Jurgen van der Hoeven Geld & Carrière 15 sep 2017, 07:45

Leestijd: 4 minuten

Droombaan: Ik kan werken waar en wanneer ik maar wil

Veel mensen werken nog altijd volgens een 9-tot-5 kantoorprincipe, maar meer en meer werkgevers kiezen ervoor hun werknemers meer vrijheid te geven. Geen vaste werktijden, geen vaste werkplaats, geen vast aantal vakantiedagen, alleen targets die gehaald moeten worden. De 24-jarige Nederlander Chris Schalkx werkte bij zo’n bedrijf en werkt nu als freelancer op allerlei plekken in de wereld. Aan Metro vertelt hij over zijn ervaringen.

Bangkok

Het begon voor Schalkx allemaal met een reis door Azië. „Tijdens die reis van 8 maanden bleef ik maar terugkomen in Bangkok, omdat het na een paar keer al als ‘thuis’ voelde. Toen ik mijn reis afsloot en weer terug in Nederland was, zat ik tien dagen later alweer in het vliegtuig richting Thailand, omdat ik het zo ontzettend miste”, legt hij vanuit Bangkok uit. „Ik besloot van Bangkok mijn thuis te maken: de energie die je in Aziatische steden vindt, is zo anders dan in Europa.”

Het was voor hem dan ook geen grote stap om in april 2014 in Bangkok aan de slag te gaan als stagiair marketing. Dat deed hij bij HotelQuickly, een bedrijf dat zijn meer dan 100 werknemers stimuleert het kantoor achter zich te laten, de wereld te ontdekken en te werken vanaf de plek waar zij dat het fijnst vinden. Na afronding van zijn stage ging hij fulltime aan de slag bij het bedrijf. Inmiddels werkt Schalkx op freelance basis en helpt hij ook andere bedrijven met hun digitale marketing.

Vrijheid, blijheid?

Toen Schalkx aan de slag ging bij HotelQuickly kwam hij terecht in een organisatie die werknemers de vrijheid geeft te werken vanaf een plek waar ze zich het productiefst voelden. Voor Schalkx gebeurde dat de ene keer via een ‘minivakantie’ in Chiang Mai of Krabi, dan weer op een ander kantoor van de organisatie, in Taipei of Singapore.

Het bedrijf werkte bovendien niet met een vast aantal uren, maar met targets. „Daardoor hoefde ik niet op een vrije dag te wachten of mijn vakantiedagen op te sparen om ergens heen te gaan. Ik zou er niet aan moeten denken dat ik maar een beperkt aantal dagen per jaar Thailand uit kan”, vertelt hij. De vrijheid om te kunnen blijven reizen, was voor Schalkx dan ook een groot voordeel aan zijn werk. „Een paar dagen Hong Kong, een vakantie in India of op visite bij mijn ‘schoonouders’ in Taiwan; het kon allemaal. Zolang ik maar een internetverbinding had.”

Wel hard werken

Dat klinkt als de beste werkgever op aarde, maar Schalkx benadrukt dat het hem allemaal niet zomaar aan kwam waaien. „Het was zeker niet ‘lang leve de lol’. De deadlines zijn net zo hard als bij een typische negen-tot-vijfbaan. Daarvoor was een flinke dosis zelfdiscipline nodig. Er was ruimte voor plezier, maar er moest ook zeker gepresteerd worden”, verzekert hij. Alleen daarom al denkt Schalkx dat deze manier van werken niet voor iedereen is weggelegd. „De vrijheid komt met een grote verantwoordelijkheid. Daarnaast moet je je negen-tot-vijfmentaliteit uit kunnen schakelen. Zeker in mijn functie moest ik eigenlijk altijd beschikbaar zijn. Het kwam vaak voor dat ik ‘s avonds laat of in het weekend nog een en ander moet doen. Voor mij geen probleem, maar misschien niet zo makkelijk voor een ander.”

Als freelancer geniet Schalkx nog altijd veel vrijheid, misschien zelfs wel meer dan voorheen: „Door op projectbasis te werken kan ik me nu ook focussen op dingen die ik écht leuk vind, zo heb ik onder meer een reisblog over Bangkok en help ik bedrijven in de reisbranche als marketing consultant. Daarbuiten heb ik mijn maandsalaris een boost kunnen geven. Ik heb nu namelijk klanten in Londen en Hong Kong, en voorheen in New York, en dus hoef ik mijn salaris niet af te meten aan de lokale Thaise standaard”, zo legt hij uit.

Wat er de komende tijd op de planning staat? „Binnenkort ga ik voor twee maanden naar India om vanuit daar te werken en ook Taiwan en Japan staan op de planning.” Een leven als God in Thailand dus? Feit is dat Schalkx in Azië helemaal op zijn plek is. „Terugkeren naar Nederland zie ik niet zo zitten. Ik mis mijn familie en vrienden wel, maar de levensstandaard hier is toch een stuk aangenamer.”