Jong en Ondernemend: Vera Temmerman (21) zat niet in zak en as na diagnose, maar ging haar passie achterna
Waar de één op 30-jarige leeftijd nog aan het studeren is, heeft de ander op 21-jarige leeftijd een bedrijf waar ze gepersonaliseerde taarten en gebak verkoopt. Vera Temmerman (21), eigenares van Vera’s bakery, maakte met haar bedrijf tijdens de coronapandemie een grote groei. Ondanks haar ziekte MS ging ze haar passie achterna en werkt ze regelmatig vijftig uur in de week en is ze nog lang niet van plan om daarmee te stoppen.
Hoe krijg je dat op zo’n jonge leeftijd allemaal voor elkaar? Dat vraagt Metro wekelijks aan ondernemers in Jong & Ondernemend.
Het leven van een mens bestaat voor meer dan de helft van de tijd uit werken. Het is dus belangrijk om iets te doen waar je voldoening en plezier uit haalt. Vera Temmerman studeerde aan de hotelschool, maar wilde toch liever een andere kant op. Voor Temmerman was het op jonge leeftijd al vrij duidelijk dat bakken haar passie was en dat ze daar later haar werk van wilde maken.
Naam: Vera Temmerman
Leeftijd: 21 jaar
Functie: eigenares van Vera’s Bakery
Wanneer begon je ondernemersbloed te stromen?
„Al van jongs af aan hielp ik mijn moeder in de keuken. ‘Later word ik banketbakker’, zei ik. In 2016 plaatste ik een aantal foto’s van mijn taarten op Facebook en Instagram. Toen had ik echter nog niet echt het doel om een bedrijf te starten. Ik deed het meer voor de leuk. Eerst waren het vooral familie en vrienden die een bestelling plaatsten en uiteindelijk werd het alsmaar drukker en drukker. Het werd uiteindelijk zo druk dat ik dacht: ‘oké, hier ga ik iets mee doen’”, zegt Temmerman. En zo ontstond Vera’s Bakery.
„Voor veel mensen was de coronapandemie een echte rotperiode, maar voor mij en mijn bedrijf was dat anders. Het opende mijn ogen. Doordat alle horeca wegviel en mensen natuurlijk nog steeds hun verjaardag wilden vieren, kochten ze ter compensatie vaak luxe taarten voor hun kinderen. De speciale taart mocht dan zo mooi zijn als ze zelf wilden. Zo voelde het toch als een speciale dag. Toentertijd bakte ik nog steeds alle taarten thuis, dus het was soms een chaos. De koelruimte werd te klein, botercrème tot in de woonkamer en een overvol aanrecht.”
Welke stappen heb je als eerste gezet?
„Het ging voor mij vrij vanzelf. Op het juiste moment kwam er een kans op mijn pad. Via een klant kwam ik in aanraking met een bedrijf. Zij vroegen aan mij of ik bij hun vergaderlocatie als gastvrouw wilde komen werken. Ik werkte sinds mijn 16de in de horeca, dus ik had genoeg ervaring. Het moment dat we de vergaderlocatie binnenliepen, zag ik tussen de vergaderzalen een bedrijfskeuken. Ik vroeg toen of ze die ooit gebruikten, maar er werd alleen lunch bewaard en bereid. Na overleg kwamen we tot het besluit dat dit een geschikte basis voor Vera’s Bakery zou kunnen zijn”, zegt Temmerman.
„Een dag voor mijn 18de verjaardag werd ik gediagnosticeerd met MS. Multiple sclerose is een chronische aandoening aan het centrale zenuwstelsel. Er wordt onterecht gedacht dat ik hierdoor minder functioneer in het bedrijfsleven. Tijdens sollicitaties en werkgesprekken wordt er afname van werkkwaliteit voor mij ingevuld. Zelf zie ik mijn ziekte niet als een minpunt. Ik geef vermoeidheid gewoon geen kans.”
Heb je hulp gehad in het begin?
„Naast wat nadelen heeft mijn ziekte met betrekking tot mijn bedrijf me wel geholpen te groeien. Ik ben na de diagnose niet in zak en as gaan zitten, maar dit was juist een eye opener dat ik mijn passie moest gaan najagen. Mensen zagen dat en kregen daardoor heel veel respect voor mij. Ze dachten: ‘Ik kan wel naar de bakker gaan, maar bij Vera is het heel transparant en ondanks dat ze ziek is wil ze heel graag'”, zegt Temmerman.
