Maaike Helmer Opinie 21 aug 2017, 03:00

Leestijd: 3 minuten

#fuckgeluk

Wat zou er gebeuren als je iets vaker ‘fuck dat’ zou zeggen tegen alles waar je niet echt blij van wordt? Elke maandagochtend geeft journaliste Maaike Helmer je een spoedcursus ‘Schijt hebben aan alles’ in de rubriek FUCK!

Ik scroll door mijn timeline. De ene geluksprof na de andere #blessmylife foto. Geluk moet. Da’s irritant. Want ik voel me kut. Je kut voelen is taboe. Terwijl de wetenschap zegt dat het best goed kan zijn.

Ik zit even niet lekker in mijn vel. Niks ergs, gewoon, zoals dat soms gaat. Vermoeidheid (oud matras), stress (ja, heb ik ook nog weleens) en hormonen (vul zelf in). Mijn ongelukkige gevoel heeft twee neveneffecten: ik heb het idee dat ik faal en ik schaam me. Want je even goed ongelukkig voelen, is taboe.

Laatst las ik over een onderzoek van de universiteit van Jeruzalem, dat concludeerde dat mensen zich het best voelen als hun emoties overeenkomen met wat ze wíllen voelen op dat moment. Zelfs al zijn die emoties niet positief (zoals chagrijn in mijn geval).

Maar: je continu gelukkig voelen moet, tegenwoordig; bewijzen ook alle boeken, websites, gelukstheorieën en #happy #blessed social media posts. Even voor de duidelijkheid: ik ben niet tegen geluk! Hell no. Tuurlijk niet. En ook even voor de duidelijkheid: je tijdelijk rot voelen, is iets anders dan een depressie. Maar los van die twee disclaimers: het lijkt wel alsof we niet meer even ongelukkig mogen zijn.

Nooit eens iemand die onder een dekentje zit en dikke vette jankogen heeft (en zo wel, dan gestyled/zelfbewust). Terwijl: leven is soms gewoon ingewikkeld. Relaties hebben dips, werk heeft soms periodes waarin je er extra hard aan moet trekken… Donkere periodes kunnen soms zelfs van waarde zijn, is mijn ervaring. Ik denk maar even aan mijn burn-out van acht jaar geleden. Ik zou niet zijn waar ik nu was, had niet de inzichten verworven die ik heb, had geen online magazine over stress, stond nu niet op Metro met dit artikel, als ik die burn-out niet had gehad.

Pleidooi voor ongeluk dus? Nee. Pleidooi voor het accepteren van het feit dat het leven soms niet perfect is. Laten we elkaar niet gek maken met de illusie dat het wel zo is. Je zou het leven kunnen vergelijken met de zee, bedacht ik me laatst op vakantie. Er zijn golven. Het is de kunst te leren surfen. En af en toe donder je van je surfplank af. Dan is het de truc met de stroming mee te gaan en te kijken wanneer je weer op de plank kunt klimmen.

Soms ga je even vét hard. Momenteel hang ik even half aan mijn surfplank. Ik weet dat ik er snel weer opklim, maar as we speak dobber ik even. Prima. Ik kijk naar het uitzicht. En weet je wat zo mooi is: toen ik gister op social media deelde dat ik me even rot voel, bleek dat ik niet de enige ben (een deel van de bijval kwam via direct message, wat dan wel weer zegt dat #fuckgeluk nog wel een taboe is). Eerlijk zijn over dat je je ook weleens níet goed voelt, zorgt ervoor dat anderen óók zichzelf durven zijn. En dat maakt de wereld een stuk echter, ons wereldbeeld completer en minder dwingend. Let’s get real.

Zo. En nu ga ik met een dekentje op de bank Netflix kijken en me even rot voelen. Dat mag. Niks moet. #fuckgeluk.

Wie is Maaike?

Maaike Helmer is founder van het eerste online magazine over alles wat met stress te maken heeft, stressedout.nl.