Constance van Amstel Geld & Carrière 28 nov 2017, 12:53

Leestijd: 2 minuten

Column: Ik hoef echt geen zwembadlimo

Net als iedereen droomde ik er als kind van om rijk te worden. Niet zomaar een beetje rijk, maar heel rijk: exorbitant rijk. Zo rijk dat ik bijvoorbeeld een eigen speelgoedwinkel had – je bent kind of niet – en een limo met een zwembad achterin. Ik gok dat deze droomwagen gebaseerd was op een Barbie-auto uit een reclame, want tot dusver heb ik een dergelijke bolide nooit in het echt gezien.

Anyway. Ik deed ook echt wel een beetje mijn best om rijk te worden. Zo eens de zoveel tijd bracht ik een boterhamzakje gevuld met rapport- en wisseltandengeld naar de bank, en daar kreeg ik dan weer rente op. In die tijd was dat zo’n 4 á 5 procent dus dat tikte gevoelsmatig lekker aan. Immers, met een saldo van 30 gulden kreeg je dan toch mooi meer dan een piek gratis. Katsjing!

Kaasboertje

Dat dat wat ik deed eigenlijk geen fluit opschoot, realiseerde ik me zo rond mijn 15e. Want waar ik me in die tijd elke zaterdag van 8 tot 5 uit de naad stond te wegen, snijden en ‘mag het een onsje meer zijn’-en bij de lokale kaasboer, werd mijn beste vriendin slapend rijk. Deze eveneens 15-jarige schone slaapster had namelijk aandelen. Jawel, beleggende pubers: ze bestaan.

Mijn vriendin had het als beleggende puber ook nog eens heel slim bekeken. Ze liet namelijk haar volwassen broer voor haar handelen en had daarbij bedongen dat als er iets van haar ingelegde vermogen verloren zou gaan de broer dat aan haar terug zou betalen. Winst werd uiteraard gedeeld. Hij ietsje meer dan zij. Dat wel.

Niet op de Bahama’s

Voor je nu denkt dat deze vriendin inmiddels riant op de Bahama’s woont: dat is niet het geval. Al heeft ze er wel een leuke spaarpotje mee opgebouwd. Ook heeft haar puberale rijkdom mij geen trauma opgeleverd. Ik heb er (op zich) vrede mee dat ik niet rijk ben.

Waarom ik dit hele gebeuren dan deel? Omdat ik laatst naar dat troosteloze rentepercentage op mijn spaarrekening zat te kijken en dacht: zal ik gaan beleggen? Een klein beetje meer rendement moet toch kunnen? Ja. En dus ga ik me de komende tijd verdiepen in de wereld van aandelen, obligaties, turbo’s en opties en mijn bevindingen delen in deze column. En no worries, ik blijf realistisch: ik kan echt prima leven zonder die zwembadlimo.