„Ik merk dat ze me echt willen steunen. Ik krijg qua bakken geen hulp, maar wel bij de bezorging. Door mijn ziekte heb ik geen auto-rijbewijs, dus rij ik in zo’n 45 kilometerwagentje. Voor lange afstanden is dit echt niet te doen. Mijn opa en een vriendin nemen deze taak vaak op zich en daar ben ik erg dankbaar voor. Bovendien heb ik ook geluk gehad met het aanbod van de keuken.”
Was het lastig om in het begin de eindjes aan elkaar te knopen?
„Ik woon nog thuis, dus die kosten heb ik gelukkig niet. Verder heb ik ook nooit geldzorgen gehad als ik heel eerlijk ben. Ik heb geen startkapitaal voor Vera’s Bakery gehad, omdat ik bakspullen door de jaren heen zelf kocht of voor mijn verjaardag had gekregen. Daarnaast mag ik de keuken en apparatuur op werk gebruiken, dus dat scheelt enorm. Ik maak taarten en gebak op mijn werk en verzorg daarnaast regelmatig de lunches voor vergaderklanten. Het moment dat de taarten in de oven of koeling staan, stap ik weer in de rol van gastvrouw. Ik verdien genoeg geld om van alleen van de bakkerij te leven, maar ik vind werken gewoon zo leuk. Het liefste werk ik zestig of zeventig uur in de week.”
Heeft het aan je verwachtingen voldaan?
„Ver boven mijn verwachtingen. Veel mensen weten mij te vinden, dus daar ben ik enorm blij mee. Ik vind het bijzonder dat ik dit met zo weinig kosten heb kunnen opbouwen.”
Heb je bepaalde doelen die je nog wil behalen?
„Ik ben op dit moment echt heel blij met hoe het gaat, dus heb nog niet echt concrete doelen voor de toekomst van Vera’s Bakery. Natuurlijk zijn nieuwe klanten altijd welkom. Het lijkt me ook leuk om grotere klanten aan te nemen. Ik werk nu steeds meer met bedrijven die dan voor bijvoorbeeld zestig collega’s gebak willen hebben. Daarnaast verzorg elke eerste week van de maand al het lekkers bij de koffie voor de vergaderlocatie.”
Wat is jouw levensmotto?
„Doe wat je leuk vindt en laat je niet tegenhouden. Ik heb nooit het gevoel gehad dat mijn bedrijf me veel energie kost. Ik doe het altijd met zoveel plezier. Het voelt nooit als een verplichting wanneer de wekker om 05.00 uur gaat. Ik denk ook dat dat het allerbelangrijkste is. Je werkt bijna heel je leven, dus doe dan ook iets wat je daadwerkelijk leuk vindt. Zoals mijn opa altijd zegt: ‘Als je geniet, kan het niet slecht voor je zijn.””
Wat wil je meegeven aan andere beginnende ondernemers?
„Luister goed naar je eigen gevoel. Ik word wel eens door restaurants benaderd of ze mijn gebak op de menukaart mogen zetten. Ze willen dan het gebak dat op maandag binnenkomt ook nog op zaterdag verkopen. Dat doe ik niet. Dat gaat echt tegen mijn principes in”, zegt Temmerman stellig. „Mijn taarten moeten vers zijn. Kwaliteit gaat boven kwantiteit. Het is tevens ook slechte reclame voor Vera’s Bakery, want de gasten van het restaurant zien dan mijn naam staan bij een taart die na een week niet meer smaakt. Wat logisch is, want geen enkele taart smaakt na een week nog lekker. Alles in mijn bakkerij wordt dagvers en zonder conserveringsmiddelen of kunstmatige toevoegingen bereid. Mijn slogan is dan ook niet voor niets: ‘puur, vers & uniek’. Het is dus belangrijk om goed na te denken over dit soort voorstellen, want het kan in het eerste opzicht erg verleidelijk zijn. Maar als je gevoel niet goed zit, moet je het niet doen. Er zullen altijd nieuwe kansen komen.”