Isabella van den Berg Geld & Carrière 21 feb 2022, 17:59

Leestijd: 3 minuten

Foto CEO-lunch zorgt voor ophef: ‘Je ziet hier gebrek aan diversiteit’

Er is heel wat te doen om een foto die is gemaakt tijdens een lunch op het Munich Security Conference 2022. Het internet is aan de haal gegaan met de foto waarbij diversiteit wel érg ver te zoeken is. En dat net na de bekende ‘Mijn naam is Peter’-actie.

Op de foto, die als één van de eersten is gedeeld door Twitter-gebruiker @SawsanChebli, zijn alleen witte mannen te zien, die tevens allemaal een hoge positie als CEO bestrijken. Het internet vraagt zich af: ‘Kijken deze mannen wel om zich heen? Vinden ze niet dat er iets raars aan de hand is?’

Dieses Bild ist wie aus einer anderen Welt. Es ist aber keine andere Welt. Es ist Realität im Jahr 2022. So sieht das CEO Lunch auf der #MSC2022 aus. Hier ist Macht und hier fehlen Frauen. Wir haben noch sehr viel zu tun. Foto via @MichaelBroecker pic.twitter.com/rb7U3yABDI

— Sawsan Chebli 🍉 (@SawsanChebli) February 19, 2022

Ongelijke man-vrouwverdeling

Een Nederlandse LinkedIn-gebruiker merkt op dat ze ‘waarschijnlijk allemaal Peter heten’. Dat verwijst naar de social media-actie ‘Mijn naam is Peter’ die afgelopen januari plaatsvond om aandacht te vragen voor de ondervertegenwoordiging van vrouwen in besluitvormende posities. Organisatie Women Inc riep de actie in het leven en deed een oproep aan vrouwen om voor gedurende een week hun voornaam te veranderen in ‘Peter’, om zo aandacht te vragen voor de ongelijke man-vrouwverdeling op de werkvloer. De actie was vooral succesvol op het zakelijke social media-platform LinkedIn.

Cecile Wansink van Women Inc reageert op de foto van de conferentie. „Aan de ene kant is deze foto verbazingwekkend, maar aan de andere kant ook weer niet omdat we in Nederland eenzelfde trend zien. Wij weten al langer dat er een enorm gebrek aan diversiteit is aan de top van het bedrijfsleven. En dat zie je ook hier, er zitten alleen mannen aan tafel. Zij zijn allemaal wit en het zijn alleen mannen van een bepaalde leeftijd. Daarbij zijn het waarschijnlijk ook mannen van een bepaalde opleiding of sociaaleconomische afkomst. Je ziet in de praktijk dat dat lijdt tot beslissingen die gemaakt worden die niet voor de gehele samenleving even goed zijn.”

Meer aandacht voor het probleem

Er was nog veel verbazing over de Nederlandse situatie, zegt Wansink over de ‘Mijn naam is Peter’-campagne: „Dus het lijkt dat veel mensen misschien niet het idee hebben dat de situatie zó heftig is.” Maar dat is het dus wel, volgens Wansink. „Wij hopen dat met onze campagne, of met dit soort bekende foto’s, meer media-aandacht aan dit probleem wordt besteed. En er is vanuit de samenleving steeds meer roep om: het succes van onze campagne heeft laten zien dat veel mensen verontwaardigd zijn en vinden dat dit niet meer kan. Ik hoop dat nu veel meer mensen zich bewust worden van de situatie en de motivatie krijgen om er actief iets aan te doen. Mensen denken vaak dat het vanzelf wel verandert, maar als we daar op moeten wachten dan zijn we nog heel lang bezig.”

Situatie diversiteit lastig aan te pakken

Het is zeker niet makkelijk om de situatie te veranderen, volgens Wansink: „Uit onze analyse blijkt dat het eigenlijk in het hele systeem anders zou moeten. Dus vanuit de overheid kan je maatregelen nemen, om bijvoorbeeld het combineren van werk en zorg voor kinderen beter te verdelen of kinderopvang toegankelijker te maken. Daarnaast kan het instellen van een quotum ook helpen, maar als werkgever zou je er in je hele bedrijf aandacht aan moeten schenken. Dus dat er wordt gekeken naar kwaliteiten die nodig zijn en niet zozeer een opvolger aanwijzen die precies hetzelfde was als de vorige persoon. Want als je geen inclusieve werkcultuur hebt en alle banen in de top tóch weer naar dezelfde mensen gaan, dan ben je er niet.”

„Het zal al veel schelen als bedrijven inzien dat diversiteit een kwaliteitseis is. Dat dat als kwaliteit gezien gaat worden en niet als ‘nice to have’”, sluit Wansink af.

‘Ik wil af en toe blijven thuiswerken, maar mijn baas wil dit niet’