan doe ik dat graag. Maar werk is geen noodzakelijk kwaad.”

Meer artikelen lezen over Geld & Carrière? Dat kan hier.

Reacties